این آیه بطورى که از سیاقش برمى‏آید سرزنش و مذمت منافقینى است که از همراهى کردن با رسول خدا (ص) براى جنگ تبوک تخلف ورزیدند، و اینکه گفتیم جنگ تبوک، براى اینکه تنها جنگى که منافقینى تخلف ورزیدند و مسافتش هم دور بود جنگ تبوک بود، و آیه شریفه به غیر آن تطبیق نمى‏کند

زهرى گفته: هنگامى که رسول خدا- صلى اللَّه علیه و آله- با ابو بکر داخل غار شدند خداوند یک جفت کبوتر فرستاد تا بر در غار تخم گذاردند، و عنکبوت را مأمور کرد تا بر آنجا تارى تنید، و چون سراقة بن مالک بجستجوى آن دو آمد و تخم کبوتران و تار عنکبوت را مشاهده کرد، گفت: اگر کسى داخل این غار شده بود این تخمها شکسته شده بود و تار عنکبوت از هم گسیخته بود، و بهمین جهت از آنجا گذشت. رسول خدا- صلى اللَّه علیه و آله- نیز دعا کرده گفت: خدایا چشمشان را کور کن، و در اثر همان دعا نتوانستند داخل غار گردند و شروع بگردش اطراف غار کردند، در آن حال ابو بکر گفت: اگر اینها بپاهاى خود نگاه کرده بودند ما را میدیدند توضیح : نام این غار ثور بوده ونام یار پیامبر ابوبکر بوده

منظور در این ایه از عذابا الیما چون قیدی ندارد هم میتواند عذاب دنیوی باشد هم اخروی یا هر دو اگر ما در اوامر خداوند سستی کنیم هیچ ضرری به خداوند نمی زنیم در چند ایه در قران امده که اگر شما نافرمانی کنید خداوند گروهی بهتر از شما را می آورد که از شما بهترند زیرا خداوند بر انجام هر کاری تواناست