کسی که در نزد او دانشی از کتاب ( از لوح محفوظ یا از کتاب های آسمانی ) بود گفت: من آن را پیش از آنکه پلک چشمت به هم بخورد ، و یا قبل از آنکه نگاهت بر چیزی صورت آن را به مغز بدهد ، به نزد تو می آورم. پس چون آن را در نزد خود حاضر و پابرجا دید گفت: این ( حاصل شدن فوری خواسته ، یا وجود چنین فردی در امت من ) از فضل پروردگار من است تا مرا بیازماید که آیا سپاس می گزارم یا کفران می ورزم؟ و هر کس سپاس گزارد به سود خود سپاس گزاشته ، و هر کس کفران ورزد پس همانا پروردگار من بی نیاز و بزرگوار است. [ نظرات / امتیازها ]

( امّا ) کسی که دانشی از کتاب ( آسمانی ) داشت گفت: «پیش از آنکه چشم بر هم زنی ، آن را نزد تو خواهم آورد!» و هنگامی که ( سلیمان ) آن ( تخت ) را نزد خود ثابت و پابرجا دید گفت: «این از فضل پروردگار من است ، تا مرا آزمایش کند که آیا شکر او را بجا می آورم یا کفران می کنم؟! و هر کس شکر کند ، به نفع خود شکر می کند و هر کس کفران نماید ( بزیان خویش نموده است ، که ) پروردگار من ، غنیّ و کریم است!» [ نظرات / امتیازها ]

( امّا ) کسی که دانشی از کتاب ( آسمانی ) داشت گفت: «پیش از آنکه چشم بر هم زنی ، آن را نزد تو خواهم آورد!» و هنگامی که ( سلیمان ) آن ( تخت ) را نزد خود ثابت و پابرجا دید گفت: «این از فضل پروردگار من است ، تا مرا آزمایش کند که آیا شکر او را بجا می آورم یا کفران می کنم؟! و هر کس شکر کند ، به نفع خود شکر می کند و هر کس کفران نماید ( بزیان خویش نموده است ، که ) پروردگار من ، غنیّ و کریم است!» [ نظرات / امتیازها ]

آن کس که به علمی از کتاب الهی دانا بود ( یعنی آصف بن برخیا یا خضر که دارای اسم اعظم و علم غیب بود ) گفت که من پیش از آنکه چشم بر هم زنی تخت را بدین جا آرم ( و همان دم حاضر نمود ) ، چون سلیمان سریر را نزد خود مشاهده کرد گفت: این توانایی از فضل خدای من است تا مرا بیازماید که ( نعمتش را ) شکر می گویم یا کفران می کنم ، و هر که شکر کند شکر به نفع خویش کرده و هر که کفران کند همانا خدا ( از شکر خلق ) بی نیاز و ( بر کافر هم به لطف عمیم ) کریم است. [ نظرات / امتیازها ]

کسی که نزد او دانشی از کتاب [ الهی ] بود ، گفت: «من آن را پیش از آنکه چشم خود را بر هم زنی برایت می آورم.» پس چون [ سلیمان ] آن [ تخت ] را نزد خود مستقر دید ، گفت: «این از فضل پروردگار من است ، تا مرا بیازماید که آیا سپاسگزارم یا ناسپاسی می کنم. و هر کس سپاس گزارد ، تنها به سود خویش سپاس می گزارد ، و هر کس ناسپاسی کند ، بی گمان پروردگارم بی نیاز و کریم است.» [ نظرات / امتیازها ]

و آن کس که دانشی فراوان از کتاب الهی نزد خود داشت به سلیمان گفت : من آن را پیش از آن که نگاهت به تو بازگردد برای تو می آورم . سلیمان به او رخصت داد و ناگهان تخت پدیدار شد . وقتی سلیمان دید تخت نزد او قرار گرفته است گفت : این از فضل پروردگار من است; آن را به من ارزانی داشته است تا مرا بیازماید که آیا نعمتش را سپاس می گزارم یا ناسپاسی می کنم . و هر کس سپاسگزاری کند ، تنها به سود خود سپاسگزاری می کند ، و هر کس ناسپاسی کند ] بر خود ستم کرده است که [ پروردگار من بی نیاز و کریم است . [ نظرات / امتیازها ]

