( ای حکّام عدل مسلمین ) به هر یک از زن زناکار و مرد زناکار ( در جایی که همسر نداشته و محرم یکدیگر نباشند و زنای به عنف و کافر با زن مسلمان نباشد ) صد تازیانه بزنید ، و اگر به خدا و روز واپسین ایمان دارید مبادا شما را در ( اجرای ) دین خدا به حال آن دو رحمت و عطوفت گیرد! و باید بر سر عذاب آن دو ، گروهی از مؤمنان حاضر شوند. [ نظرات / امتیازها ]

هر یک از زن و مرد زناکار را صد تازیانه بزنید و نباید رأفت ( و محبّت کاذب ) نسبت به آن دو شما را از اجرای حکم الهی مانع شود ، اگر به خدا و روز جزا ایمان دارید! و باید گروهی از مؤمنان مجازاتشان را مشاهده کنند! [ نظرات / امتیازها ]

باید شما مؤمنان هر یک از زنان و مردان زناکار را به صد تازیانه مجازات و تنبیه کنید و هرگز در باره آنان در دین خدا رأفت و ترحم روا مدارید اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید و باید عذاب آن بدکاران را جمعی از مؤمنان مشاهده کنند . [ نظرات / امتیازها ]

باید هر یک از زنان و مردان زنا کار را به صد تازیانه مجازات و تنبیه کنید و هرگز درباره آنان در دین خدا رأفت و ترحم روا مدارید اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید ، و باید عذاب آن بدکاران را جمعی از مؤمنان مشاهده کنند. [ نظرات / امتیازها ]

به هر زن زناکار و مرد زناکاری صد تازیانه بزنید ، و اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید ، در [ کار ] دین خدا ، نسبت به آن دو دلسوزی نکنید ، و باید گروهی از مؤمنان در کیفر آن دو حضور یابند. [ نظرات / امتیازها ]

زن و مرد زناکننده را ، به هر یک از آنها صد تازیانه بزنید ، و اگر به خدا و روز آخرت ایمان دارید نباید مهربانی و دلسوزی به آن دو شما را فراگیرد و در کیفرشان سستی به خرج دهید ، که این سهل انگاری در دین و بی اعتنایی به قانون خداست ، و باید گروهی از مؤمنان در صحنه کیفر حضور داشته باشند و عقوبت آنان را نظاره کنند . [ نظرات / امتیازها ]

به زن زناکار و مرد زناکار صد تازیانه بزنید ، و اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید ، نباید شما را در [ اجرای ] دین خدا درباره آن دو نفر دلسوزی و مهربانی بگیرد ، و باید گروهی از مؤمنان ، شاهد مجازات آن دو نفر باشند. [ نظرات / امتیازها ]

زن زناکار و مرد زناکار، هر یک از آن دو را صد تازیانه بزنید، و اگر به خدا و روز واپسین ایمان دارید مبادا در دین خدا نسبت به آن دو دستخوش ترحّم گردید، و باید گروهى از مؤمنان در کیفر آن دو حضور یابند [ نظرات / امتیازها ]

