1)
: آقای الهی قمشه ای لطفا آیه قرآن را ترجمه کنید نه اینکه از خودتون داستان خیالی بسازید . کجای آیه اسمی از آفتاب و خورشید و فرشتگان اومده که شما آیه را به این شکل ترجمه کرده اید درحالی که سایر استادان ترجمه ای که کرده اند کاملا با ترجمه شما متفاوت است .
رمضانی (داور) : ضمن احترام به علما، ایشان با توجه به شواهدی که در سیاق آیات دیدند این وجه را برگزیدند، در این آیه اسمی از اسبان هم برده نشده! ضمیر «ها» مرجع می‌خواهد که با توجه به آن ترجمه متفاوت خواهد شد
2)
: آقای رمضانی من با حرف این شخص محترم کاملا موافقم زیرا که جیاد به معنی اسب است و در این آیه مقدس از این کلمه استفاده شده است ولی حرفی از شمس زده نشده است و سرکار آقای قمشه ای به خورشید اشاره کرده اند بلکه همانطور که گفتند نامی از خورشید نیامده است و ضمیر (ها) برمیگردد به کلمه ی جیاد
رمضانی (داور) : «جیاد» صفت است برای کلمه «صافنات» و به معنای تندور است، و این کلمه در دو آیه قبل آمده است، ضمن اینکه مرجع ضمیر نزدیک ترین اسم به آن است.
در ثانی، در اینکه مرجع ضمیر «ها» چیست مفسرین هر دو قول را بیان کرده‌اند و هر کدام با توجه به نکات تفسیری یکی از این دو قول را برگزیده‌اند. برای مطالعه دقیق و علمی به تفسیر مراجعه فرمایید و اعراب آیه را مورد توجه قرار دهید.
3)
: اَلطَّبْرِسِیُّ، قَالَ: قَالَ اِبْنُ عَبَّاسٍ: سَأَلَتْ عَلِیّاً (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ) عَنْ هَذِهِ اَلْآیَةِ، فَقَالَ: «مَا بَلَغَکَ فِیهَا، یَا بْنَ عَبَّاسٍ؟». قُلْتُ: سَمِعْتُ کَعْباً یَقُولُ: اِشْتَغَلَ سُلَیْمَانُ بِعَرْضِ اَلْأَفْرَاسِ حَتَّى فَاتَتْهُ اَلصَّلاَةُ، فَقَالَ: رُدُّوهَا عَلَیَّ - یَعْنِی اَلْأَفْرَاسَ، وَ کَانَتْ أَرْبَعَةَ عَشَرَ فَرَساً - فَضَرَبَ سُوقَهَا وَ أَعْنَاقَهَا بِالسَّیْفِ، فَقَتَلَهَا، فَسَلَبَهُ اَللَّهُ مُلْکَهُ أَرْبَعَةَ عَشَرَ یَوْماً، لِأَنَّهُ ظَلَمَ اَلْخَیْلَ بِقَتْلِهَا. فَقَالَ عَلِیٌّ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ): «کَذَبَ کَعْبُ، لَکِنْ اِشْتَغَلَ سُلَیْمَانُ بِعَرْضِ اَلْأَفْرَاسِ ذَاتَ یَوْمٍ، لِأَنَّهُ أَرَادَ جِهَادَ اَلْعَدُوِّ، حَتَّى تَوَارَتِ اَلشَّمْسُ بِالْحِجَابِ، فَقَالَ، بِأَمْرِ اَللَّهِ تَعَالَى لِلْمَلاَئِکَةِ اَلْمُوَکَّلِینَ بِالشَّمْسِ: رُدُّوهَا عَلَیَّ. فَرُدَّتْ، فَصَلَّى اَلْعَصْرَ فِی وَقْتِهَا. وَ إِنَّ أَنْبِیَاءَ اَللَّهِ لاَ یَظْلِمُونَ، وَ لاَ یَأْمُرُونَ بِالظُّلْمِ، لِأَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ، مُطَهَّرُونَ». البرهان فی تفسیر القرآن , جلد 4 , صفحه 654. کنز الدقائق و بحر الغرائب , ج 11 , ص 233 به نظر می رسد جناب فولادوند ناظر به احادیثی که در کتب حدیثی آمده است چنین ترجمه ای داشتند.