کسی که دانشی از کتاب [ لوح محفوظ ] نزد او بود گفت: من آن را پیش از آنکه پلک دیده ات به هم بخورد ، نزد تو می آورم. [ و آن را در همان لحظه آورد ] . پس هنگامی که سلیمان تخت را نزد خود پابرجا دید ، گفت: این از فضل و احسان پروردگار من است ، تا مرا بیازماید که آیا سپاس گزارم یا بنده ای ناسپاسم؟ و هر کس که سپاس گزاری کند به سود خود سپاس گزاری می کند و هر کس ناسپاسی ورزد [ زیانی به خدا نمی رساند ] زیرا پروردگارم بی نیاز و کریم است. [ نظرات / امتیازها ]

‏کسی که علم و دانشی از کتاب داشت گفت : من تخت ( بلقیس ) را پیش از آن که چشم بر هم زنی ، نزد تو خواهم آورد . هنگامی که سلیمان تخت را پیش خود آماده دید ، گفت : این از فضل و لطف پروردگار من است . ( این همه قدرت و نعمت به من عطاء فرموده است ) تا مرا بیازماید که آیا شکر ( نعمت ) او را بجا می‌آورم یا ناسپاسی می‌کنم . هر کس که سپاسگزاری کند تنها به سود خویش سپاسگزاری می‌کند ، و هر کس که ناسپاسی کند ، پروردگار من بی‌نیاز ( از سپاس او و ) صاحب کرم است ( و سفره کریمانه انعام خود را از شکرگزار و ناشکر قطع نمی‌کند ) .‏

[ نظرات / امتیازها ]

شخصی که علمی از کتاب الهی داشت عرض کرد پیش از آنکه چشم بر هم بزنی تخت را در پیشگاه شما حاضر مینمایم و همینکه سلیمان تخت بلقیس را در برابر خود حاضر دید گفت این فضیلت و کرامتی است که خداوند بمن اعطا فرموده تا مرا آزمایش کند که شکر نعمت میگذارم و یا کفران احسان خواهم کرد و البته هر کس شکر نعمتهای خدا را کند انجام وظیفه ای بنفع خویش نموده و چنانچه ناسپاسی و کفران نعمت کند باید بداند پـــــروردگار من بی نیاز و بخشنده است, [ نظرات / امتیازها ]

کسى که از [علم کتاب] بهره اى داشت گفت من پیش از آن که چشمت را بر هم زنى آن را به نزدت مى آورم [پذیرفت و آورد] و چون [سلیمان] آن ار در نزد خویش مستقر دید، گفت این از فضل پروردگار من است تا مرا بیازماید که آیا شکر مى ورزم یا کفران، و هر کس شکر ورزد جز این نیست که به سود خویش شکر ورزیده است و هر کس کفران کند، [بداند که] پروردگارم بى نیاز [و] بخشنده است [ نظرات / امتیازها ]

" فَردی که نَزدِ او ، عِلمی [و دانِشی] از کِتاب بود گُفت: «من می آوَرَم آن را برایِ تو پیش از آنکه بَرگَردَد به سویِ تو پِلکِ تو [و سَریعتَر از پِلک بَرهم زَدن]!» . پس هنگامی که [«سلیمان»] ، آن را [مُهَیّا و] بَرپا ، نَزدَش دید ؛ گُفت: «این ، از فَضل [و رَحمَتِ] پَروَردگارِ من است ؛ تا بیازمایَد من را [که] آیا شُکر [و سپاس] می نمایَم ، یا کُفر [و ناسپاسی] می نمایَم؟! . و هرکه شُکر [و سپاس] نمود ، پس قطعاً [جُز این نیست] که شُکر [و سپاس] برای خودَش می نمایَد! ؛ و هرکه کُفر [و ناسپاسی] نمود ، پس حَقیقتاً پَروَردگارِ من ، [بِسیار] بی نیاز [و بُزُرگوار و] گرانقَدر است!» . ". [ نظرات / امتیازها ]