1)
جعفری : در بهشت آفریده شدیم به زمین تبعید و پراکنده شدیم
- آدم و حوا در بهشت بعد از اینکه خلق شدن در اثر وسوسه شیطان میوه ممنوعه را میل کردن و بعد خداوند آنها را از بهشت بیرون و در زمین ساکن کرد
- تَذْرُوهُ در آیه 45 سوره مبارکه کهف به معنای پراکنده شدن است که ریشه آن ذرأ است و بنابر قول المنار، کاربردهای "ذرء" نشان میدهد که مفهوم اساسی
این ریشه پراکندن، پخش کردن، تفریق و تکثیر است
- بنابراین معنای درست آیه میشود:
و اوست که شما را در زمین پراکنده کرد و به سوی او گرد آورده می شوید