و پیروان [فریبخورده و جاهل] گویند: «کاش ما را به زندگانى دنیا بازگشتى بود تا ما هم از
آنها اظهار بیزارى مىنمودیم چنانکه آنها از ما اظهار بیزارى نمودند.» آرى، خداوند اینگونه اعمالشان را به آنها نشان مىدهد که مایهى حسرت و پشیمانىشان شود و البتّه آنها هرگز از آتش دوزخ خارج نخواهند شد، [راهى براى خروج ندارند].
[ نظرات / امتیازها ]
پشیمان بگردند آن پیروان به حسرت برآرند آه و فغان
که اى کاش مىشد به دارالفنا دگرباره خود بازگشتیم ما
که از طاعت این رئیسان خوار تبرى بجستیم بارى هزار
چنانکه در این سخت روز جزا برائت بجستند ایشان ز ما
بر آنها چنان کارها را اله کند مایه حسرت و رشک و آه
بیفتند در آتش آن سقر نیایند هرگز از آنجا بدر
[ نظرات / امتیازها ]