و هیچ مؤمنی را نسزد و عقلا و شرعا روا نباشد که مؤمنی را بکشد مگر آنکه از روی اشتباه و خطا ( خطای محض یا شبیه عمد ) باشد. و هر کس مؤمنی را به خطا کشت بر اوست آزاد کردن برده ای مؤمن ( به عنوان کفاره قتل ) و خونبهایی که باید تسلیم خویشان مقتول شود ، مگر آنکه آنها ببخشند. و اگر مقتول از گروهی باشد که دشمن شمایند و خود او مؤمن است پس واجب است آزاد کردن برده ای مؤمن ( به عنوان کفاره ، و خونبها ندارد ) . و اگر از گروهی باشد که میان شما و آنان پیمانی ( پیمان صلح یا ذمّه ) برقرار است باید خونبهای او تسلیم خویشانش شود و برده ای مؤمن آزاد نماید ، و کسی که ( برده ) نیابد باید دو ماه پیاپی روزه بگیرد. توبه ای است از جانب خداوند ، و خداوند همواره دانا و حکیم است. [ نظرات / امتیازها ]

هیچ فرد باایمانی مجاز نیست که مؤمنی را به قتل برساند ، مگر اینکه این کار از روی خطا و اشتباه از او سر زند ( و در عین حال ، ) کسی که مؤمنی را از روی خطا به قتل رساند ، باید یک برده مؤمن را آزاد کند و خونبهایی به کسان او بپردازد مگر اینکه آنها خونبها را ببخشند. و اگر مقتول ، از گروهی باشد که دشمنان شما هستند ( و کافرند ) ، ولی مقتول باایمان بوده ، ( تنها ) باید یک برده مؤمن را آزاد کند ( و پرداختن خونبها لازم نیست ) . و اگر از جمعیّتی باشد که میان شما و آنها پیمانی برقرار است ، باید خونبهای او را به کسان او بپردازد ، و یک برده مؤمن ( نیز ) آزاد کند. و آن کس که دسترسی ( به آزاد کردن برده ) ندارد ، دو ماه پی در پی روزه می گیرد. این ، ( یک نوع تخفیف ، و ) توبه الهی است. و خداوند ، دانا و حکیم است. [ نظرات / امتیازها ]

هیچ مؤمنی حق ندارد مؤمنی دیگر را بکشد ، مگر به خطا ، حال اگر کسی مؤمنی را به خطا به قتل برساند باید ( در کفاره آن ) یک برده مؤمن را آزاد کند و خون بهایی هم به کسان او تسلیم نماید ، مگر آنکه خونخواهان آن را ببخشند ، و اگر ورثه مقتول مؤمن از مردمی باشد که بین شما و آنان عداوت و جنگ است ، همان آزاد کردن برده مؤمن کافی است و اگر مقتول از قومی باشد که بین شما و آنان پیمانی برقرار هست باید برده ای مؤمن آزاد و خون بهایی به کسان او تسلیم کند و کسی که نمی تواند برده ای آزاد کند به جای آن دو ماه پی در پی روزه بگیرد ، این بخشایشی از ناحیه خدا است که خدا همواره دانای فرزانه بوده است . [ نظرات / امتیازها ]

هیچ مؤمنی را نرسد که مؤمن دیگری را به قتل رساند مگر آنکه به اشتباه و خطا مرتکب آن شود ، و در صورتی که به خطا هم مؤمنی را مقتول ساخت باید ( به کفّاره آن ) بنده مؤمنی را آزاد کند و خونبهای آن را به صاحبش تسلیم نماید مگر آنکه دیه را ورثه ( به قاتل ) ببخشند. و اگر مقتولِ مؤمن از قومی باشد که با شما دشمن و محاربند ، قاتل دیه ندهد ، لیکن بر او است که بنده مؤمنی را آزاد کند ، و اگر مقتول از قومی است که بین شما با آنها پیمان برقرار بوده پس خونبها را به صاحب خون پرداخته و بنده مؤمنی ( به کفاره آن ) آزاد کند ، و اگر ( بنده ای ) نیابد بایستی دو ماه متوالی روزه دارد. این توبه ای است که از طرف خدا پذیرفته است و خدا دانا و حکیم است. [ نظرات / امتیازها ]

