از آیه 156 تا 158 سوره آل عمران : توضیح : ضرب در زمین: سیر در زمین و اصل آن ضرب با دست است و گفتهاند یعنى سرعت در سیر.
غزى: جمع غاز مثل ضارب و ضرّب و طالب و طلّب.
لغت آیه 154 آل عمران : توضیح : - فرق بین اصعاد و صعود اینست که اصعاد در زمین هموار است و صعود در بلندى است.
وقتى گویى اصعدنا من مکه، یعنى سفر را از آنجا آغاز کردیم و از این معنى است قول شاعر:
هواى مع الرکب الیمانین مصعد یعنى میل و هواى من با راکب یمانى سفر آغاز کرده.
(از حسن) تصعدون (بفتح تا و عین) روایت شده و گفته که آنها بر کوه به عنوان فرار بالا میرفتند.
فراء گوید: اصعاد ابتداء هر سفرى و انحدار رجوع از سفر.
۲- لا تلوون یعنى بالا نمیروید و ماده تلون جز با نفى بکار نمیرود مثلا (لویت على کذا) گفته نمیشود.
و اصل آن از: لى الفتق است: یعنى التفات و توجه.
۳- نعاس: چرت.
ناقه نعوس: شتر خوب و پر شیر که خوب دوشیده شود.
: توضیح : یسئلونک- مىپرسند از تو- و سؤال طلب جواب است با لفظى مخصوص.
ینفقون- انفاق کنند- و نفقه اخراج چیزیست از ملک از راه بیع یا هبة یا صله یا مانند آن
: توضیح : مثل- مانند- شبیه- حکایت.
خلد- گذشتند.
مستهم- رسید بایشان- مسّ و لمس بیک معنا است.
البأساء- تنگدستى در برابر «نعماء» (خوشى) و نیز بمعناى «قتل» آمده.
الضّراء- سختى در مقابل «سراء» (راحتى) و بمعناى «فقر» نیز مىباشد.
زلزلوا- تکان خوردند- ناراحت شدند.