و چرا آن گاه که این ( مطلب را ) شنیدید نگفتید ما را نسزد و جائز نباشد که به این ( سخن ) لب گشاییم ، منزهی تو ( ای خدا ) این بهتانی است بزرگ. [ نظرات / امتیازها ]

چرا هنگامی که آن را شنیدید نگفتید: «ما حق نداریم که به این سخن تکلّم کنیم خداوندا منزّهی تو ، این بهتان بزرگی است»؟! [ نظرات / امتیازها ]

چرا به محض شنیدن این سخن نگفتید که هرگز ما را تکلم به این روا نیست؟ خداوندا منزهی تو ، این بهتان بزرگ و تهمت محض است . [ نظرات / امتیازها ]

چرا به محض شنیدن این سخن نگفتید که هرگز ما را تکلم به این روا نیست ، پاک خدایا ، این بهتانی بزرگ است؟ [ نظرات / امتیازها ]

و [ گر نه ] چرا وقتی آن را شنیدید نگفتید: «برای ما سزاوار نیست که در این [ موضوع ] سخن گوییم. [ خداوندا ، ] تو منزّهی ، این بهتانی بزرگ است.» [ نظرات / امتیازها ]

و چرا وقتی آن را شنیدید نگفتید : ما حق نداریم این شایعه بی دلیل را بر زبان آوریم ـ خداوندا ، تو منزّهی و خانواده پیامبرت از هر آلودگی پیراسته اند ـ این سخن ، افترایی بزرگ و بُهت آور است . [ نظرات / امتیازها ]

و چرا وقتی که آن را شنیدید نگفتید: ما را نسزد [ و هیچ جایز نیست ] که به این تهمت بزرگ زبان بگشاییم ، شگفتا! این بهتانی بزرگ است. [ نظرات / امتیازها ]

و [گر نه‏] چرا وقتى آن را شنیدید نگفتید: ما را نشاید که در این باره سخن گوییم، [خداوندا] منزهى تو، این تهمتى بزرگ است [ نظرات / امتیازها ]

و چرا چون شنیدیدش نگفتید که ما را نرسد که در این باره سخن گوییم، پاکا که تویى، این بهتانى بزرگ است‏ [ نظرات / امتیازها ]

و چرا چون آن را شنیدید نگفتید که ما را نرسد که دراین باره سخن گوییم، پاکا که تویى، این بهتانى بزرگ است [ نظرات / امتیازها ]

" و آیا [سِزاوار] نَبود هنگامی که آن [شایعه ، و تُهمَت] را شنیدید ، می گفتید: «[شایسته] نیست برایِ ما که تَکَلُّم [و گفتگو] نمائیم به این! ؛ [پاک و] مُنَزَّهی تو! ؛ این ، تُهمَتِ بُزُرگی است!» ". [ نظرات / امتیازها ]