و هیچ مؤمنی را نَسِزَد که مؤمنی را- جز به اشتباه- بکشد. و هر کس مؤمنی را به اشتباه کشت ، باید بنده مؤمنی را آزاد و به خانواده او خونبها پرداخت کند مگر اینکه آنان گذشت کنند. و اگر [ مقتول ] از گروهی است که دشمنان شمایند و [ خود ] وی مؤمن است ، [ قاتل ] باید بنده مؤمنی را آزاد کند [ و پرداخت خونبها لازم نیست ] . و اگر [ مقتول ] از گروهی است که میان شما و میان آنان پیمانی است ، باید به خانواده وی خونبها پرداخت نماید و بنده مؤمنی را آزاد کند. و هر کس [ بنده ] نیافت ، باید دو ماه پیاپی- به عنوان توبه ای از جانب خدا- روزه بدارد ، و خدا همواره دانای سنجیده کار است. [ نظرات / امتیازها ]

هیچ مؤمنی نشاید که مؤمنی را جز به اشتباه بکشد ، و هر کس مؤمنی را به اشتباه بکشد باید برده با ایمانی را آزاد کند و خونبهایی نیز به کسان مقتول بپردازد ، مگر این که آنان خونبها را به عنوان تصدق به قاتل ببخشند . و اگر مقتول از گروهی است که دشمن شمایند و با شما سر جنگ دارند ولی او مؤمن بوده است ، قاتل باید برده مؤمنی را آزاد کند و خونبها برعهده او نیست ; و اگر مقتولِ مؤمن از مردم کفرپیشه ای است که میان شما و آنان پیمانی هست که به مقتضای آن پیمان کافر حَربی به شمار نمی آیند ، قاتل باید خونبهایی به کسان وی بپردازد و برده مؤمنی را نیز آزاد کند . و هر کس از آزاد کردن برده ناتوان است باید دو ماه پیاپی روزه بگیرد . این حکم ، بازگشت رحمتی از جانب خدا بر ناتوانان است . و خدا به شما داناست و احکامی را که مقرر می کند از روی حکمت است . [ نظرات / امتیازها ]

هیچ مؤمنی را نسزد که مؤمنی را بکشد ، مگر آنکه این عمل از روی خطا و اشتباه اتفاق افتد. و کسی که مؤمنی را از روی خطا و اشتباه بکشد ، باید یک برده مؤمن آزاد کند ، و خون بهایی به وارثان مقتول پرداخت نماید مگر آنکه آنان خون بها را ببخشند. و اگر مقتول از گروهی باشد که دشمن شمایند و خود او مؤمن است ، فقط آزاد کردن یک برده مؤمن بر عهده قاتل است. و اگر مقتول مؤمن ، از گروهی باشد که میان شما و آنان پیمانی برقرار است ، باید خون بهایش را به وارثان او پرداخت کند ، و نیز یک برده مؤمن آزاد نماید. و کسی که برده نیافت ، باید دو ماه پیاپی روزه بگیرد. [ این حکم ] به سبب [ پذیرش ] توبه [ قاتل ] از سوی خداست و خدا همواره دانا و حکیم است. [ نظرات / امتیازها ]

il n'appartient pas à un croyant de tuer un autre croyant, Si ce n'est par erreur. quiconque tue par erreur un croyant, qu'il affranchisse alors un esclave croyant et remette à Sa famille le prix du sang, à moins que celle-ci n'y renonce par charité. mais Si [le tué] appartenait à un peuple ennemi à vous et qu'il soit croyant, qu'on affranchisse alors un esclave croyant. s'il appartenait à un peuple auquel vous êtes liés par un pacte, qu'on verse alors à Sa famille le prix du sang et qu'on affranchisse un esclave croyant. celui qui n'en trouve pas les moyens, qu'il jeûne deux mois d'affilée pour être pardonné par Allah. Allah est Omniscient et Sage [ نظرات / امتیازها ]

هیچ مؤمنى را نرسد که مؤمن دیگر را جز به خطا بکشد. و هر کس که مؤمنى را به خطا بکشد باید که بنده‏اى مؤمن را آزاد کند و خونبهایش را به خانواده‏اش تسلیم کند، مگر آنکه خونبها را ببخشند. و اگر مقتول، مؤمن و از قومى است که دشمن شماست فقط بنده مؤمنى را آزاد کند و اگر از قومى است که با شما پیمان بسته‏اند، خونبها به خانواده‏اش پرداخت شود و بنده مؤمنى را آزاد کند و هر کس که بنده‏اى نیابد براى توبه دو ماه پى در پى روزه بگیرد. و خدا دانا و حکیم است. [ نظرات / امتیازها ]

