1) : ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

#مفهوم امانت و امانتداری از منظر قرآن

کتاب حکیم از امانتی سخن میگوید که به آسمانها و زمین و کوه ها عرضه شد و آنها ترسیدند واز حمل آن سر باز زدند و انسان ظلوم و جهول آن را حمل کرد لطفآ با تعقل و تفکر در آیات کتاب مبین بفرمایید این امانت چه بود ؟

إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَن یَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ کَانَ ظَلُوماً جَهُولاً [الأحزاب : 72] البته ما امانت را بر آسمانها و زمین و کوه ها عرضه کردیم و آنها از اینکه آن (بار امانت را) حمل کنند سر باز زدند و از آن ترسیدند و انسان آن (امانت) را حمل کرد البته که او ستمکاری نادان بود ﴿۷۲﴾ احزاب

پاسخ

امانت خدا چیست ؟

امانت از ریشه ی امن به معنی ایمان آورد باور کرد در فرهنگ لغت امانت داری به معنی درستکاری امین بودن و ضد خیانت است و امین به کسی گفته می شود که مورد اعتماد و امانت دار است ایمان و مومن از همین ریشه است

برای فهم امانت باید معنی میثاق و عهد را در قران بررسی کرد زیرا این کلمات تقریبآ یک معنی و مفهوم دارند

امانت خدا همان عهد و میثاق خدا در کتابهای خداوند است که بصورت صحیح و بدور از تحریف و دستبردهای بشری در قرآن آمده کتاب مهیمن و مصدق که حقیقتآ هدایت به اقوم و استوارترین راه میکند امانتی که با انسان عهد کرد و انسان پذیرفت خدا امانت را به انسان میسپارد و انسان خود را امین و مومن دانسته و امانتی که همان میثاق و عهد خداوند است را می پذیرد در واقع انسان تعهد خدا را که به او ارائه شد را پذیرفت ۰ و متعهد شد که در امانت خدا خیانت نکند اما این عهد و میثاق خدا چیست که بر آن تاکید می شود و خدا دستور به وفای به عهد و میثاق میکند و انسان ظالم وجاهل با بی اعتنایی نقض عهد میکند ؟

امانت و عهد خدا در حقیقت همان قوانین و دستورات خداوند در قرآن و کتابهای آسمانیست که به تایید قرآن رسیده باشد است که برای رستگاری بشر فرستاده شده و قرآن به آنها اشاره میکند

در حقیقت قرآن همان امانت خداست که مجموعه ای صحیح از صحف پیشین است به آیه ی زیر در سوره ی حشر دقت کنید

لَوْ أَنزَلْنَا هَـٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّـهِ ۚ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ ﴿٢١﴾

اگر ما این قران را بر کوه نازل میکردیم تو حتمآ میدیدی که کوه از ترس خدا فروتنی می کرد و پراکنده (منهدم) میشد و آن مثالها را برای مردم بیان می کنیم شاید آنها تفکر کنند ﴿۲۱﴾ حشر

فَبِمٰا نَقْضِهِمْ مِیثٰاقَهُمْ وَ کُفْرِهِمْ بِآیٰاتِ اَللّٰهِ وَ قَتْلِهِمُ اَلْأَنْبِیٰاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَ قَوْلِهِمْ قُلُوبُنٰا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اَللّٰهُ عَلَیْهٰا بِکُفْرِهِمْ فَلاٰ یُؤْمِنُونَ إِلاّٰ قَلِیلاً ﴿۱۵۵﴾

پس به [سزاى ] پیمان شکنى شان، و انکارشان نسبت به آیات خدا، و کشتار ناحق آنان [از] انبیا، و گفتارشان که: «دلهاى ما در غلاف است» [لعنتشان کردیم ] بلکه خدا به خاطر کفرشان بر دلهایشان مهر زده و در نتیجه جز شمارى اندک [از ایشان ] ایمان نمى آورند. (۱۵۵)

یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا لاٰ تَخُونُوا اَللّٰهَ وَ اَلرَّسُولَ وَ تَخُونُوا أَمٰانٰاتِکُمْ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۲۷﴾

ای کسانی که ایمان آوردید به خدا و رسول خیانت نکنید و به امانتها یتان خیانت نکنید در حالیکه میدانید ﴿۲۷﴾ انفال

أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ ﴿٦٠﴾

ای بنی آدم آیا بسوی شما عهد روانه نکردم که شیطان را پرستش نکنید ؟ که او برای شما دشمنی آشکار است ؟﴿۶۰﴾ یس

وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّـهِ إِذَا عَاهَدتُّمْ وَلَا تَنقُضُوا الْأَیْمَانَ بَعْدَ تَوْکِیدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّـهَ عَلَیْکُمْ کَفِیلًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ یَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ﴿٩١﴾

و به عهد خدا هنگامیکه عهد بستید وفا کنید وپس از آنکه به آن تاکید کردید پیمان شکنی نکنید در حالیکه خدا را کفیل و سرپرست خود قرار داده اید البته خدا آنچه را انجام میدهید میداند ﴿۹۱﴾ نحل

إِنّٰا عَرَضْنَا اَلْأَمٰانَةَ عَلَى اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ اَلْجِبٰالِ فَأَبَیْنَ أَن

ْ یَحْمِلْنَهٰا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهٰا وَ حَمَلَهَا اَلْإِنْسٰانُ إِنَّهُ کٰانَ ظَلُوماً جَهُولاً ﴿۷۲﴾

البته ما امانت را بر آسمانها و زمین و کوه ها عرضه کردیم و آنها از اینکه آن ( امانت را) حمل کنند سر باز زدند و از آن ترسیدند و انسان آن (امانت) را حمل کرد البته که او ستمکاری نادان بود ﴿۷۲﴾ احزاب

وَ إِذْ أَخَذْنٰا مِیثٰاقَکُمْ لاٰ تَسْفِکُونَ دِمٰاءَکُمْ وَ لاٰ تُخْرِجُونَ أَنْفُسَکُمْ مِنْ دِیٰارِکُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ ﴿۸۴﴾

و وقتیکه از شما پیمان گرفتیم که خون یکدیگر را نریزید و یکدیگر را از دیار خود بیرون نرانید و شما اقرار (قبول) کردید و خودتان (بر این (پیمان) شاهد هستید ﴿۸۴﴾ بقره

وَ إِذْ أَخَذَ اَللّٰهُ مِیثٰاقَ اَلَّذِینَ أُوتُوا اَلْکِتٰابَ لَتُبَیِّنُنَّهُ لِلنّٰاسِ وَ لاٰ تَکْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرٰاءَ ظُهُورِهِمْ وَ اِشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلِیلاً فَبِئْسَ مٰا یَشْتَرُونَ ﴿۱۸۷﴾

و هنگامیکه خدا از کسانی که به آنها کتاب داده شده پیمان گرفت که آن را برای مردم بیان کنند و کتمانش نکنند سپس آن را پشت سرهایشان دور انداختند و آن را به قیمتی کم فروختند و چه بد است آنچه می فروشند﴿۱۸۷﴾ آل عمران

اَلَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اَللّٰهِ وَ لاٰ یَنْقُضُونَ اَلْمِیثٰاقَ ﴿۲۰﴾

کسانی که به عهد خدا وفا می کنند و پیمان شکنی نمی کنند ﴿۲۰﴾ رعد

اَلَّذِینَ عٰاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِی کُلِّ مَرَّةٍ وَ هُمْ لاٰ یَتَّقُونَ ﴿۵۶﴾

کسانی که با آنها پیمان بستی سپس عهدشان را در هر مرتبه به هم میزنند و آنها رعایت نمیکنند ﴿۵۶﴾ انفال