آن گاه پس از اندوه ، آرامشی به صورت خوابی سبک بر شما فرود آورد که گروهی از شما را فرا می گرفت ، و گروهی همتشان جان خودشان بود ، درباره خدا گمان ناحق ، گمان دوران جاهلیت می بردند ، ( در ظاهر به تو ) می گفتند: آیا از این امر ( پیروزی ) چیزی برای ما هست؟ بگو: مسلما کارها یکسره مربوط به خداست. آنان در دل هایشان چیزی را پنهان می کنند که برای تو آشکار نمی سازند ، ( در دل یا میان خودشان ) می گویند: اگر ( وعده ها راست بود و ) برای ما از این امر ( پیروزی ) چیزی بود ما در اینجا کشته نمی شدیم! بگو: اگر شما در میان خانه های خود هم بودید بی تردید کسانی که کشته شدن بر آنها ( در لوح محفوظ ) نوشته و مقرر شده بود به سوی خوابگاه های خود ( در معرکه جنگ ) بیرون می آمدند ( تا تقدیر خدا تحقق یابد ) و تا خدا آنچه را در سینه های شماست ( نیت های شما را ) بیازماید و آنچه را در دل های شماست ( ایمان شما را ) خالص گرداند ، و خدا به آنچه در سینه هاست ( به نیّت های شما ) داناست. [ نظرات / امتیازها ]

سپس بدنبال این غم و اندوه ، آرامشی بر شما فرستاد. این آرامش ، بصورت خواب سبکی بود که ( در شب بعد از حادثه احد ، ) گروهی از شما را فرا گرفت اما گروه دیگری در فکر جان خویش بودند ( و خواب به چشمانشان نرفت. ) آنها گمانهای نادرستی- همچون گمانهای دوران جاهلیت- درباره خدا داشتند و می گفتند: «آیا چیزی از پیروزی نصیب ما می شود؟!» بگو: «همه کارها ( و پیروزیها ) به دست خداست!» آنها در دل خود ، چیزی را پنهان می دارند که برای تو آشکار نمی سازند می گویند: «اگر ما سهمی از پیروزی داشتیم ، در این جا کشته نمی شدیم!» بگو: «اگر هم در خانه های خود بودید ، آنهایی که کشته شدن بر آنها مقرر شده بود ، قطعاً به سوی آرامگاه های خود ، بیرون می آمدند ( و آنها را به قتل می رساندند ) . و اینها برای این است که خداوند ، آنچه در سینه هایتان پنهان دارید ، بیازماید و آنچه را در دلهای شما ( از ایمان ) است ، خالص گرداند و خداوند از آنچه در درون سینه هاست ، با خبر است. [ نظرات / امتیازها ]

پس از آن غم و اندیشه ، خداوند شما را ایمنی بخشید که خواب آسایش گروهی از شما را فرا گرفت و گروهی که وعده نصرت خدا را از روی جهل و نادانی راست نمی پنداشتند هنوز در غم جان خود بودند و از روی انکار می گفتند آیا ممکن است ما را قدرت و فرمانی بدست آید؟ بگو ای پیغمبر تنها خدا است که بر عالم هستی فرمانروا است ( منافقان سست ایمان که از ترس مؤمنان ) خیالات باطل خود را با تو اظهار نمی دارند ، با خود می گویند اگر کار ما به وحی خدا و آئین حق بود شکست نمی خوردیم و گروهی در این جا کشته نمی شدیم ، بگو ای پیغمبر اگر در خانه های خود هم بودید باز آن که سرنوشت آنها در قضای الهی کشته شدن است از خانه به قتلگاه به پای خود البته بیرون می آمدند تا خدا آنچه در سینه پنهان دارند بیازماید و هر چه در دل دارند پاک و خالص گرداند و خدا از راز درونها آگاه است . [ نظرات / امتیازها ]