در خور شأن هیچ مؤمن نیست که مؤمنى را بکشد مگر از روى اشتباه، هر که مؤمنى را به خطا بکشد بر اوست که بنده مؤمنى آزاد کند و خونبهایى یکسان او تسلیم نماید مگر آنکه ببخشند و اگر از قومى است که دشمن شماست و او مؤمن است، وظیفه آزاد کردن بنده است، و اگر مقتول از گروهى است که میان شما و آنها پیمانى هست خونبهایى یکسان او تسلیم شود و بنده‏اى آزاد گردد، و هر که نتواند دو ماه پى در پى روزه بگیرد، این توبه‏اى از جانب خداست، خدا دانا و حکمت کردار است [ نظرات / امتیازها ]

مؤمن حق ندارد مؤمنى را جز از روى خطا به قتل برساند و اگر به خطا کشت، باید برده مؤمنى را آزاد کند و خون بهاى او را به خانواده‏اش بپردازد، مگر اینکه خانواده مقتول خون بها را ببخشد. اگر فرد کشته شده از خاندان دشمنان شماست ولى مؤمن است، تنها کفاره آزاد کردن برده مؤمن کفایت مى‏کند و اگر از خاندان کفارى است که با مسلمانان هم پیمانند، باید علاوه بر آزاد کردن برده مؤمن، خون بهاى او را نیز به بازماندگانش بپردازد و اگر برده‏اى نیابد، باید دو ماه پى در پى روزه بگیرد. این توبه الهى است که خدا دانا و حکیم است. [ نظرات / امتیازها ]

نباشد روا مومنى بیگناه ** کشد مومن دیگرى را تباه‏ [ نظرات / امتیازها ]

Never should a believer kill a believer, except by mistake. And whoever kills a believer by mistake, it is ordained that he should free a believing slave, and pay compensation to the deceased's family, unless they remit it freely. If the deceased belonged to a people at war with you, and he was a believer, the freeing of a believing slave) is enough (. If he belonged to a people with whom ye have treaty of mutual alliance, compensation should be paid to his family, and a believing slave be freed. For those who find this beyond their means,) is prescribed (a fast for two months running: by way of repentance to Allah. for Allah hath All knowledge and All wisdom [ نظرات / امتیازها ]

و بر مؤمن جایز نیست که عمدا مؤمنى را بکشد مگر بخطاء و هر کس بخطاء مؤمنى را کشت باید بنده مؤمن را آزاد کند و این دیه ایست مسلّم که باید باهل مقتول برسد مگر اینکه اهل مقتول گذشت کند از حق خود پس اگر آن مقتول از جماعتى باشد که دشمن شما میباشند در صورتى که آن مقتول مؤمن بوده پس بر قاتل او واجب است که بنده مؤمنى را آزاد کند و هرگاه بوده باشد آن مقتول از جماعتى که بین آنها و شما مسلمانان عهد و پیمان است بر قاتل واجب است که دیه او را باهلش بدهد و یک بنده مؤمنى را نیز آزاد کند و هرگاه بنده‏ئى نیافت که آزاد کند باید دو ماه پى در پى روزه بگیرد این توبه ایست از حکم خدا و خدا عالم و درستکار است. [ نظرات / امتیازها ]

و هیچ مؤمنى نباید هیچ مؤمنى را بکشد، مگر از روى خطا، و هرکس که مؤمنى را به خطا بکشد، بر اوست که [به کفاره‌] برده مؤمنى را آزاد کند و خونبهایى به خانواده او بدهد، مگر آنکه آنان درگذرند و ببخشند، و اگر [مقتول‌] مؤمن و از قومى باشد که دشمن شما هستند، [قاتل‌] باید برده مؤمنى را آزاد کند، و اگر [مقتول‌] از قومى باشد که بین شما و ایشان پیمانى هست، آنگاه [قاتل‌] باید خونبهایى به خانواده او [مقتول‌] بپردازد و برده مؤمنى آزاد کند، و کسى که [برده‌] نیابد بر اوست که دو ماه پیاپى روزه بگیرد، این توبه‌پذیرى خداوند است و خداوند داناى فرزانه است [ نظرات / امتیازها ]

