1)
احمدی فقیه : سلام و درود
ترجمه «دانست» در پارسی برای خداوند متعال مناسب نیست.
بعضی از مترجمین این ترجمه را در آیات 187 و 235 بقره و این آیه به کار برده اند و بهتر است تصحیح شود.
2)
: این یک بحران ترجمه ای است.چرا که ما با ایاتی مواجهیم که علم ازلی خدا را نفی میکند و میتواند صحت اسلام را به چالش بکشد.کلمه(علم)به معنای دانست است و هیچ معنای دیگری ندارد.بنابرین بهتر است خودمان را گول نزنیم و به دنال راه فرار از این بحران نباشیم.
3)
: مادۀ« علم » در طیف وسیعی از زبانهای سامی کاربرد دارد. بااینحال نکتۀ قابل توجه این است
که طیف معناهای آن در زبانهای سامی، به دور از معنای «دانستن» است که در عربی وجود دارد.
به عبارت دیگر، معنای دانستن تنها در زیرشاخۀ عربی از این خانواده زبانی به وجود آمده است
(دهقان، علی ( ١٣٩5ش ،٣٣-٣٦.) « ریشه شناسی واژه قرآنی علم در زبانهای سامی ،»
جستارهای زبانی، شمارۀ٣۴.
معنای این ماده در زبانهای سامی، بیشتر به معانی زمان، جهان، نسلها
(عالَمین)پنهان کردن، نشانه ( علامت)و نشان دادن است ( دهقان،١٣٩٥ش )
با این وصف به نظر می رسد معنای دانستن در مادۀ علم که تنها مختص زبان عربی هست،
حاکی از جدید بودن این معنا است. به نحویکه این معنا در دورهای جدید و تنها در زبان عربی ایجاد
شده و خود برگرفته از معنای « نشان دادن »است که در زبانهای دیگر سامی کاربرد دارد
(دهقان،١٣٩٥ش، ٣٨ )
4)
: از آنچه در نظر قبلی فهمیده می شود که احتمال دارد واژه علم در عصر نزول قران به معنای نشان دادن هم بوده باشد که ترجمه می شود :
و نشان داد که در شما ناتوانی است
طبق این ترجمه دیگر اشکالی باقی نمی ماند