کلمه‏ى «یُتَوفّى» که از ریشه‏ى «وفاة» است، به معناى گرفتن کامل روح از وجود انسان و بیانگر بقاى روح بشر پس از مرگ است.
کلمه‏ى «بَهیج» از ریشه‏ى «بهجة» به معناى شادابى و خرّمى است. چنانکه نگاه به سبزه و گیاه مایه‏ى ابتهاج و شادابى انسان مى‏شود.
گرچه در این آیه، دوران پیرى و کهنسالى، پست‏ترین دوران عمر انسان شمرده شده، امّا علّتى که براى آن بیان گردیده، اختصاص به پیران ندارد، بلکه هر زمان که قواى عقلانى انسان ضعیف و ناتوان گردد، دوران پستى است، گرچه در جوانى باشد. «أرذَل العُمُر... لایعلم مِن بَعد علمٍ شیئاً»

در معناى «کُتِبَ»، جبرى علیه شیطان وجود ندارد، زیرا در آیات دیگر مى‏خوانیم: شیطان با اراده‏ى خود و لجاجت با حقّ، سجده نکرد و به کار خداوند اعتراض نمود و سوگند یاد کرد که مردم را گمراه کند. [22] بنابراین، «کُتِب علیه» یعنى براساس اراده و تصمیمى که شیطان گرفت، گمراه کردن پیروانش براى او حتمى شده است

«مَرید» به معناى بى‏خیر است، به بیابان بى‏گیاه مرید مى‏گویند و به نوجوان بى‏مو «اَمرَد» گفته مى‏شود.
آنچه که این آیه از آن نهى مى‏کند، بحث و جدال بدون داشتن آگاهى‏هاى لازم است، وگرنه جدال با مخالفان اگر با منطق صحیح و یا منطق خودشان باشد، بسیار هم بجاست. چنانکه در آیه‏اى دیگر مى‏فرماید: «جادلهم بالّتى هىَ أحسن» [21]

--------------------------------------------------------------------------------
21) نحل، 125.

قرآن در معرفى سیماى قیامت، تعبیرات تکان دهنده‏اى دارد، از جمله:
«یوماً یَجعل الوِلدان شَیبا» [18] روزى که کودکان را پیر مى‏کند.
«یوماً عَبوساً قَمطریرا» [19] روزى که عبوس و سخت است.
«یوماً کان شَرّه مُستطیرا» [20] روزى که عذابش گسترده است.
علاقه‏ى مادر به فرزند، قوى‏ترین علاقه‏هاست. لذا خداوند در بیان سختى قیامت، به قطع رابطه‏ى مادر شیرده و مادر باردار با فرزندش مثال زده است. و گرنه در قیامت، هیچ مادر باردار یا شیردهى وجود ندارد.

--------------------------------------------------------------------------------
18) مزمّل، 17.
19) انسان، 10.
20) انسان، 7.