کسیکه ایمان بخدا و رسولش آورده باشد (قلبش او را مانع از ارتکاب فواحش میگردد بخصوص تعدّى بجان دگرى آنهم بغیر حق) یعنى مؤمن حاضر و راضى نمیشود که مؤمن دیگرى را بقصد و عمدا بکشد مگر اینکه بخطا و بدون قصد او را بکشد و کسیکه مؤمنى را بخطا و ندانسته بقتل برساند (چون خطا ناشى از تهاون و نداشتن اهتمام و اعتناى بقضایاست مستلزم عقاب است و قتل خطا مانند آنکه کسى قصد شکار پرنده‏اى را بکند و تیرش بانسانى بخورد یا بگمان آنکه کافر حربى است او را بکشد و معلوم شود مسلمان بوده است یا با وسیله‏اى که براى قتل نیست مثل عصایا مشت بکسى بزند و او بمیرد) عقاب چنین قتلى دو چیز است یکى کفّاره قتل و آن آزاد کردن رقبه بنده مؤمنى است (زیرا نفس مؤمنى را معدوم کرده و باید نفسى مانند آنرا بوسیله عتق زنده کند) دیگر پرداختن دیه که باید عوض خون مقتول بورثه او تسلیم نماید (و بدینوسیله هم دشمنى فیما بین بر طرف شود و هم بغض و کینه از بین برود) مگر اینکه ورثه مقتول از خون او در گذرند و دیه را بقاتل ببخشند و امّا اگر مقتول مؤمن باشد ولى از قبیله‏اى باشد که دشمن مسلمانانند واجب آنستکه فقط بنده‏اى مؤمن (براى کفّاره قتل) آزاد کند (و دیه لازم نیست زیرا بقومى که با مسلمین محاربه دارند دادن مالى جایز نیست)- و اگر مقتول از قومى باشد که بین شما مسلمین و بین آنها عهد و پیمانى باشد (چنانکه امروز بین دول هست) واجب آنستکه هم دیه بورثه مقتول پرداخته شود (براى حفظ احترام عهود و دماء) و هم بنده مؤمنى را آزاد کند (که کفّاره عملش باشد) و اگر قاتل رقبه‏اى نیافت که آزاد کند بایستى دو ماه پى در پى روزه بگیرد تا اینکه خدا از او درگذرد (و توبه او براى تطهیر نفس و تکفیر از فعلش باشد) و بداند که خداوند همواره بحال بندگان خود دانا و در کار خود حکیم است (و در آنچه امر و نهى میفرماید بر وفق صلاح و مصلحت بندگان است) [ نظرات / امتیازها ]

و براى هیچ مؤمنى روا نیست که مؤمنى را بکشد مگر آنکه خطا باشد; و هر کس مؤمنى را از روى خطا بکشد، آزاد کردن یک برده مؤمن و دیه اى که به کسانش داده مى شود [لازم است ]مگر اینکه آن را ببخشند و اگر [مقتول ]از قومى است که دشمن شما هستند و او خود مؤمن بوده است آزاد کردن برده اى مؤمن [کافى است ]و اگر از قومى است که میان شما و آنان پیمانى برقرار است، دیه اى که به کسانش داده مى شود و آزاد کردن برده اى مؤمن [لازم است ]و هر کس [برده ]نیافت باید دو ماه پى در پى روزه بگیرد، که این جبران خطاست از جانب خدا، و خدا دانا و حکیم است. [ نظرات / امتیازها ]

هیچ مؤمنی را نسزد که مؤمن دیگری را بکشد مگر از روی خطا. کسی که مؤمنی را به خطا کشت باید که برده‌ی مؤمنی را آزاد کند و خون‌بهائی هم به کسان کشته بپردازد مگر این که آنان درگذرند (و از دریافت خون‌بها که صد شتر است، چشم‌پوشی کنند). اگر هم کشته، مؤمن و متعلّق به کافرانی بود که میان شما و ایشان جنگ و دشمنی بود، آزاد کردن برده‌ی مؤمنی دیه‌ی او است (و دیگر خونبهائی به ورثه‌ی کشته داده نمی‌شود). و اگر کشته، از زمره‌ی قومی بود که (کافر بودند و) میان شما و ایشان پیمانی برقرار بود (همچون اهل ذمّه و هم‌پیمانان مسلمانان) پرداخت خونبها به کسان مقتول و آزادکردن بنده‌ی مؤمنی دیه‌ی او است. اگر هم دسترسی (به آزاد کردن برده) نداشت باید دو ماه (قاتل) پیاپی و بدون فاصله روزه بگیرد. خداوند (این را برای) توبه (ی شما) مقرّر داشته است، و خداوند آگاه (از بندگان خود و) حکیم است (در آنچه مقرّر می‌دارد). [ نظرات / امتیازها ]

