در این آیه حضرت ابراهیم خلیل (سلام ا...علیه) میفرماید که من روی و نطر و توجه ام را خالصانه ، به پاکی و صداقت ، به سوی خداییکه .....نموده ام.
این رفتار پیامبر اولوالعزم به ما می آموزد که: اولاً در هنگام انجام امور ، به ویژه امور عبادی و مناسک حضور قلب ، پاکی و خلوص ....لازمه کار است . ثانیاً : این روی کرد ، به دل و قلب ختم نمی شود بلکه جسم نیز بایستی روی به سوی حضرت حق یا هر سویی که او تعیین مینماید باشد

ترتیب محکمه عدل الهی ، چقدر زیباست: ابتدا مجرمین(کافران / انکارکنندگان) در این محکمه حضور می یابند ( می ایستند)....سپس ذر باره حقانیت این محکمه و نیز مستندات اعمال که توسط رقیب و عتید ثبت شده است ، از آنان اقرار و اعتراف میگیرند. و آنگاه دستور عذاب ، آنهم به واسطه انکار و کفرشان ( متناسب نوع جرم و خطا ) صادر میشود