1)
: چرا180 مگه 360 روز نداریم؟ و چرا در سوره الرحمن 2 مغرب و 2 مشرق ؟
مگر ی مغرب و مشرق نداریم؟
رمضانی (داور) : در آیات قرآن مجید گاهى تعبیر" مشرق" و" مغرب" به صورت" مفرد" آمده است مانند آیه 115 بقره «و لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ: مشرق و مغرب از آن خدا است» و گاه به صورت" تثنیه" آمده است، مانند آیه 17 سوره رحمن «رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ: پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب» و گاه به صورت" جمع" المشارق و المغارب مانند آیه مورد بحث.
همگى این آیات هماهنگ، و هر یک اشاره به نکتهاى است، توضیح اینکه خورشید هر روز از نقطه تازهاى طلوع، و در نقطه تازهاى غروب مىکند، بنا بر این به تعداد روزهاى سال مشرق و مغرب داریم، و از سوى دیگر در میان این‌همه مشرق و مغرب دو مشرق و دو مغرب در میان آنها ممتاز است که یکى در آغاز تابستان، یعنى حد اکثر اوج خورشید در مدار شمالى، و یکى در آغاز زمستان یعنى حد اقل پائین آمدن خورشید در مدار جنوبى است (که از یکى تعبیر به مدار رأس السرطان و از دیگرى تعبیر به مدار رأس الجدى مىکنند) و چون این دو کاملا مشخص است روى آن مخصوصا تکیه شده است، علاوه بر این دو مشرق و دو مغرب دیگر که آنها را مشرق و مغرب اعتدالى مىنامند (در اول بهار و اول پائیز هنگامى که شب و روز در تمام دنیا برابر است) نیز مشخص مىباشد که بعضى رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ را اشاره به آن گرفتهاند و آن نیز قابل توجه است.
اما آنجا که به صورت" مفرد" ذکر شده معنى جنس را دارد که توجه تنها روى اصل مشرق و مغرب است بىآنکه نظر به افراد داشته باشد، به این ترتیب تعبیرات مختلف بالا هر یک نکتهاى دارد و انسان را متوجه تغییرات مختلف طلوع و غروب آفتاب و تغییر منظم مدارات شمس مىکند. (تفسیر نمونه، ج 25، ص 45)