نباشد مؤمنى که بکشد مؤمنى را مگر به خطا و هر که بکشد مومنى را به خطا بر اوست آزاد کردن گردنى مؤمن و دیتى سپرده به خداوندش مگر که صدقه کنند اگر باشد از مردمانى که دشمن شما باشند و او مؤمن بود آزاد کردن گردنى مؤمن باید، و اگر باشد از گروهى میان شما و ایشان عهدى باشد دیتى سپرده باید به اهلش و آزاد کردن گردنى مؤمن، هر که نیابد روزه دو ماه پیوسته توبه از خداى، و بوده است خداى دانا و محکم کار [ نظرات / امتیازها ]

و هیچ مؤمنى هرگز نباید فرد مؤمنى را به قتل برساند، مگر اینکه از روى خطا و تصادف [ نظرات / امتیازها ]

و نباشد مر مؤمنى را که بکشد مؤمنى را مگر بخطا و کسى که کشت مؤمنى را بخطا پس بر او است آزاد کردن گردن مؤمنى و خونبهاى تسلیم کرده شده باهلش مگر آنکه تصدق کنند پس اگر باشد از جماعتى که دشمنند مر شما را و او مؤمن بوده است پس بر او است آزاد کردن گردنى مؤمن و اگر باشد از جماعتیکه میان شما و میان ایشان پیمانى است پس بر او است خونبهاى فرا سپرده به اهلش و آزاد کردن گردنى مؤمن پس کسى که نیابد پس بر او است روزه دو ماه پى هم توبه دادنى از خدا و باشد خدا داناى درستکردار [ نظرات / امتیازها ]

و (چون گاهى میشود که یکى از اهل ایمان مؤمنى را ندانسته بکشد، حکم آن را بیان کرده میفرماید:) سزاوار نیست مؤمنى مؤمن دیگر را بکشد مگر از روى خطاء و قصد و آهنگ نداشتن، و هر کس مؤمن و گرونده (بخدا و رسول) را از روى خطاء و قصد کشتن نداشتن بکشد پس باید (کفّاره دهد یعنى کارى کند که گناهش پوشیده و بخشیده شود، و کفّاره در اینجا آنست که) بنده مؤمنى را آزاد نماید و دیه و خونبهاى کشته شده را به ارث برندگانش بدهد مگر آنکه ارث برندگان خونبها را (بکشنده) ببخشند، و اگر کشته شده‏اى که مؤمن است از گروهى باشد که آن گروه دشمن شمایند (کافر میباشند) باید بنده مؤمنى آزاد کند (و دیه و خونبهایى بر او نیست، زیرا خونبها میراث است و کافر از مسلمان ارث نمیبرد) و اگر آن مؤمن کشته شده از گروهى باشد که میان شما و آنان عهد و پیمانى است باید خونبهاى او را بارث برندگانش بدهد و هم بنده مؤمنى را آزاد نماید، و کسى (کشنده مؤمنى از روى خطاء) که بنده مؤمنى را نیافت (تا آزاد نماید، یا نتوانست او را خریدارى کند) باید دو ماه پى در پى روزه بگیرد تا خدا توبه و بازگشت او را بپذیرد، و خدا (بهر چیز از قصد و خطاء شما) داناى (و بآنچه شما را بآن امر میکند) درستکار است. [ نظرات / امتیازها ]

