95) وقتى به سوى آنان باز گردید، براى شما به خدا سوگند مى خورند تا از آنها درگذرید و ملامتشان نکنید. شما از آنان روى برتابید، زیرا آنها پلیدند و جایگاهشان دوزخ است. این جزایى است در برابر کارهایى که مى کردند.

96) براى شما سوگند یاد مى کنند تا از آنان راضى شوید. اگر شما هم از آنان راضى شوید خدا از آنان خشنود نمى شود، زیرا خدا از مردمى که از بندگى او خارج شده اند راضى نمى شود.

97) بادیه نشینان از آن روى که از فرهنگ و تمدن بدورند، در کفر و نفاق از دیگران سخت ترند، و سزاوارترند به این که از چند و چون معارف و احکامى که خداوند بر پیامبرش فرو فرستاده است آگاه نباشند، و خداوند بسیار دانا و حکیم است.

98) و از بادیه نشینان کسانى اند که آنچه را به عنوان زکات مى پردازند خسارت مى شمرند، و در انتظارند که پیشامدهاى ناگوار براى شما رخ دهد تا از تحت تسلّط شما خارج شوند و به آداب و رسوم جاهلى خویش باز گردند. بر آنان باد پیشامد ناگوار! و خداوند شنونده سخنان همه و آگاه از راز دل هاست.

99) و از بادیه نشینان کسانى اند که به خداى یگانه و روز واپسین ایمان دارند و آنچه را به عنوان زکات مى پردازند و نیز دعاهایى را که پیامبر پس از اداى زکات در حق آنان مى کند، باعث تقرّب به خدا مى دانند. آگاه باشید که هم زکاتشان و هم دعاى پیامبر وسیله تقرّب آنهاست و به زودى خدا آنان را به رحمت خویش درمى آرد، چرا که خداوند آمرزنده گناهان و رحمت آورنده بر مؤمنان است.