1) رمضانی (داور) : وقی: وقایه و وقاء حفظ شى‏ء است از آنچه اذیّت و ضرر میرساند (راغب)
(تقوى:) اسم است از اتقاء و هر دو بمعنى خود محفوظ داشتن و پرهیز کردنست. راغب گوید: تقوى آنست که خود را از شى‏ء مخوف در وقایه و حفظ- قرار دهیم این حقیقت تقوى است سپس خوف را تقوى و تقوى را خوف گویند ...»(قاموس). تقوی در حقیقیت، خود کنترلی است.