هیچ مؤمنى حق ندارد مؤمنى (دیگر) را بکشد جز به خطا و هر که به خطا مؤمنى را بکشد آزاد کردن برده‏اى مؤمن و پرداخت خونبهایى به خانواده‏اش (بر عهده کشنده است) مگر آنان در گذرند پس اگر (کشته) از گروه دشمن شما امّا مؤمن است، آزاد کردن برده‏اى مؤمن (بس است) و اگر از گروهى است که میان شما و ایشان پیمانى هست پرداخت خونبهایى به خانواده‏اش و آزاد کردن برده‏اى مؤمن (لازم است) و آن کس که (برده‏اى) نیابد روزه دو ماه پیاپى (بر عهده اوست) براى پذیرش توبه‏اى از سوى خداوند و خداوند دانایى فرزانه است. [ نظرات / امتیازها ]

و نیست براى مؤمنى که بکشد مؤمنى را مگر به خطا و کسى که مؤمنى را به خطا بکشد بر او است آزاد کردن بنده مؤمنى و خونبهایى که پرداخت شود به خاندانش مگر آنکه تصدق کنند و اگر از گروهى باشند که دشمن شما هستند و او مؤمن باشد پس آزاد کردن بنده مؤمنى و اگر از گروهى باشد که میان شما و ایشان است پیمانى پس دیه‏اى پرداخت شده به خویشان او و آزاد ساختن بنده مؤمن و آن کس که ندارد پس روزه دو ماه پى در پى توبه است از نزد خدا و خدا است داناى حکیم [ نظرات / امتیازها ]

هیچ مؤمنی را نسزد که مؤمن دیگری را بکشد مگر از روی خطا. کسی که مـؤمنی را بـه خطا کشت بـاید کـه بردۀ مؤمنی را آزاد کند و خونبهائی هم به کسان کشته بپردازد مگر این که آنان در گذرند (‌و از دریافت خونبها که صد شتر است‌، چشم‌پوشی کـنند)‌. اگر هـم کشـته‌، مؤمن و متعلّق به کافرانی بود که مـیان شـما و ایشـان جنگ و دشمنی بود، آزاد کردن بردۀ مؤمنی دیۀ او است (‌و دیگر خونبهائی به ورثۀ کشته داده نمی‌شود)‌. و اگر کشته‌، از زمرۀ قومی بود که (‌کافر بودند و) میان شما و ایشان پیمانی برقرار بود (‌همچون اهـل ذمّـه و هم‌پیمانان مسلمانان‌) پرداخت خونبها به کسان مقتول و آزاد کردن بندۀ مؤمنی دیۀ او است‌. اگر هم دسترسی (‌به آزاد کردن برده‌) نداشت باید دو ماه (‌قابل‌) پیاپی و بدون فاصله روزه بگیرد. خداوند (‌ایـن را بـرای‌) توبۀ (‌شما) مقرّر داشته است‌، و خداوند آگاه (‌از بندگان خود و) حکیم است (‌در آنـچه مقرّر می‌دارد)‌. [ نظرات / امتیازها ]

و هیچ مؤمنى را نسزد که مؤمن دیگر را بکُشد، مگر از روى اشتباه، و هر کس مؤمنى را به خطا کشت، پس باید برده‏ى مؤمنى را آزاد کند و خونبهاى کشته را به خانواده‏اش تسلیم کند، مگر آنکه (خانواده‏ى مقتول، از دیه‏ى قاتل) بگذرد و اگر (مقتول) با آنکه مؤمن است، از قومى است که با شما دشمن است (جریمه‏اش فقط) آزاد کردن یک برده‏ى مؤمن است و اگر (مقتول) از قومى باشد که میان شما و آنان پیمان است، دیه‏ى او را به خانواده‏اش تسلیم کند و برده‏ى مؤمنى را آزاد سازد. و اگر (برده‏اى براى آزاد کردن، یا پولى براى خرید برده) نیافت، پس دو ماه پیاپى روزه بگیرد. این، (تخفیف و) بازگشتى از سوى خدا (به مردم) است، و خداوند دانا و حکیم است [ نظرات / امتیازها ]

و هیچ مؤمنى را نسزد که مؤمن دیگر را بکُشد، مگر از روى اشتباه، و هر کس مؤمنى را به خطا کشت، پس باید برده‏ى مؤمنى را آزاد کند و خونبهاى کشته را به خانواده‏اش تسلیم کند، مگر آنکه (خانواده‏ى مقتول، از دیه‏ى قاتل) بگذرد و اگر (مقتول) با آنکه مؤمن است، از قومى است که با شما دشمن است (جریمه‏اش فقط) آزاد کردن یک برده‏ى مؤمن است و اگر (مقتول) از قومى باشد که میان شما و آنان پیمان است، دیه‏ى او را به خانواده‏اش تسلیم کند و برده‏ى مؤمنى را آزاد سازد. و اگر (برده‏اى براى آزاد کردن، یا پولى براى خرید برده) نیافت، پس دو ماه پیاپى روزه بگیرد. این، (تخفیف و) بازگشتى از سوى خدا (به مردم) است، و خداوند دانا و حکیم است [ نظرات / امتیازها ]