پس از آن غم ، خدا شما را ایمنی بخشید که خواب آسایش ، گروهی از شما را فرا گرفت و گروهی هنوز در غم جان خود بودند و از روی نادانی به خدا گمان ناحق می بردند ( از روی انکار ) می گفتند: آیا ممکن است ما را قدرتی به دست آید؟ بگو: تنها خداست که بر عالم هستی فرمانرواست. ( منافقان از ترس مؤمنان ) خیالات باطل خود را که در دل می پرورند با تو اظهار نمی دارند ، ( با خود ) می گویند: اگر ما را قدرت و پیروزی بود ( شکست نمی خوردیم ) و در اینجا کشته نمی شدیم. بگو: اگر در خانه های خود هم بودید باز کسانی که سرنوشت آنان ( در قضای الهی ) کشته شدن است ( از خانه ها ) به پای خود به قتلگاه بیرون می آمدند ، تا خدا آنچه در سینه دارید بیازماید و آنچه در دل دارید پاک و خالص گرداند ، و خدا از راز درون سینه ها آگاه است. [ نظرات / امتیازها ]

سپس [ خداوند ] بعد از آن اندوه ، آرامشی [ به صورت ] خواب سبکی ، بر شما فرو فرستاد ، که گروهی از شما را فرا گرفت ، و گروهی [ تنها ] در فکر جان خود بودند و درباره خدا ، گمانهای ناروا ، همچون گمانهای [ دوران ] جاهلیت می بردند. می گفتند: «آیا ما را در این کار اختیاری هست؟» بگو: «سررشته کارها [ شکست یا پیروزی ] ، یکسر به دست خداست.» آنان چیزی را در دلهایشان پوشیده می داشتند ، که برای تو آشکار نمی کردند. می گفتند: «اگر ما را در این کار اختیاری بود ، [ و وعده پیامبر واقعیت داشت ، ] در اینجا کشته نمی شدیم.» بگو: «اگر شما در خانه های خود هم بودید ، کسانی که کشته شدن بر آنان نوشته شده ، قطعاً [ با پای خود ] به سوی قتلگاههای خویش می رفتند. و [ اینها ] برای این است که خداوند ، آنچه را در دلهای شماست ، [ در عمل ] بیازماید و آنچه را در قلبهای شماست ، پاک گرداند و خدا به راز سینه ها آگاه است. [ نظرات / امتیازها ]

سپس بعد از آن اندوه ، آرامشی که خوابی سبک را در پی داشت بر شما نازل کرد ، ولی تنها گروهی از شما را فراگرفت ، و گروهی دیگر که از فرار خود پشیمان نشده بودند و به سوی پیامبر بازنگشتند و تنها حفظ جانشان برای آنان اهمیت داشت ، آرامشی نیافتند و از بیم و هراس چشم بر هم ننهادند . آنان درباره خدا ، همچون گمان دوران جاهلیت ، گمانی نادرست بردند و گفتند : آیا چیزی از این کار ( پیروزی در جنگ ) از آنِ ما هست ؟ مگر نه این است که پیروان حق باید پیروز باشند ؟ بگو : کارها همه از آنِ خدا و در اختیار اوست . آنان در دل هایشان اندیشه هایی را نهان می دارند که برای تو آشکار نمی کنند و می گویند : اگر چیزی از این کار از آنِ ما بود ، در این جا کشته نمی شدیم . بگو : اگر در خانه هایتان هم بودید ، کسانی که کشته شدن بر آنان نوشته شده بود ، به سوی آرامگاه های خود بیرون می رفتند ، تا کارهایی که باید ، انجام گیرد و تا خدا آنچه را که در سینه های شماست بیازماید و آنچه از ایمان و کفر در دل های شماست خالص گرداند ، و خدا به راز سینه ها داناست . [ نظرات / امتیازها ]

