و چون آنها را ببینی هیکل های ( آراسته ) آنها تو را به شگفت می آورد ، و چون سخن گویند ( چنان چرب زبانند که ) به گفتارشان گوش فرا می دهی ، ( اما از بی ایمانی و بی محتوایی ) گویی چوب هایی هستند تکیه داده شده! ( از شدت جبن ) هر فریادی را به زیان خود می پندارند آنها دشمن ( حقیقی ) اند ، از آنها بر حذر باش خدا آنها را بکشد! چگونه و به کجا ( از حق ) منحرف می شوند؟! [ نظرات / امتیازها ]

هنگامی که آنها را می بینی ، جسم و قیافه آنان تو را در شگفتی فرو می برد و اگر سخن بگویند ، به سخنانشان گوش فرا می دهی اما گویی چوبهای خشکی هستند که به دیوار تکیه داده شده اند! هر فریادی از هر جا بلند شود بر ضد خود می پندارند آنها دشمنان واقعی تو هستند ، پس از آنان بر حذر باش! خداوند آنها را بکشد ، چگونه از حق منحرف می شوند؟! [ نظرات / امتیازها ]

هنگامی که آنها را می بینی ، جسم و قیافه آنان تو را در شگفتی فرو می برد و اگر سخن بگویند ، به سخنانشان گوش فرا می دهی اما گویی چوبهای خشکی هستند که به دیوار تکیه داده شده اند! هر فریادی از هر جا بلند شود بر ضد خود می پندارند آنها دشمنان واقعی تو هستند ، پس از آنان بر حذر باش! خداوند آنها را بکشد ، چگونه از حق منحرف می شوند؟! [ نظرات / امتیازها ]

تو چون آن منافقان را مشاهده کنی ظاهر و وجود جسمانی آنها ( به آراستگی فریبنده ) تو را به شگفت آرد و اگر سخن گویند ( بس خوش گفتار و چرب زبانند ) به سخن هاشان گوش فرا خواهی داد ( ولی از باطن و درون ) گویی که چوبی خشک تکیه کرده بر دیوارند ( و هیچ عقل و ایمان و معرفت ندارند. و چون در باطن نادرست و بد اندیشند ) هر صدایی بشنوند بر زیان خویش پندارند. دشمنان به حقیقت اینان هستند ، از ایشان بر حذر باش ، خدایشان بکشد ، ( از حق ) به کجا بازگردانیده می شوند؟ [ نظرات / امتیازها ]

و چون آنان را ببینی ، هیکلهایشان تو را به تعجّب وامی دارد ، و چون سخن گویند به گفتارشان گوش فرا می دهی گویی آنان شمعک هایی پشت بر دیوارند [ که پوک شده و درخور اعتماد نیستند ] : هر فریادی را به زیان خویش می پندارند. خودشان دشمنند از آنان بپرهیز خدا بکشدشان تا کجا [ از حقیقت ] انحراف یافته اند. [ نظرات / امتیازها ]

و چون آنان را ببینی ، از آن جا که آراسته و خوش سیما و دارای اندامی متناسبند ، هیکل هایشان تو را به شگفت می آورد ، و اگر زبان بگشایند ، چون خوش سخن و چرب زبانند به سخنشان گوش می سپاری ، ولی در واقع همچون چوب هایی تکیه داده بر دیوار شبح هایی بی روح اند که هیچ خیری از آنان تراوش نمی کند; همواره در ترس و هراس به سر می برند که مبادا نفاقشان آشکار شود; از این رو هر بانگی را به زیان خویش می پندارند . آنان دشمنان تواند که دشمنی را به نهایت رسانده اند; از آنان برحذر باش; خدا بکشدشان; چگونه از حق باز داشته و به سوی باطل رانده می شوند ؟ [ نظرات / امتیازها ]

چون آنان را ببینی جسم و ظاهرشان [ از آراستگی و وقار ] تو را به شگفت آورد ، و اگر سخن گویند [ به علت شیرینی و جذابیّت کلام ] به سخنانشان گوش فرا می دهی [ اما از پوچی باطن ، سبک مغزی و دورویی ] گویی چوب های خشکی هستند که به دیواری تکیه دارند [ و در حقیقت اجسادی بی روح اند که در هیچ برنامه ای اطمینانی به آنان نیست ، از شدت بزدلی ] هر فریادی را به زیان خود می پندارند. اینان دشمن واقعی اند از آنان بپرهیز خدا آنان را بکشد چگونه [ با دیدن این همه دلایل روشن از حق به باطل ] منحرف می شوند. [ نظرات / امتیازها ]

چو بر جسم ایشان نمایی نظر
تو را خیره گردد همانا بصر
که دارند آراسته ظاهری
چو بر صورت این کسان بنگری
به گفتن چو آیند ای مصطفی
دهی گوش بر قول آنها فرا
یکی خشک چوبند کاستاده اند
که تکیه به دیوارشان داده اند
که از هر کجائی برآید صدا
از او نیز خیزد ز وحشت ندا
گمان می نمایند تا آن بیان
بر ایشان بود مایه ای از زیان
همانا که با دین تو دشمنند
از ایشان حذر کن که خدعه زنند
بگیرد خدا جانشان زین نسق
که تا کی بتابند رخ را ز حق
[ نظرات / امتیازها ]

و چون ایشان را بنگرى، بدنهاى ایشان تو را به شگفت‏آورد، و چون سخن گویند به سخنانشان گوش دهى، گویى همانند الوارهاى تکیه داده بر دیوارند، و هر بانگى را بر ضد خویش مى‏انگارند، آنان دشمن‏اند، از آنان بر حذر باش، خداوند لعنتشان کند، چگونه بیراهه مى‏روند؟ [ نظرات / امتیازها ]

‏هنگامی که ایشان را می‌بینی ، پیکر ، و سیمایشان تو را می‌گیرد و به شگفت می‌آورد ( و به خود می‌گوئی : چه انسانهای باوقار و برازنده‌ای ! ) و هنگامی که به سخن درمی‌آیند ( به علّت حلاوت کلامشان ) به سخنانشان گوش فرا می‌دهی . ( با وجود این جذبه سیما و گیرائی گفتار ) آنان انگار تخته‌هائی هستند که ( بر دیوار ) تکیه داده شده باشند ( بی‌جان و بی‌ایمان ، هیکلهای توخالی ، درونهای بی‌نور و صفا ، نقشهائی بر در و دیوارها ) . هر فریادی را بر ضدّ خود می‌پندارند و هر آوازی را به زیان خویش ! آنان دشمنان بشمارند و از ایشان برحذر باش . خدایشان بکُشاد ! چگونه ( از حق ) برگردانده می‌شوند ( و منحرف می‌گردند ؟ ! ) .‏

[ نظرات / امتیازها ]

ای رسول ما, چون آن منافقین را مشاهده کنی آراستگی ظاهر آنها تو را بشگفت آورد و اگر سخن گویند به سخنانشان گوش فرا خواهی داد ولی درون آنان مانند چوب خشکی است که بر دیوار نهاده اند, هر صدائی بشنوند بر زیان خویش گمان کنند, ایشان دشمنند, بر حذر باش از منافقین, خـــداوند آنها را بکشد, چگونه از حق باز میگردند؟ [ نظرات / امتیازها ]