آنها گویند: منزّهی تو ( ای خدا ) ، ما را شایسته نبود ( و حق نداشتیم ) که غیر از تو دوستانی ( به عنوان تابعان و پرستش کنندگان ) برگیریم ، و لکن تو آنها و پدرانشان را ( از نعمت های دنیا ) برخوردار کردی تا آنکه یاد تو را ( آیاتی را که پیامبران آوردند ) فراموش کردند و گروهی هلاکت یافته شدند. [ نظرات / امتیازها ]

( در پاسخ ) می گویند: «منزّهی تو! برای ما شایسته نبود که غیر از تو اولیایی برگزینیم ، ولی آنان و پدرانشان را از نعمتها برخوردار نمودی تا اینکه ( به جای شکر نعمت ) یاد تو را فراموش کردند و تباه و هلاک شدند.» [ نظرات / امتیازها ]

گویند تقدیس تو می کنیم ما را سزاوار نبود که جز تو معبود ، اولیائی بگیریم ولی تو ایشان و پدرانشان را نعمت دادی و در نتیجه مستی نعمت یاد تو را فراموش کردند و گروهی هلاکت زده شدند . [ نظرات / امتیازها ]

آنها گویند: پاک و منزه پروردگارا ، ما خود را هرگز سزاوار آن نمی دانستیم که جز تو کسی را دوست خود اختیار کنیم ، و لیکن تو این کافران و پدرانشان را متمتّع ( به دنیا و نعمتهای آن ) گردانیدی تا آنکه ذکر تو ( و قرآن عظیم تو که سرمایه سعادت بود ) را فراموش کردند و مردمی شقی و تبه روزگار بودند. [ نظرات / امتیازها ]

می گویند: «منزّهی تو ، ما را نسزد که جز تو دوستی برای خود بگیریم ، ولی تو آنان و پدرانشان را برخوردار کردی تا [ آنجا که ] یاد [ تو ] را فراموش کردند و گروهی هلاک شده ، بودند.» [ نظرات / امتیازها ]

معبودان می گویند : منزّهی تو; ما را نشاید که جز تو یاورانی بگیریم و آنان را به پرستش خود بخوانیم ، ولی تو اینان و پدرانشان را از نعمت های دنیا برخوردار ساختی تا آن که تعلیمات پیامبران را که یادآور یکتایی تو بود فراموش کردند و بر اثر علاقه فراوانی که به دنیا داشتند مردمی تیره بخت و هلاک گشته بودند . [ نظرات / امتیازها ]

پاسخ می دهند: شگفتا! سزاوار ما نبود که در برابر تو دوستان و پیروانی برای [ پرستش ] خود بگیریم ، ولی تو اینان و پدرانشان را [ از نعمت ها ] برخوردار کردی [ و آنان به جای شکر نعمت ها چنان در شهوات غرق شدند ] تا آنکه یاد تو را فراموش کردند و گروهی هلاکت یافته شدند. [ نظرات / امتیازها ]

‏آنان می‌گویند : تو منزّه و به دور ( از آن چیزهائی ) هستی ( که مشرکان به تو نسبت می‌دهند ) . ما را نرسد که جز تو سرپرستانی برای خود برگزینیم ( و سوای تو را بپرستیم ) ، ولیکن ( سبب کفر و انحرافشان این است که ) آنان و پدران و نیاکانشان را ( از نعمتها و لذائذ دنیا ) برخوردار نموده‌ای ، تا آنجا که یاد ( تو و سپاس تو ) را فراموش کرده‌اند و مردمان تباهی شده‌اند و هلاک گشته‌اند .‏ [ نظرات / امتیازها ]

آنها گویند منزه و پاک است ذات مقدس تو بر ما روا نیست و سزاوار نبود جز تو معبودی را محبوب خود قرار دهیم اما تو آنها و پدرانشان را بنعمتهای فانی دنیا متمتع و بهره مند کردی تا از ذکر و یاد تو غافل شده و مردمی شقی و تبه کار گردیدند, [ نظرات / امتیازها ]

گفتند: «تو منزّهی. برای ما هرگز شایسته نبوده که پس از تو هیچ اولیاء و سرپرستانی برای خود برگیریم. ولی تو آنان و پدرانشان را از نعمت‌هایی برخوردار کردی، تا (آنجا که) یادت را فراموش کردند و گروهی در ژرفای کساد (و فساد) بوده‌اند.» [ نظرات / امتیازها ]

گویند پاکا که تویى، ما را نرسد که به جاى تو سرورى بگیریم؛ ولى ایشان و پدرانشان را چندان برخوردار گرداندى که پند [قرآن] را فراموش کردند، و قومى تباه شدند [ نظرات / امتیازها ]

" [آنها] گویَند: «[پاک و] مُنَزَّهی تو [اِی پَروَردگار]! ؛ [هَرگِز] برایِ ما شایسته نَبوده است که از غِیرِ تو ، [دوستان و] اولیائی بگیریم! ؛ و لکِن [تو اِی پَروَردگار] بَهره مَند ساختی آنها را ، و پِدَرانِ آنها را [از نِعمَت های دنیا] تا فَراموش نمودَند ذِکر [و یادِ تو] را! ؛ و قُومی تَباه [و بَد فَرجام] بودَند!» ". [ نظرات / امتیازها ]