سپس بعد از آن اندوه و غم ، خواب آرام بخشی بر شما فرود آمد که گروهی از شما را [ که بر اثر پشیمانی ، دست از فرار برداشته به سوی پیامبر آمدید ] فرو گرفت ، و گروهی که فکر حفظ جانشان آنان را [ در آن میدان پر حادثه ] پریشان خاطر و غمگین کرده بود ، و درباره خدا گمان ناحق و ناروا هم چون گمان هایِ [ زمانِ ] جاهلیت می بردند [ که چون خدا وعده پیروزی داده پس پیروزی بدون هر قید و شرطی حقّ مسلّم آنان است! اما وقتی شکست خوردند درباره وعده خدا دچار تردید شدند و ] گفتند: آیا ما را در این امر [ پیروزی ] اختیاری هست؟ بگو: یقیناً اختیار همه امور به دست خداست. [ این نیست که چون خدا وعده پیروزی به شما داده بدون قید و شرط برای شما حاصل شود ، پیروزیِ وعده داده شده ، محصول صبر و تقوا ، و شکست معلول سستی و نافرمانی است. آنان در دل هایشان چیزی را پنهان می کنند که برای تو آشکار نمی سازند ، می گویند: اگر ما را در این امر [ پیروزی ] اختیاری بود [ و وعده خدا و پیامبر حقیقت داشت ] در اینجا کشته نمی شدیم. بگو: اگر شما در خانه های خود هم بودید کسانی که کشته شدن بر آنان لازم و مقرّر شده بود ، یقیناً به سوی خوابگاه های خود [ در معرکه جهاد و جنگ ] بیرون می آمدند. و [ تحقّق دادن این برنامه ها ] به سبب این است که خدا آنچه را [ از نیّت ها ] در سینه های شماست [ در مقام عمل ] بیازماید ، و آنچه را [ از عیوب و آلودگی ها ] در دل های شماست ، خالص و پاک گرداند و خدا به آنچه در سینه هاست ، داناست. [ نظرات / امتیازها ]

سپس بدنبال این غم و اندوه، آرامشى بر شما فرستاد. این آرامش، بصورت خواب سبکى بود که (در شب بعد از حادثه احد،) گروهى از شما را فرا گرفت; اماگروه دیگرى در فکر جان خویش بودند; (و خواب به چشمانشان نرفت.) آنها گمانهاى نادرستى -همچون گمانهاى دوران جاهلیت- درباره خدا داشتند; و مى‏گفتند: «آیا چیزى از پیروزى نصیب ما مى‏شود؟!» بگو: س‏خ‏للّههمه کارها (و پیروزیها) به دست خداست!» آنها در دل خود، چیزى را پنهان مى‏دارند که براى تو آشکار نمى‏سازند; مى‏گویند: «اگر ما سهمى از پیروزى داشتیم، در این جا کشته نمى‏شدیم!» بگو: «اگر هم در خانه‏هاى خود بودید، آنهایى که کشته‏شدن بر آنها مقرر شده بود، قطعا به سوى آرامگاه‏هاى خود، بیرون مى‏آمدند (و آنها را به قتل مى‏رساندند). و اینها براى این است که خداوند، آنچه در سینه‏هایتان پنهان دارید، بیازماید; و آنچه را در دلهاى شما (از ایمان) است، خالص گرداند; و خداوند از آنچه در درون سینه‏هاست، با خبر است. [ نظرات / امتیازها ]

پس از آن غم و اندیشه، خداوند شما را ایمنى بخشید که خواب آسایش، گروهى از شما را فراگرفت، گروهى که وعده نصرت خدا را از روى جهل و نادانى راست نمى‏پنداشتند و هنوز در غم جان خود بودند و از روى انکار مى‏گفتند آیا ممکن است ما را قدرت و فرمانى به دست آید بگو اى پیغمبر هر چه هست همه به فرمان خداست، این گروه سست ایمان خیالات باطل خود را با تو اظهار نمى‏دارند با خود مى‏گویند اگر کار ما به وحى خدا و آئین حقّ بود شکست نمى‏خوردیم و گروهى در اینجا کشته نمى‏شدیم بگو اى پیغمبر اگر در خانه‏هاى خود هم بودید باز آنانکه در قضاى الهى سرنوشتشان کشته شدن است قطعا به پاى خود از خانه به قتلگاه بیرون مى‏آمدند تا خدا آنچه در سینه پنهان دارند بیازماید و هر چه در دل دارند پاک و خالص گرداند و خدا از درون سینه‏ها آگاه است. [ نظرات / امتیازها ]