ترجمه مجتبوی
و هیچ مؤمنى را نسزد که مؤمنى را بکشد مگر بخطا، و هر که مؤمنى را بخطا بکشد بر اوست آزادکردن بنده مؤمنى و پرداخت خونبهایى به کسان او مگر آنکه ببخشند و اگر [کشته‏شده‏] مؤمنى از گروه دشمن شما بود- کسان و وارثان او کافر حربى بودند- آزادکردن بنده مؤمنى [بس‏] است- زیرا کافر از مؤمن ارث نمى‏برد تا خونبهاى مؤمن به او پرداخت شود-، و اگر از گروهى بود که میان شما و آنان پیمانى هست پرداخت خونبهایى به کسان او و آزادکردن بنده مؤمنى باید پس هر که نیابد- بنده‏اى نیابد که آزاد کند یا توان مالى نداشته باشد- بر اوست که دو ماه پیاپى روزه بدارد، [این کفاره براى آن قرار داده شده‏] تا بازگشتى باشد از سوى خدا، و خدا دانا و با حکمت است.
[ نظرات / امتیازها ]

And it does not behoove a believer to kill a believer except by mistake, and whoever kills a believer by mistake, he should free a believing slave, and blood-money should be paid to his people unless they remit it as alms; but if he be from a tribe hostile to you and he is a believer, the freeing of a believing slave (suffices), and if he is from a tribe between whom and you there is a convenant, the blood-money should be paid to his people along with the freeing of a believing slave; but he who cannot find (a slave) should fast for two months successively: a penance from Allah, and Allah is Knowing, Wise.
[ نظرات / امتیازها ]

و هیچ مؤمنى را نسزد که مؤمن دیگر را بکُشد، مگر از روى اشتباه، و هر کس مؤمنى را به خطا کشت، پس باید برده‏ى مؤمنى را آزاد کند و خونبهاى کشته را به خانواده‏اش تسلیم کند، مگر آنکه (خانواده‏ى مقتول، از دیه‏ى قاتل) بگذرد و اگر (مقتول) با آنکه مؤمن است، از قومى است که با شما دشمن است (جریمه‏اش فقط) آزاد کردن یک برده‏ى مؤمن است و اگر (مقتول) از قومى باشد که میان شما و آنان پیمان است، دیه‏ى او را به خانواده‏اش تسلیم کند و برده‏ى مؤمنى را آزاد سازد. و اگر (برده‏اى براى آزاد کردن، یا پولى براى خرید برده) نیافت، پس دو ماه پیاپى روزه بگیرد. این، (تخفیف و) بازگشتى از سوى خدا (به مردم) است، و خداوند دانا و حکیم است. [ نظرات / امتیازها ]

هیچ مؤمنی حق ندارد مؤمنی را بکشد، مگر اینکه از روی خطا و اشتباه باشد. کسی که مؤمنی را به خطا بکشد، باید به عنوان کفاره یک برده‌ی مؤمن را آزاد کند و خون‌بهایی به اولیای مقتول بپردازد، مگر اینکه آنها خون‌بها را ببخشند. اگر مقتول خودش مومن بوده ولیکن اولیای وی از دشمنان شما و کافر هستند، آزاد کردن یک برده‌ی مؤمن کفایت می‌کند و پرداخت خون‌بها لازم نیست. اگر مقتول مومن بوده و میان شما و اولیای وی پیمان صلح و سازش برقرار است، قاتل باید خون‌بها را به کسان او بپردازد و یک برده‌ی مؤمن نیز آزاد کند. کسی که توان آزاد کردن برده ندارد، باید دو ماه پی در پی روزه بگیرد. این تخفیفی از سوی خداست برای کسانی که نمی‌توانند برده آزاد کنند. او به همه چیز دانا و احکامش همه از روی حکمت است. [ نظرات / امتیازها ]