و شفاعت کردن و مورد شفاعت واقع شدن در نزد او ( در آن روز ) سودی نمی بخشد جز برای کسی که به او اذن دهد ( که شفاعت کند یا مورد شفاعت قرار گیرد. و گنهکاران در آن روز در وحشت اند ) تا چون ( در مقدمه صدور اذن ) فزع و وحشت از دل های آنها زایل شود ( به شافعان ) گویند: پروردگارتان چه گفت؟ گویند: ( کلامی ) حق ( گفت و اذن در شفاعت داد ) ، و او والا و بزرگ است. [ نظرات / امتیازها ]

هیچ شفاعتی نزد او ، جز برای کسانی که اذن داده ، سودی ندارد! ( در آن روز همه در اضطرابند ) تا زمانی که اضطراب از دلهای آنان زایل گردد ( و فرمان از ناحیه او صادر شود در این هنگام مجرمان به شفیعان ) می گویند: «پروردگارتان چه دستوری داده؟» می گویند: «حقّ را ( بیان کرد و اجازه شفاعت درباره مستحقّان داد ) و اوست بلندمقام و بزرگ مرتبه!» [ نظرات / امتیازها ]

هیچ شفاعتی نزد او ، جز برای کسانی که اذن داده ، سودی ندارد! ( در آن روز همه در اضطرابند ) تا زمانی که اضطراب از دلهای آنان زایل گردد ( و فرمان از ناحیه او صادر شود در این هنگام مجرمان به شفیعان ) می گویند: «پروردگارتان چه دستوری داده؟» می گویند: «حقّ را ( بیان کرد و اجازه شفاعت درباره مستحقّان داد ) و اوست بلندمقام و بزرگ مرتبه!» [ نظرات / امتیازها ]

و شفاعت کسی نزد خدا هم جز آن که خدا به او اذن شفاعت داده سودمند نیست ( پس از اینان چشم شفاعت مدارید و خاصّان و انبیاء را در دنیا و آخرت شفیع خود قرار دهید ) تا چون ( آن خاصان ) از دلهاشان اضطراب ( جلال و سطوت الهی ) بر طرف شود پرسند: خدای شما ( در باب شفاعت ) چه فرمود؟ پاسخ دهند که حقّ ( و درستکاری و شفاعت مؤمنان نه مشرکان و منافقان ) فرمود ، و اوست خدای بلند مرتبه بزرگوار ( و هیچ کس را جرأت مخالفت امرش نیست ) . [ نظرات / امتیازها ]

و شفاعتگری در پیشگاه او سود نمی بخشد ، مگر برای آن کس که به وی اجازه دهد. تا چون هراس از دلهایشان برطرف شود ، می گویند: «پروردگارتان چه فرمود؟» می گویند: «حقیقت و هموست بلندمرتبه و بزرگ.» [ نظرات / امتیازها ]

مشرکان می پندارند معبودانشان شفاعتگر آنانند و امورشان در دنیا به واسطه آنها تدبیر می شود ، در حالی که شفاعت هیچ کس ، حتی شفاعت فرشتگان ـ که خدا آنان را در تدبیر امور هستی واسطه قرار داده است ـ در پیشگاه خدا سودی نمی بخشد ، مگر برای کسی که او رخصت دهد و فرشتگان را امر کند که شفیع او شوند و کارش را سامان بخشند . فرشتگان خاضعانه در انتظار فرمان الهی اند ، و در این فاصله ترسان و نگرانند ، تا چون فرمان الهی در رسد و تدبیر برخی امور به آنان واگذار شود ، آرام گیرند و ترس از دل هایشان زدوده شود . در این هنگام فرشتگان زیردست از مهتران خود می پرسند : پروردگارتان چه فرمان داد ؟ می گویند : آنچه فرمود حق است که نه دگرگون می شود و نه باطل می گردد ، و اوست بلند مرتبه ای که هر چیزی در برابر او بی مقدار است ، و اوست بزرگی که جهان هستی در برابر او کوچک است . [ نظرات / امتیازها ]

شفاعت در پیشگاه خدا جز برای کسانی که به آنان اذن دهد سودی ندارد ، [ آن روز شفیعان و امیدواران به شفاعت مضطربانه به انتظار اذن خدا برای شفاعت هستند ] تا زمانی که با صدور اذن شفاعت دل هایشان آرام گیرد [ در این هنگام مجرمان به شفیعان ] گویند: پروردگارتان چه گفت؟ می گویند: حق گفت و او بلند مرتبه و بزرگ است. [ نظرات / امتیازها ]

و شفاعتگرى در پیشگاه او سود نمى‏بخشد مگر براى آن کس که به وى اجازه دهد تا چون هراس از دلهایشان برطرف شود مى‏گویند پروردگارتان چه فرمود مى گویند حقیقت و هموست بلندمرتبه و بزرگ [ نظرات / امتیازها ]

و شفاعت نزد خداوند سودى ندارد، مگر براى آن کس که او اجازه دهد. (انتظار اذن شفاعت، ادامه دارد) تا زمانى که هراس و اضطراب از دل‏هاى آنان بر طرف شود، (مجرمان) از آنان پرسند: پروردگار شما چه گفت؟ پاسخ مى‏دهند: حقّ گفت؛ و او بلند مرتبه و بزرگ است. [ نظرات / امتیازها ]

و شفاعت احدی در پیشگاه پروردگار سودمند نیست مگر آنکه (ذات اقدسش) اجازه دهد و تا وقتی که دل خاصان و مقربان درگاهش از نگرانی و تشویش فارغ شده و چون گویند خداوند درباره شفاعت چه فرمود میگویند که حق مرحمت فرمود و آن خدائی بلند مرتبه و بزرگوار است, [ نظرات / امتیازها ]

و شفاعت نزد او سودى ندهد مگر درباره کسى که براى او اجازه دهد؛ تا چون هراس از دلهاى ایشان برطرف شود گویند پروردگارتان چه گفت ؟ گویند: حقّ ؛ و او بلند مرتبه بزرگ است [ نظرات / امتیازها ]

" و شفاعت [هیچ نَفع و] فایده ای نمی دَهَد نَزدِ او جُز برای هرکه اِذن [و اِجازه] دهَد برای او ، تا [تَرس و] نِگَرانی از قَلب های آنها زدوده شَوَد ؛ [و] گویَند: «پَروردگارتان چه گفت؟!» ؛ گویَند: «حقّ را [گفت] ؛ و او بُلَند مرتبه بزرگ است!» . " . [ نظرات / امتیازها ]