پس بر شما در هنگامه غم و اندوه آرامش و آسودگی که چون خواب گروهیتان را فرا گرفت نازل نمود و ( تنها) گروهی که غم از دست دادن جانشان مضطرب ساخته بودشان بر الله گمانی دور از حق و جهل گونه بردند
می گویند : آیا برای ما در ( این) امر سودی هم هست؟ بگو همانا تمام امر از آن الله است
که (منافقان ) پنهان می کنند (نیاتشان را ) در خودشان و برای تو آشکار نمی کنند و می گویند اگر برای ما در امر چیزی بود در اینجا کشته نمی شدیم .
بگو اگر هم در خانه هایتان بودید ، افرادی که برایشان قتل نوشته شده بود در جایگاه (مرگ) خود ظاهر می شدند و این گونه الله برای آنچه در دلهایتان است، بیازماید تا آنچه را درقلبهایتان است ، پاک گرداند و الله آگاه کامل بر درون و باطن است. [ نظرات / امتیازها ]

پس بر شما در هنگامه غم و اندوه آسودگی نازل نمود که گروهی از شما را دربر می گیرد و
( تنها) گروهی که غم جانشان مضطرب ساخته بودشان بر الله گمانی دور از حق و جهل گونه بردند، (پس همانان) می گویند : آیا برای ما در ( این) امر چیزی هم هست؟ بگو همانا تمام امر از آن الله است. که (نیت هایشان را) پنهان می کنند در خودشان و برای تو آشکار نمی کنند و می گویند اگر برای ما در (این ) امر چیزی بود در اینجا کشته نمی شدیم. (پیامبرا) بگو اگر هم در خانه هایتان بودید ، افرادی که برایشان قتل نوشته شده بود در جایگاه (مرگ) خود ظاهر می شدند و این گونه الله برای (سنجش) آنچه در سینه هایتان(نیت) است،مبتلا (به حوادث) میسازدتان و بدین وسیله آنچه را که درقلبهایتان (به عنوان عمل ) است ، پاک میگرداند و الله آگاه کامل بر درون و باطن است.
[ نظرات / امتیازها ]

puis il fit descendre sur vous, après l'angoisse, la tranquillité, un sommeil qui enveloppa une partie d'entre vous, tandis qu'une autre partie était soucieuse pour elle-même et avait des pensées sur Allah non conformes à la vérité, des pensées dignes de l'époque de l'Ignorance. - ils disaient: ‹Est-ce que nous avons une part dans cette affaire?› Dis: ‹L'affaire toute entière est à Allah.› ce qu'ils ne Te révèlent pas, ils le cachent en eux-mêmes: ‹Si nous avions eu un choix quelconque dans cette affaire, disent-ils, nous n'aurions pas été tués ici.› Dis: ‹Eussiez-vous été dans vos maisons, ceux pour qui la mort était décrétée seraient sortis pour l'endroit où la mort les attendait. ceci afin qu'Allah éprouve ce que vous avez dans vos poitrines, et qu'il purifie ce que vous avez dans vos coeurs. et Allah connaît ce qu'il y a dans les coeurs [ نظرات / امتیازها ]

سپس از پی آن غم ،ایمنی و آرامشی بر شما فرستاد که گروهی از شما را خوابی سبک فرا گرفت . وگروهی در اندیشه خویشتن بودند ، به خدا گمان ناروا داشتند، گمان دوران جاهلیت . می گویند: آیا ما را از این کار جنگ ونتیجه آن چیزی اختیاری هست؟ بگو: همه کارها خدای راست. در دلهای خویش چیزی را نهان می دارند که برای تو آشکار نمی کنند. می گویند: اگر ما را از این کار چیزی (اختیاری) بود در این جا کشته نمی شدیم . بگو: اگر در خانه های خود هم می بودید، کسانی که کشته شدن برآنان نوشته شده بود هر آینه به سوی بسترهای مرگشان بیرون می آمدند ، تا آن چه خدا می داند بشود وتا خدا آن چه در سینه های شماست بیازماید و آن چه را که در دلهای شماست پاک کند وبپالاید و خداوند بدان چه در سینه هاست (نیتها) داناست. [ نظرات / امتیازها ]

