مشکلات منظور شده در آیه 33 اگر شامل مشکلات اقتصادی (فقر) و تامین حداقلی های زندگی (مهریه و نفقه) نگردد که شبهه ای و جود نخواهد داشت و لذا این موانع میتوانند مصادیق زیادی داشته باشند مثل پیدا نکردن همسری که مناسب زندگی باشد (از نظر خانوادگی، فرهنگ اجتماعی، سطح اقتصادی، سطح تحصیلات، آداب و رسوم و...)، نداشتن آمادگی روحی مرد برای ازدواج، داشتن مشغله هایی که قرار است به زودی حل شوند و انسان با فراقت خاطر به جریان ازدواج وارد شود، علاقه مرد به اینکه قبل از ازدواج، خود را به سطح خاصی از درآمد، سرمایه، امکانات رفاهی، تحصیلات و... برساند، و هزاران مانع دیگر که ممکن است ازدواج را به تاخیر بیاندازد. همه این مشکلات (که هیچکدام مصداق فقر نیستند) طبق این آیه انسان را وادار به استعفاف (حفظ عفت و تقوا) میکند.
حال اگر در آیه 33 بخواهیم مشکلات را شامل فقر هم بدانیم، باید گفت درست است که در آیه قبلی به ازدواج ترغیب شده است ولی اگر کسی به این ترغیب و تشویق قرآنی عمل نکرده و خواسته باشد که در مدت فقر خود دست به ازدواج نزند و منتظر غنا و فضل الهی گردد، وظیفه اش در این زمان استعفاف است.