و خداوند ( برای عاقبت طغیان و کفران نعمت ) مثلی زده: مجتمعی را که آسوده و آرام ( از دشمن و حوادث ) بودند ، روزیشان فراوان از همه جا می رسید ، پس نعمت های خدا را ناسپاسی کردند ، خداوند هم به سزای آنچه می کردند لباس گرسنگی و ترس را به آنها پوشانید و طعم آن را به آنها چشانید. [ نظرات / امتیازها ]

خداوند ( برای آنان که کفران نعمت می کنند ، ) مثلی زده است: منطقه آبادی که امن و آرام و مطمئن بود و همواره روزیش از هر جا می رسید امّا به نعمتهای خدا ناسپاسی کردند و خداوند به خاطر اعمالی که انجام می دادند ، لباس گرسنگی و ترس را بر اندامشان پوشانید! [ نظرات / امتیازها ]

خدا مثلی می زند ، دهکده ای که امن و آرام بود و روزیش از هر طرف به فراوانی می رسید آن گاه منکر نعمتهای خدا شدند و خدا به سزای اعمالی که می کردند پرده گرسنگی و ترس بر آنها کشید . [ نظرات / امتیازها ]

و خدا بر شما حکایت کرد و مثل آورد مثل شهری را که در آن امنیت کامل حکمفرما بود و اهلش در آسایش و اطمینان زندگی می کردند و از هر جانب روزی فراوان به آنها می رسید تا آنکه اهل آن شهر نعمتهای خدا را کفران کردند ، خدا هم به موجب آن کفران و معصیت طعم گرسنگی و بیمناکی را به آنها چشانید و چون لباس ، سراپای وجودشان را پوشاند. [ نظرات / امتیازها ]

و خدا شهری را مثل زده است که امن و امان بود [ و ] روزیش از هر سو فراوان می رسید ، پس [ ساکنانش ] نعمتهای خدا را ناسپاسی کردند ، و خدا هم به سزای آنچه انجام می دادند ، طعم گرسنگی و هراس را به [ مردم ] آن چشانید. [ نظرات / امتیازها ]

و خداوند مثلی زده است : شهری که از آسیب ها در امان بود و مردمش در آن آرامش داشتند و روزی اش از هر سو به خوبی و فراوانی به آن می رسید ، ولی نعمت های خدا را ناسپاسی کردند ، و خدا هم به سزای کارهایی که می کردند فراگیری گرسنگی و ترس را به آنان چشانید . [ نظرات / امتیازها ]

و خدا [ برای پندآموزی به ناسپاسان ] مَثَلی زده است: شهری را که امنیت و آسایش داشت و رزق و روزیِ [ مردمش ] به فراوانی از همه جا برایش می آمد ، پس نعمت خدا را ناسپاسی کردند ، در نتیجه خدا به کیفر اعمالی که همواره مرتکب می شدند ، بلای گرسنگی و ترس فراگیر را به آنان چشانید. [ نظرات / امتیازها ]

و خدا شهرى را مثل زده است که امن و امان بود [و] روزیش از هر سو فراوان مى‏رسید پس [ساکنانش] نعمتهاى خدا را ناسپاسى کردند و خدا هم به سزاى آنچه انجام مى‏دادند طعم گرسنگى و هراس را به [مردم] آن چشانید (۱۱۲)
[ نظرات / امتیازها ]

و خداوند مثال (حال) مردمی را بیان میفرماید که در شهر خود (با امنیت و) اطمینان تمام زندگانی میکردند و ارزاق مورد نیاز آنها به فراوانی از هر طرف میرسید (و به جای سپاسگزاری و شکر نعمت) کفران نعمت خدا را نمودند و به کیفر این ناسپاسی خداوند طعم تلخ گرسنگی نا امنی را به ایشان چشانید, [ نظرات / امتیازها ]

و خدا بر شما مثل شهرى را (چون شهر مکّه) که در آن امنیّت کامل حکمفرما بود و اهلش در آسایش و اطمینان زندگى مى کردند و از هر جانب روزى فراوان به آن ها مى رسید تا آن که اهل آن شهر نعمت خدا را کفران کردند و خدا هم به موجب آن کفران و معصیت طعم گرسنگى و بیمناکى را به آن ها چشانید [ نظرات / امتیازها ]

" و مَثَلی زَد خداوند ؛ [شَهر و] آبادی را ، که اَمن [و] آرام بود ؛ [و رِزق و] روزیِ آن ، فَراوان از هر جا می آمَد آن را! ؛ پس ، [اهلِ آن] کُفر [و ناسِپاسی] وَرزید به نعمَتهایِ خداوند! ؛ پس ، خداوند ، [اَهلِ] آن را جامهِ گُرسنگی و تَرس ، چشاند! ؛ به [سزایِ] آنچه می ساختَند! . ". [ نظرات / امتیازها ]