اگربوددرآسمان وزمین خدایانی به غیرازالله ،قطعا"تباه می شدندآسمان وزمین پس منزه است خداوندصاحب عرش ازآنچه وصف می کنند.
(دراینجاچون اِلّا،اِلّای اسمیه است به معنای غیر می باشدواگر معناکنیم اگربوددرآسمان وزمین خدایانی به جز الله ،قطعا"تباه می شدندآسمان وزمین ، یعنی بایدتصورکنیم علاوه برالله خدایان دیگری نیزوجودداردوالله از همه آن هامدبرترومقتدرتراست(استثناکردن یک عضوازاعضای گروه) اما زمانیکه به معنای غیرآمده یعنی به غیرازالله ،خداونددیگری درذهن نمی گنجد.