1)
رمضانی (داور) : لطفا منبع را مشخص فرمایید.
2)
عطار : در لغتنامه دهخدا کلمه "سِراط" ترجمه شد از ( منتهی الارب ): راه یا راه روشن بدان جهت که رونده در آن غایب میشود مانند غیبت طعام فروخورده.
و ترجمه شد از ( اقرب الموارد). راه روشن ، چه رونده در آن پنهان میشود، آنچنانکه طعام بلعیده.
واین برداشت صِراط از "صَرَط!" کاملا "از خود در آوردن" وهیچ سندی ندارد وشبیه تحرف میباشد!
صراط یا سراط اسم مانند "شمس" که اصل وریشه فعل ندارد.
نام راه است که به سوی بهشت ونور الله میرساند.
و از ازل توسّط الله الرحمان نام گذاری شد.
"علّمه البیان"
صُرُط(با ضمّ): جمع صراط. به ندرت استفاده میشه یا نشد چون صراط الله الرحمان یکی هست (یکتا) ومنفرد وشبیه ومعادل وجایگذینی ندارد.