1) : از فحوای آیه بر می‌آید که برخی از مسلمانان به قرآن [تمام قرآن] و سایر کتب آسمانی یا پیامبران الهی سلف یا روز رستاخیز ایمان ندارند. در آیات دیگری از قرآن بعضی از این مخالفت‌ها بیان شده است، در جایی که می‌فرماید: «و اذا تتلی علیهم آیاتنا بیناتٍ قال الذین لا یرجون لقاءنا ائت بقرآن غیر هذا او بدله». در حدیث هم داریم که حضرت اباعبدالله الحسین در روز عاشورا خطاب به لشکر ابن سعد فرمود: «اگر دین ندارید و از معاد هراسی به دل نمی‌دهید، لا اقل در دنیایتان آزاده باشید.» در تفاسیر روایی از جمله البرهان ذیل آیه «ولو انهم اقاموا التوراته و الانجیل و ما انزل الیهم من ربهم ...» (مائده 66) از قول معصوم می‌گوید: منظور ولایت است. بنابر آنچه گذشت می‌توان گفت که آمنوا اول که در آیه آمده مربوط به ایمان آوردن به پیمبر اسلام است و آمنوا دوم مربوط به پذیرش ولایت است. والله اعلم

1) : 1) بنظر میرسد که خطاب آیه به کسانی باشد که به خدا ایمان دارند ولی به پیامبر و قرآن و روز قیامت ایمان ندارند لذا خدا میفرماید ایمان به خدا داشتن کافی نیست و برای رستگاری باید به فرستاده او و کتاب آسمانی قرآن هم ایمان داشت .
2) نظر دیگر در مورد بخش اول آیه ممکن است این باشدکه ایمان مراتبی دارد و انسان مسلمان و مومن باید روز به روز از طریق مطالعه و تدبر بر مراتب ایمانش بیفزاید بعبارت دیگر ایمان داشتن یک نقطه معین نیست که فرد در آن نقطه ثابت بماند بلکه روز به روز در ایمان خود گامی به جلو بردارد .
والله اعلم

2) : این بیت زیر که مولوی سروده می تواند ناظر به این تفسیر باشد:
مسلمانان مسلمانان مسلمانی ز سر گیرید

که کفر از شرم یار من مسلمان وار می‌آید

نیز آیه 106 یوسف: وَمَا یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاَّ وَهُم مُّشْرِکُونَ با این آیه در ارتباط است.
و الله اعلم

1) : تعریف اجمالی ایمان : باور قلبی به نیرو یا وجودی که قدرت مطلق است و عالم را اداره میکند
ای کسانی که ایمان اورده اید( به نیروی برتر ناشناخته یا به قدرت اهل بیت یا...) ایمان بیاورید به خدا و پیامبرش و...

1) : ای کسانی که گرویده اید، به خدای یکتا و فرستاده اش و کتابی که بر رسولش و کتابی که پیش از او فرستاده شده ایمان بیاورید. و کسی که به خدا و فرشتگان و کتابها و فرستادگانش و روز دیگر ( رستاخیز) کافر و ناسپاس شود، به گمراهی دور افتاده است.
و این بدان معناست که مومنین مخاطب قرارمی گیرند که از اینکه ایمان آورده اند که " الله " یکتاست در شک و تردید نباشند بلکه به دل و با خلوص کامل ایمان بیاورند که او انبازی ندارد. سپس ایمان بیاورند ک او رسولانی را تا خاتم النبیین ص برانگیخته تا بواسطه ی وحی آیاتش را بر مردم قریه و امت خود بخوانند تا از گمراهی های نادانی و تاریکی ها بیرون بیایند و یکتاپرست شوند و ... بعد به کتاب قرآن که بر آن حضرت از سوی خدا به تدریج فرو فرستاده شده ایمان بیاورند، کتابی که تمام آیات وحی شده به ایشان یعنی حضرت محمد ص در آن مندرج می باشد. در ادامه اینکه به کتابهای نازل شده ی پیش از آن که انجیل و تورات و صحف ابراهیم و موسی و زبور داوود باشد ایمان بیاورند. و این نخست بدین معنی می باشد که مومنین تنها باید به کتاب های خدا ایمان بیاورند و نه جز آن و دوم اینکه قرآن آخرین کتاب خداست و بنابراین پس از آن کتابی نیست که مومنین موظف به ایمان آوردن به آن باشند. چرا که به صراحت بیان شده است که به کتاب فرو فرستاده شده بر حضرت محمد ص و کتابهای پیش از آن ایمان بیاورید. چه آنکه هر چه از هدایت و رستگاری و نور و بشارت وانذار و رحمت و ... است همه و همه در کتب الاهی است که کاملترین و آخرین آن کتاب قرآن است که هم مصدق کتب پیشین است و هم تفصیل برای تمام امور.
هم اکنون خداوند یکتا با مومنین و حتا غیرآن اتمام حجت میکند که کسی که به او یعنی الله و فرشتگانش که هر یک وظیفه ای دارند و همینطور تسبیح گوی اویند و نیز به کتابها و فرستادگانش و نیز رستاخیز یا آخرت که زمان زنده شدن مردگان و ... جای دیدن نتیجه ی اعمال (یوم الدین) است, کافر شود نتیجه اش چیزی جز گمراهی دور نخواهد بود. و گمراهی دور یعنی اینکه چنین کسی به راه راست راهنمایی نخواهد شد مگر اینکه لطف خدا شامل او شود چرا که برای چنین کسی جز خدا یار و یاور و هدایتگری نیست و بر چشم و گوش و دل او مهر خورده است به نحوی که حقیقت را نمی تواند به واسطه ی این اعضا دریابد . پس برای اینکه به راه راست هدایت شویم و از گمراهان که در سوره ی حمد در نمازها می خوانیم نباشیم؛ لذا لازم است که مخاطب اصلی خداوند در این آیه باشیم و به آنچه که امر کرده ایمان بیاوزیم و از آنچه که نهی کرده بپرهیزیم که نه تنها به راه راست هدایت نخواهیم شد بلکه دچار گمراهی دور هم خواهیم شد. والله اعلم.