در آستانه قیامت، وقوع زلزله‏ها و رانش‏هاى زمین و کوهها حتمى است. «اذا وقعت... رجت الارض... بُست الجبال... »

قیامت، هنگامه‏ى فروپاشى پندارها و تجلّى حقایق است. (شکست و سقوط عدّه‏اى و پیروزى و صعود عدّه‏اى دیگر) «خافضة رافعة»

هر کجا وقوع امر و حادثه ای قطعی باشد، برای بیان آن می توان از فعل ماضی استفاده کرد.لذا بسیاری از آیات درباره قیامت، با فعل گذشته بیان شده است. «إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ» چنانکه با دیدن سیل بزرگی که به سوی شهر حرکت می کند، می توان گفت: سیل شهر را برد، با اینکه هنوز سیل به شهر نرسیده است.