ادامه بحث که ذیل آیه 31 عرض شد اینجا هم هست. ضمائر هم در أَنْبِئْهُمْ و أَسْمائِهِمْ به چه برمی گردد؟
هم در أَنْبِئْهُمْ ظاهرا طبق تفاسیر و عقل سلیم به فرشتگان برمی گردد. چرا که آنها نتوانستند آن اسامی را بگویند، پس خهدا فرمود آدم تو به آنها بگو که متوجه شوند آنچه که من می دانم و آنها نمی دانند (آیه 30) در مورد جنسیت هم باید گفت خداوند در مورد ملائکه از ضمائر و افعال مذکر استفاده کرده است: شاهد مثال آن آیه 34 و اذ قلنا للملئکه اسجدوا
هم در أَسْمائِهِمْ، به همان موجوداتی بر می گردد که هم در عرضهم در آیه 31 به آن برمی گردد. در واقع به مسمای آن اسماء.
پس ترجمه دقیق بدین صورت خواهد بود:
گفت ای آدم آنها (فرشتگان) را به نامهایشان (نام های موجوداتی که در آیه 31 بحث آنها شد و ملائکه نتوانستند نام آنها را بگویند.) آگاه کن. پس هنگامی که آنها را به نامهایشان آگاه کرد، (خداوند) گفت: آیا به شما نگفته بودم همانا من غیب آسمانها و زمین را می دانم و می دانم آنچه شما آشکار می کنید و آنچه را پنهان می داشتید.

مد می تواند از ریشه مدد به معنای کمک کردن و مد به معنای کشیدن باشد. نظرات مختلفی رویت شد. ظاهرا کشیدن و مهلت دادن بیشتر مورد تایید مترجمان بوده است.
به نظر بهترین معنی این است که بودن آنها را در حالت طغیان طولانی می کند 

ترجمه ندارم، ولی اهل فن می دانند که چند تاکید در عبارت الا انهم هم المفسدون وجود دارد. خدا صحبتهایش اغراق ندارد، ولی برای اینکه انسان را تکان بدهد، بلرزاند و بفهماند که مساله خیلی جدی است، این همه تاکید به کار برده است.