خدا را نسزد ( و عقلا محال باشد و شرعا نشاید ) که فرزندی بگیرد ، منزه است ( از نیاز به همسر و فرزند ، زیرا ) چون کاری را اراده حتمی کند همین که به او گوید: باش ، می باشد. [ نظرات / امتیازها ]

هرگز برای خدا شایسته نبود که فرزندی اختیار کند! منزّه است او! هر گاه چیزی را فرمان دهد ، می گوید: «موجود باش!» همان دم موجود می شود! [ نظرات / امتیازها ]

نشاید که خدا فرزندی بگیرد. او منزه است ، چون کاری را اراده فرماید فقط به او گوید: باش پس وجود می یابد . [ نظرات / امتیازها ]

خدا را هرگز نشاید که فرزندی اتخاذ کند ، که وی منزه از آن است ، ( او قادری است که ) چون حکم نافذش به ایجاد چیزی تعلق گیرد همین که گوید: «موجود باش» بی درنگ آن چیز موجود می شود. [ نظرات / امتیازها ]

خدا را نسزد که فرزندی برگیرد. منزّه است او چون کاری را اراده کند ، همین قدر به آن می گوید: «موجود شو» ، پس بی درنگ موجود می شود. [ نظرات / امتیازها ]

عیسی فرزند خدا نیست ، چرا که خدا را نسزد که فرزندی برگیرد . او از این که نیازمند فرزند باشد منزّه است . چگونه به فرزند نیاز داشته باشد و حال آن که چون کاری را مقرّر کند ، جز این نیست که به آن می گوید : باش ، و آن پدید می آید . [ نظرات / امتیازها ]

خدا را نسزد که هیچ فرزندی [ برای خود ] برگیرد او منزّه است چون پدید آمدن چیزی را اراده کند ، فقط به آن می گوید: باش ، پس بی درنگ موجود می شود. [ نظرات / امتیازها ]

سزاوار نیست که خداوند فرزندى برگیرد، او منزه است، آنگاه که کارى را مقرر فرماید فقط به آن مى‏گوید، موجود شو، و بى‏درنگ موجود مى‏شود
[ نظرات / امتیازها ]

‏سزاوار خداوند نیست که فرزندی داشته باشد . او منزّه ( از اتّخاذ و انتخاب فرزند ، و به دور از این گونه عیبها و نقصها ) است . هرگاه اراده پدید آوردن چیزی و انجام کاری کند ، تنها کافی است راجع بدان بگوید : بشو ! و می‌شود . ( پس چنین قادر متعالی هرگز نیازی به فرزند ندارد ) .‏

[ نظرات / امتیازها ]

سزاوار نیست که خداوند فرزندى برگیرد، او منزّه است، آنگاه که کارى را مقرّر فرماید فقط به آن مى گوید موجود شو، بى درنگ موجود مى شود [ نظرات / امتیازها ]

" [هرگز] برایِ خداوند ، [شایسته] نیست که فرزندی بگیرد! ؛ [پاک و] مُنَزّه است او! ؛ هرگاه [هر کار و] اَمری را اِراده نماید ، پس فقط به او می گوید: «[موجود] باش!» پس ، [موجود] می شود! ". [ نظرات / امتیازها ]