شهادت با دهان مهر شده(65یس) دو احتمال دارد
1- مواقف و مراحل قیامت مختلف اند که در بعضی از انها دهان باز است و مشکلی برای شهادت دادن نیست و در برخی مواقف دهان مهر شده است
2- زبان را از دهان بیرون می اورند و سپس دهان مهر می شودو زبان بیرون آمده شهادت می دهد.

1- مخالفت با احکامی که از طرف خدا بیان می کند(کفر عملی)(نماز ، روزه و ...)
2-مخالفت با دستور پیامبر(مانند نفّذوا جیش الاسامه )

اگر توجه به ثروت به عنوان یک چیزی باشد که پاره از نیازهای او را رفع می کند و بیشتر از این نباشد به انسان زیان نمی رساند ولی اگر خیال کنیم همه مشکلات با ثروت حل می شود و آدم وقتی پول ار باشد غم ندارد و هیچ آفتی به او نمی رسد آن وقت ثروت مایه بدبختی انسان می شود. (استاد مطهری)
ثروت براى فرد مسلمان نیک است، در صورتى که:
الف) ثروت وسیله باشد نه هدف؛
ب) ثروتمند امیر بر مال باشد نه اسیر آن؛
ج) ثروت از راه قانونى و حلال به دست آید، نه از راه حرام و غیر قانونى؛
د) ثروت در راه حلال مصرف شود نه در کژ راهه‏ها.

با فرض اینکه نام اولهب عبدالعزی بوده: اگر قرآن کریم نامش را نبرده، بدین جهت بود که کلمه" عبد العزى" به معناى بنده عزى است، و" عزى" نام یکى از بت‏ها است، خداى تعالى کراهت داشته که بر حسب لفظ نام عبدى را ببرد که عبد او نباشد، بلکه عبد غیر او باشد، و خلاصه با اینکه در حقیقت عبد اللَّه است، عبد العزى‏اش بخواند، اگر چه در اسم اشخاص معنا مورد نظر نیست، ولى همانطور که گفتیم قرآن کریم خواست از چنین نسبتى حتى بر حسب لفظ خود دارى کرده باشد.

: 1- برپشت خود هیزم و خار می کشید 2- دائما سخن چینی می کرد و آتش اختلاف بین سران قریش و حضرت محمد (ص) را شعله ور تر می کرد 3- برای خود و همسرش هیزم اتش جهنم فراهم می کرد.

1- او یک مرد سرخ رو است. (یا بخاطر گلگون بودن صورت یا عصبانیت ) 2- اتش دشمنی خدا همواره در قلبش مشتعل است 3- صاحب شعله های فراوان در جهنم است.

در پاسخ به اینکه آیا ابولهب بعد از نزول سوره می توانست با تغییر روش بهشتی شود و یا محکوم به جهنمی شدن بود باید گفت :تعلق قضاى حتمى الهى به فعلى از افعال اختیارى انسان، باعث بطلان اختیار انسان نمى‏شود، چون فرض این است که اراده الهى- و همچنین فعل خداى تعالى- تعلق گرفته به فعل اختیارى انسان، بدان جهت که فعل انسان است، یعنى اختیارى است، و اگر فعل انسان و به عبارتى فعل ابو لهب به اختیار خود او صادر نشود، باعث مى‏شود که اراده خدا از مرادش تخلف کند و این محال است، و وقتى فعلى که متعلق قضاء موجب است، اختیارى شد، ترکش هم اختیارى خواهدبود، هر چند که آن ترک واقع نمى‏شود، (دقت بفرمایید) و ما در چند مورد از مباحث گذشته این کتاب در این باره بحث کردیم.پس روشن شد که ابو لهب مى‏توانسته ایمان بیاورد و از آتش نجات پیدا کند، آتشى که در صورت کافر مردن وى حتمى بوده، و قضایش رانده شده بود.