2- (پس از آن احکام را بیان کرده میفرماید:) زن زنا دهنده (زنى که با مرد اجنبى و بیگانه همبستر شود) و مرد زنا کننده (مردى که با زن بیگانه همبستر گردد و کار زشت انجام دهد) هر یک از آن دو را صد تازیانه بزنید، و باید شما را در (انجام احکام) دین و آئین خدا بآن زن و مرد زناکار مهربانى فرا نگیرد (مبادا از روى مهربانى بایشان از زدن صد تازیانه بهر کدام خوددارى نمائید) اگر شما (اى حکمفرمایان) بخدا و روز رستاخیز ایمان داشته و گرویده‏اید (زیرا ایمان داشتن بخدا و روز قیامت سبب اهتمام و کوشش داشتن در طاعت و فرمانبرى از خداى تعالى و عمل باحکام او است) و باید برخى از مؤمنین و گرویدگان (بخدا و رسول و اگر چه یک تن از آنان باشد) هنگام عذاب و شکنجه (تازیانه زدن) ایشان حاضر باشد و آن را ببیند (تا مردم از کار زشت آنان دورى گزینند. گفته‏اند: این آیه که آن را آیه جلد مینامند حکم آیه وَ اللَّاتِی یَأْتِینَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِکُمْ تا آنجا که میفرماید: أَوْ یَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِیلًا «س 4 ى 15» را نسخ نموده و از میان برده و سوره نور پس از سوره نساء فرود آمده است، و اینکه زانیه را بر زانى مقدّم داشته و پیش از آن بیان کرده براى آنست که زنا و زشتکارى بیشتر از جانب زنها روى میدهد، و ناگفته نماند: حکم آیه جلد درباره زن و مردى است که آزاد باشند، پس اگر زانیه و زانى ملک یمین و بنده و کنیز زر خرید بودند نصف و نیمه این حدّ و حکم بر آنها است بدلیل آیه فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَى الْمُحْصَناتِ «س 4 ى 25» و نیز درباره مرد و زنى است که محصن و محصنة یعنى مرد زن داد و زن شوهردار نباشند، پس اگر محصن و محصنة بودند حکم آنها رجم و سنگسار نمودن است، در تفسیر علىّ ابن ابراهیم رحمه اللَّه است: شش کس را گرفته نزد عمر ابن خطّاب آوردند که اینها همه زنا کرده‏اند، عمر حکم کرد هر یک از آنها را صد تازیانه زنند، امیر المؤمنین علیه السّلام که در آنجا بوده فرمود: اى عمر حکم ایشان چنین نیست، عمر گفت: حدّ و حکم ایشان را تو انجام ده، امیر المؤمنین علیه السّلام یکى را گردن زد، و دیگرى را سنگسار نمود، و سوّمى را صد تازیانه زد، و چهارمى را پنجاه تازیانه زد، و پنجمى را تعزیر و سرزنش نمود، و ششمى را رها کرد، عمر از کار آن حضرت حیران و سرگردان شده و مردم تعجّب و شگفت نمودند، عمر گفت: اى ابو الحسن شش کس را در یک کار پنج جور کیفر نمودى و یکى را رها
کردى و هیچیک از این حکمها بدیگرى شبیه و مانند نبود؟ حضرت علیه السّلام فرمود: شخص اوّل «که او را گردن زدم» ذمّى و اهل کتاب بود «که با زن مسلمان زنا کرده» پس از ذمّه و عهد و پیمان خود بیرون رفته حدّ و کیفرى جز شمشیر براى او نبود، و دوّمى مرد محصن و داراى زن بود، حدّ و کیفر او رجم و سنگسار میباشد، و سوّمى مرد محصن و داراى زن نبوده حدّ و کیفرش جلد و تازیانه زدن است، و چهارمى عبد و بنده بود نصف حدّ «پنجاه تازیانه» باو زدیم، و پنجمى کارش از روى اشتباه بوده «پنداشته با زن خود همبستر شده» او را تعزیر و تأدیب نمودیم، ششمى دیوانه و از عقل و خرد بى‏بهره بود، حکمى بر او نیست «از اینرو او را رها کردیم». در تفسیر تبیان شیخ طوسى «رضوان اللَّه علیه» است: این آیه الزَّانِیَةُ وَ الزَّانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ تا آخر خطاب بائمّه علیه السّلام است و در آن «میان علماء» خلاف و ناسازگارى نمیباشد، زیرا خلاف نیست در اینکه کسى را نمیرسد اقامه حدود کند مگر امام یا کسى که امام او را والى و حکمفرما گرداند. [ نظرات / امتیازها ]

زن و مرد زناکار [بکر] را به هر یک از آنان یکصد تازیانه بزنید، و اگر به خداوند و روز بازپسین ایمان دارید، در دین الهى، در حق آنان دچار ترحم نشوید، و گروهى از مؤمنان، در صحنه عذاب کشیدن آنان حاضر باشند [ نظرات / امتیازها ]

زن و مرد زناکار [بکر] را (به هر یک از آنان) یک صد تازیانه بزنید، اگر به خداوند و روز بازپسین ایمان دارید، در دین الهى، در حقّ آنان دچار ترحّم نشوید؛ و گروهى از مؤمنان، در صحنه ى عذاب کشیدن آنان حاضر باشند [ نظرات / امتیازها ]

" زَنِ زناکار ، و مَردِ زناکار [که مُقاربَتِ زشت و نامَشروع می نمایَند] ؛ پس ، تازیانه بِزَنید هر یک از آنها را ، یکصد تازیانه [بر بَدَنِ آنها]! ؛ و نَگیرَد شما را به آنها رَأفَت [و مهربانی به آنها] در [اجرایِ] دینِ خداوند ؛ اگر ایمان دارید به خداوند و روزِ آخر! ؛ و باید مُشاهده کُنَند عَذابِ آنها را ، گروهی از مؤمنان! ". [ نظرات / امتیازها ]