آیات پیش از 89نساء راجع به این است که مومنان مطمئن باشند منافقان که یک روی ایمان دارند و یک روی کفر، کافر واقعی اند... پس نباید بخاطر نیمه ی ایمانشان با آنان دوستی کنند. این نیمه ی ایمان برای جذب مومنان و سوق دادن آنان به سوی کفر است."ودّوا لو تکفرون کما کفروا... فلا تتخذوا منهم اولیاء..."

علت اینکه کفار چشم دیدن نزول خیرات پروردگار را بر شما ندارند همان حسادت است که در آیه 109 هم به آن اشاره ای شده است. می گوید " لو یردونکم من بعد ایمانکم کفارا حـــســـدا من عند انفـــســـهم"
اما حسادت آنان راه به جایی نمی برد و خدا به هر که میخواهد رحمتش را فرود می آورد.

در این سوره بیان شده است که تمامی انسان ها در زیان اند. "مگر" کسانی که 4 عمل را انجام دهند :1.آمنوا
2.عملوا (الصالحات)
3.تواصوا
4.تواصوا
و این نکته ی جالبی است که بدانیم ما اگر حتی مراحل1و2 را به خوبی انجام دهیم(با این فرض که عملوا الصالحات مربوط به اعمالی باشد که فایده ی آنها تنها نصیب خود شخص میشود، نه جامعه) ولی تواصی به خوبی ها نداشته باشیم ، بازهم جزء انسانهای زیان دیده ایم.
تاکید بر دعوت دیگران به سمت خدا، با اینکه پس از ایمان و عمل صالح ذکر شده ولی با تاکید بیشتری بیان شده است.

لو کنّا نسمع او نعقل : مشکل ما اغلب اوقات برای هدایت نشدن این است که نه اجازه می دهیم دیگران چیزی به ما بیاموزند و نه خود ما به سراغ فراگیری معارف لازم می رویم. اینجا ریشه یابی شده و جهنمیان گفته اند : فقط اگر از گوش و عقل خود استفاده ی لازم را برده بودیم، اکنون در میان جهنمیان نبودیم. ( و این می تواند مصادیقی از حجت ظاهر و باطن نیز باشد.)