گروهی از شما را خوابی سبک فرا گرفت . وگروهی در اندیشه خویشتن بودند ، به خدا گمان ناروا داشتند ، گمان دوران جاهلیت می گویند: آیا ما را از این کار- جنگ و نتیجه آن چیزی اختیاری هست؟ بگو: همۀ کارها خدای راست. در دلهای خویش چیزی را نهان می دارند که برای تو آشکار نمی کنند. می گویند: اگر ما را از این کار چیزی اختیاری بود در این جا کشته نمی شدیم. بگو: اگر در خانه های خود هم می بودید ، کسانی که کشته شدن بر آنان نوشته شده بود هر آینه به سوی بستر های مرگشان بیرون می آمدند، تا آن چه خدا می داند بشنود و تا خدا آن چه که در سینه های شماست بیازماید و آن چه را که در دلهای شما ست پاک کند وبپالایدو خداوند بدان چه در سینه هاست ( نیتها) داناست. [ نظرات / امتیازها ]

سپس به دنبال این غم و اندوه‌، آرامشی را بگونه خواب سبکی بر شما چیره کرد که گروهی از (‌مومنان راستین‌) شما را فرا گرفت، و گروه دیگری تنها در بند خود بودند، و درباره خدا پندارهای نادرستی چون پندارهای زمان جاهلیت داشـتند (‌و بر سبیل انکـار) مـیگفتند: آیا چیزی از کار (‌پیروزی و نصرتی که پپغمبر بــه مـا وعـده داده بود) نصیب ما میشود؟ بگو: همه کارها (‌اعم از پیروزی و شکست‌) در دست خدا است‌. (‌آنان در حین گفتن این سخن‌) در دل خود چیزهائی را پنهان مـیدارند که برای تو آشکار نمی‌سازند. (‌به خود) میگویند: اگر کار به دست ما بود (‌و یا: اگر برابر وعده محمّد، سهمی از پیروزی داشتیم‌،‌) در اینجا کشته نمیشدیم‌. بگو: اگر (‌برای جنگ بیرون نمی‌آمدید و) در خانه‌های خود هم بودید، آنان که کشته شدن در سرنوشتشان بود، بـه قتلگاه خود مـی‌آمدند و (‌در مسلخ مرگ کشته میشدند. آنچه خدا خواست - بنا به مصلحتی که خود میدانست -‌در جنگ احد شد) تا خداونـد آنچه را که در سینه ها دارید بیازماید و تا آنچه را که در دلها دارید خالص و سره گرداند، و خداوند بدانچه در سینه ها (‌از اسرار و رازها) است آگاه است‌. آنان که در روز رویاروئی دو گروه (‌مسلمانان و کافران در جنگ احد)‌، فرار کردند، بی‏گمان اهریمن به سبب پاره‌ای از آنچه کـرده بودند ( که سرکشی از فرمان خدا بود)‌، آنان را به لغزش انداخت و خداوند ایشان را بخشید، چرا که خداوند آمـرزنده و شکیبا است‌.
[ نظرات / امتیازها ]

آنگاه ، پس از آن اندوه ، خدا به شما ایمنی ارزانی داشت ، چنان که ، گروهی را خواب آرام فرو گرفت اما گروهی دیگر که چون مردم عصر جاهلی به خدا گمانی باطل داشتند ، هنوز دستخوش اندوه خویش بودند و می گفتند : آیاهرگز کار به دست ما خواهد افتاد ? بگو : همه کارها به دست خداست آنان در دل خود چیزی را پنهان می دارند که نمی خواهند برای تو آشکارش سازند می گویند : اگر ما را اختیاری بود اینجا کشته نمی شدیم بگو : اگر در خانه های خود هم می بودید ، کسانی که کشته شدن بر آنها مقرر شده است از خانه به قتلگاهشان بیرون می رفتند خدا آنچه را که در سینه دارید می آزماید و دلهایتان را پاک می گرداند و خدا به آنچه در دلهاست آگاه است

