عَقَلَ الشئ عَقلاً: فهِمَهُ وتدبّره
عَقَلَ القتیل: أدّی دِیّته
اعقل الرجل: وجب علیه الزکاة
المعقلة: الغرامة، الدیّة.
ناقصات العقول: ناقصات الدیّة والغرامة والإلتزامات والواجبات الشرعیة والقانونیة والاجتماعیة والفرائض کالصلاة والصوم والنفقة و...
= مسئوولیِت شرعی واجتماعی زن کمتر (ناقص) از مرد هست.
به احکام زن رجوع کنید.
بإین خاطر؛ زن را مانند مرد؛ نباید جریمه یا مجازات شود؛ بالأخص وقتیکه حامله هست یا نوزاد دارد.
واین امر مُهم در احکام مدنی غافل واقع شد و در احکام شرعی وعرفی به خوبی لحاظ نشد.
زن باید زن بماند ومانند زن را(نه مرد) باهاش باید رفتار کرد(تشویق، پادداشت یا مجازات یا ...)؛ ومسئولیّتها وکارهای مردانه به زن نباید واگذارشود
چونکه خارج از فطرت الأنوثة وخصلتهای ژنتیک وتوانائیهای بالقوّه از بدو توَلُّد نهادینه شد.
"أَلاَّ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرَی"

قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : ما رأیت من ضعیفات الدین و ناقصات العقول ...
معاشر الناس، إن النساء نواقص الایمان، نواقص الحظوظ، نواقص العقول،...

نواقص الحظوظ: حقوق شرعی (مانند إرث ) کمتر از مرد سهم (نصیب) دارند.
نواقص العقول: مجازات شرعی‌( مانند دیّة) کمتر از مرد جریمه میشن.

ناقصات العقول(به دلیل "ناقصات الحظوظ"): عقول از عقل (مغز) نیست.
کاملا اشتباه ودر عربی مفهومی ندارد
ناقصات العقل: کم عقلی وکم فهمی وکم تدبیری ... مختص زن نیست؛
هرکسی(مرد یا زن یا حتی ملّت) با محرومیت از دانش وتجربه وموعظه به نقصان عقل مبتلا میشه.
حتی دانشمند اگه از کسب علم وتجربه دست میکشه به کم عقلی وناتوانائی ذهن مبتلا میشه.
کاشکی عربی با فارسی خلط نشده بود واینهمه مصائب وفجایع برداشتهای اشتباه از احادیت
وقرآن منجر نمی شد.
ملّت "ناقص العقول"(از عقل) میشه وقتیکه دانشمند ندارد.
ملّت "ناقص العقول" میشه اگه مُستعمر ومُحتل ( تحت احتلال واستعمار) میشه.

چون قرآن أزلی هست واز أزل (قدیم) بود (بی انتهاء دوراست وبی انتهاء ژرف(عمیق) است ...
از خیلی خیلی دور وبعید امداست) ؛
الله "العلّام العلیم المُعلم" قرآن را به این صورت وصفش کرد:
"ذَالِک الکِتاب" مانند " "تِلْکَ آیاتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ": نفرمود: "هذه آیات الله"!.
" أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمافی‏ صُحُفِ مُوسی وَإِبْراهیمَ الَّذی وَفَّی؛ أَلاَّ تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْری"
توضیح : فراموش نکنید ذلک ؛ الف دارد = ذالک.
کتاب؛ کلمة کاملا عربی هست وبا توهم وازخود دراوردنی اینتوری ریشه کردند:
کتاب= کِت - آب
کِت = خِت< خَط< خِرت< خَراط
کَتبیدن/ خَتبیدن / خراشیدن
خَراب : خَر - آب ( چیزی که خراشیده شده )
کِت ، کَت ، خَط، خَت، خَراشیدن ، خَراط ، سدای خِرت هنگام تراشیدن
کِتبیدن و کِتباندن را مانند چَسبیدن ، چَسباندن را برساخت و از آن واژه های دیگری درست کرد: کِتبَنده ، کِتبیده ، کِتبش، کِتبشگاه. . . .
خیال پردازی وهوش بیش ازحد!
ژرف: کلمه اصلش فرانسوی هست.
حرف "ژ" در فارسی قدیم(پهلوی، اوستائی،پارثی ...) وجود ندارد ومُستحدث هست.
تاریخ زبان را با عمق کامل بررسی کنید.

آیات از 28 تا 34 باهم تفسیر میشن نه جداگانه؛ به این معنی:
انسان اگه عبودیت نکند وعمل به قوانین ومقررات خلقت وتنفیذ قسط الهی وعزیمت اجرائی نکند (چون بدون هزینه و پرداخت دستمزد؛ جهان را مُسخّر شده بود ) مُنجر به طغیان وکفر نعمت ها میشه؛ ومنزل سکونت به سرزمین هلاکت تبدیل میشه.
انّ الانسان لیطغی (خودش خدارا میداند یا خلیفه الله را یا فرزند خدارا یا احباء الله را یا فرزندان ایزد را یا شعب الله المختار را... وامثاله!)
انّ الانسان لجهول= انه کان ظلوما جهولا ( بدون کتاب رهنما واستاد به گمراهی وبن بست ها عدید منجر میشه)
ان الانسان (بدون طاعت وتبعیت از قرآن هدایت ورسول الله) لظلوم کفّار (به ستم فراوان واسراف وتبذیر واتلاف ثروتها و ناسپاس وبه هلاکت خاتمه میشود وبدون بازخورد وجواب اعمالش باقی نخواهد ماند)
این مصداق معنی تبدیل نعمت الله (سخّر لکم) به طغیان وگستاخی (کفر) وبی هدف وتباهی در زندگی(دار البوار).
هیچ حرف یا کلمه یا آیه یا سوره را جداگانه تفسیر وتدبّر نمیشود؛ مگه ناقص یا مُبهم باقی خواهدماند:
هو الذی انزل علیک الکتاب منه آیات محکمات