1)
رمضانی (داور) : منظور از علم اسماء بطور اجمال علم اسرار آفرینش و نامگذارى موجودات است. برای توضیح بیشتر به تفسیر المیزان مراجعه کنید.
2)
حسنی پازکی : جناب اسمعیل شیخ محمد، اگر خداوند می خواست بفرماید که همه نام ها را به آدم آموخت می فرمود: و علم ادم کل الاسماء، آیه بدین سیاق در نظر حقیر باید این گونه ترجمه شود که خدا نام ها را به آدم آموخت، همه ی شان را. که ظاهرا برای تاکید بیشتر است
3)
حسنی پازکی : داوران محترم. این ترجمه ارائه شده توسط ایشان غلط است و خواهشمندم اصلاح یا حذف بفرمایید.
ضمیر هم در عرضهم به اسماء برنمی گردد. چرا که هم جمع مذکر است و ضمیر استفاده شده برای اسماء همانطور که در کلها می بینیم ها است، یعنی مفرد مونث، چون جمع غیر عاقل است. هم طبق تفاسیر به خود موجودات برمی گردد.
ترجمه صحیح: و خداوند، نام ها رابه آدم آموخت، همه ی شان را. سپس موجودات را به ملائکه عرضه کرد و گفت (به ملائکه) من را از نام اینها با خبر کنید اگر راستگویید.
4)
شاه آبادی : مقصود از این اسماء، حقایق است، نه الفاظ و مفاهیم ؛ زیرا رابطه الفاظ با مفاهیم، رابطه اى قرار دادى است و در لدن و نزد خداوند سخن از وضع تعیینى یا تعینى و قرار داد لفظ و معنا نیست و مفاهیم در آن جا راه ندارد؛ زیرا علم به مفاهیم، علم حصولى است و در مجرد محض، علم حصولى و تصور و تصدیق و معقولات منطقى راه ندارد.
از جهت ادبیات عرب دقیقاً معنای آیه این است که خداوند همه اسماء را به حضرت آدم آ«وخت و ترجمه مترجمان اشکالی ندارد.
از آنجا که مقصود از اسم مسمای آن است،اشکالی برای آوردن ضمیر مذکر وجود ندارد.
5)
طوفانی : سلام علیکم
با بخش نخست نظر "جناب آقای حسنی پازکی" موافق هستم.
یعنی شماره 2) که می فرمایند:
2) حسنی پازکی : جناب اسمعیل شیخ محمد، اگر خداوند می خواست بفرماید که همه نام ها را به آدم آموخت می فرمود: و علم ادم کل الاسماء، آیه بدین سیاق در نظر حقیر باید این گونه ترجمه شود که خدا نام ها را به آدم آموخت، همه ی شان را. که ظاهرا برای تاکید بیشتر است."