[ نظرات / امتیازها ]

سپس از پى آن غم، ایمنى و آرامشى بر شما فرستاد که گروهى از شما را خوابى سبک فرا گرفت. و گروهى در اندیشه خویشتن بودند، به خدا گمان ناروا داشتند، گمان دوران جاهلیت. مى‏گویند: آیا ما را از این کار- جنگ و نتیجه آن- چیزى- اختیارى- هست؟ بگو: همه کارها خداى راست. در دلهاى خویش چیزى را نهان مى‏دارند که براى تو آشکار نمى‏کنند. مى‏گویند: اگر ما را از این کار چیزى- اختیارى- بود در اینجا کشته نمى‏شدیم. بگو: اگر در خانه‏هاى خود [هم‏] مى‏بودید، کسانى که کشته شدن بر آنان نوشته شده بود هر آینه به سوى بسترهاى مرگشان بیرون مى‏آمدند، [تا آنچه خدا مى‏داند بشود] و تا خداى آنچه را که در سینه‏هاى شماست بیازماید و آنچه را که در دلهاى شماست پاک کند و بپالاید و خداوند بدانچه در سینه‏هاست- نیتها- داناست [ نظرات / امتیازها ]

سپس بدنبال این حزن و اندوه ، آرامش و تسکینی بر شما فرستاد. این آرامش ، بصورت خواب سبکی بود که ( در شب بعد از حادثه جنگ احد ، ) گروهی از شما را فرا گرفت اما گروه دیگری در فکر جان خویش بودند ( و از ترس خواب به چشمانشان نرفت. ) آنها گمانهای ناروایی- همچون گمانهای دوران جاهلیت- درباره خدا داشتند و می گفتند: «آیا چیزی از پیروزی و فتح نصیب ما می شود؟!» بگو: «همه کارها ( و پیروزیها ) به دست خداست!» آنها در دل خود ، چیزی را پنهان می دارند که برای تو آشکار نمی سازند می گویند: «اگر ما سهمی از پیروزی داشتیم ، در این جا کشته نمی شدیم!» بگو: «اگر هم در خانه های خود بودید ، آنهایی که کشته شدن بر آنها مقرر شده بود (در لوح ازلی) ، قطعاً به سوی آرامگاه های خود ، بیرون می آمدند ( و آنها را به قتل می رساندند ) . و اینها برای این است که خداوند ، آنچه در سینه هایتان مخفی نگاه دارید ، بیازماید و آنچه را در دلهای شما ( از ایمان ) است ، خالص گرداند و خداوند از آنچه در درون سینه هاست(دلها) ، با خبر است. [ نظرات / امتیازها ]

آنگاه به دنبال این غم و اندوه، آرامشی بر شما فرستاد و آن شب، گروهی از شما را خوابی سبک فرا گرفت؛ اما گروه دیگری تنها در فکر جان خویش بودند و خواب به چشمان‌شان نرفت. آنها مانند دوران جاهلیت درباره‌ی خدا گمان‌های نادرستی داشتند و می‌گفتند: آیا ما قدرت می‌گیریم و سهمی از پیروزی خواهیم داشت؟ بگو: همه‌ی کارها در دست خداست. آنها در دل خود، چیزی را پنهان می‌دارند که برای تو آشکار نمی‌سازند. می‌گویند: اگر اراده‌ی خدا درست بود و ما بر حق بودیم و سهمی از پیروزی داشتیم، اینجا کشته نمی‌شدیم. بگو: اگر در خانه‌های خود هم بودید، آنهایی که کشته شدن بر آنها مقرر شده بود، قطعاً به سوی قتلگاه خود بیرون می‌آمدند. اینها برای این است که خداوند آنچه در سینه پنهان می‌دارید، بیازماید و ایمانی را که در دل‌های شماست، خالص گرداند. خداوند از آنچه در درون سینه‌هاست، آگاهی دارد. [ نظرات / امتیازها ]