1)
: ● فرشاد فتحی
( خداوند )، فرشتگانی ( درونی یا بیرونی ) برای انسان قرار داده است، که بطور مداوم وی (انسان) را از حوادث (غیر قطعی) حفظ می نمایند. خداوند حال کنونی (رفتار) و سرنوشت هیچ کس (یا گروهی) را تغییر نمی دهد، مگر آنکه ( آنان ) آنچه را در ضمیر درون خود ( خشم و مهربانی یا نیکی و بدی یا ناراحتی و خوشحالی) دارند تغییر دهند. و هرگاه خداوند به گروهی، ( سرنوشت ) بدی را مقدر نماید هرگز راه برگشتی ندارند (پس) برای آنان جز او (خداوند) هدایتگر و سرپرستی نخواهد بود.
پرویز بابایی:
خداوند حال(هال) کنونی و هال آینده(سرنوشت) قومی (گروهی، هیچ کس) را تغییر نمی دهد، مگر این که خودشان آن چه که در درون خود را دارند(طرز فکر، اعتقادات، باورها، عادات، رویه ها، نگرشهای مثبت یا منفی، خوش قلبی، خوشبینی یا بد بینی و. ...) تغییر دهند.
یعنی ترجمه باید برامون کاربردی باشد
از نظر مدیریتی
تا موقعی که رویه ها، عادات، طرز فکر های یک گروهی تغییر نکند، امکان پیشرفت و تعالی نیست.
از نظر تربیتی و روان شناسی
هر قدر خوشبین و خوش قلب باشیم، برای دیگران هم خوبی بخواهیم و تلاش کنیم، همان اندازه در آینده در نعمت ها و خوشی خواهیم بود.