و اگر از آنان به خاطر ( تهیدستی و ) طلب رحمت و وسعتی از پروردگارت که امید داری ( به تو برسد و به آنها بدهی تا آنها را بی نیاز نماید ) باید از آنان روی گردانی ، پس به آنها سخنی نرم بگو. [ نظرات / امتیازها ]

و هر گاه از آنان [ مستمندان ] روی برتابی ، و انتظار رحمت پروردگارت را داشته باشی ( تا گشایشی در کارت پدید آید و به آنها کمک کنی ) ، با گفتار نرم و آمیخته با لطف با آنها سخن بگو! [ نظرات / امتیازها ]

و چنانچه از ارحام و فقیران ذوی الحقوق مذکور چون فعلا نادار هستی ولی در آتیه به لطف خدا امیدواری ، اکنون اعراض می کنی و توجه به حقوقشان نتوانی کرد باز به گفتار خوش و زبان شیرین آنها را از خود دلشاد کن . [ نظرات / امتیازها ]

و چنانچه از ارحام و فقیران ذوی الحقوق مذکور چون فعلا نادار هستی ولی در آتیه به لطف خدا امیدواری اکنون اعراض کرده و توجه به حقوقشان نتوانی کرد باز گفتار خوش به آنان بگو. [ نظرات / امتیازها ]

و اگر به امید رحمتی که از پروردگارت جویای آنی ، از ایشان روی می گردانی ، پس با آنان سخنی نرم بگوی. [ نظرات / امتیازها ]

اگر از تهیدستان به علّت آن که مالی در اختیار نداری روی می گردانی ، و گشایشی را از پروردگارت می طلبی که امید آن را داری ، با آنان به نرمی سخن بگوی و آنان را با مهربانی بازگردان . [ نظرات / امتیازها ]

و اگر [ به خاطر تهیدستی و فقر ] باید از آنان [ که به پرداخت حقّشان سفارش شدی ] روی بگردانی [ و این روی گردانی ] برای طلب رزقی است که از سوی پروردگارت رسیدن به آن را امید داری پس با آنان [ تا رسیدن رزق خدا ] سخنی نرم و امیدوار کننده بگو. [ نظرات / امتیازها ]

و هر گاه از آنان روی برتابی ، درحالیکه در طلب رحمت ربت امیدواری، با گفتار نرم و آمیخته با لطف با آنها سخن بگو [ نظرات / امتیازها ]

و اگر از ایشان، در طلب رحمتى از پروردگارت که در آن امید بسته‏اى، رویگردان شدى، با آنان به خوشى سخن بگو
[ نظرات / امتیازها ]

و چنانچه از ارحام و فقیران ذوى الحقوق مذکور چون فعلا ندار هستى ولى در آتیه به لطف خدا امیدوارى اکنون اعراض مى کنى و توجّه به حقوقشان نتوانى کرد باز به گفتار خوش و زبان شیرین آن ها را از خود دلشاد کن [ نظرات / امتیازها ]

" و اگر آنچه روی می گَردانی از آنها [برایِ] جستجویِ رَحمَتی از پَروَردگارت که اُمّیدواری به آن! ؛ پس ، سُخَنی ملایِم [و نَرم] آنها را بِگوی! " [ نظرات / امتیازها ]