مَعین : جاری و روانتوضیح :
- آب روان
- آبی که بر روی زمین جاری و روان است.
- جاری و روان .
- به معنی خوب و مطلوب هم آمده است
ماء مَعین:
- آب روان روشن و پاک . ماء معیون .
- آب ظاهر و جاری بر روی زمین که آن را بتوان دید

ذلولا : رام، مسخّرتوضیح :
- مطیع و رام
- مخالف معنی سرکش و متمرّد
- سحاب ذلول: ابر بدون رعد و برق و آرام
- در اصل لغت عرب به معنى حیوان رام است ( خصوصاً در مورد
شتر زیاد استفاده مى شود ) .
- ذلول من : حیوان رام من، شتر رام من

نکیر : عذاب بزرگ توضیح :
نکیر به معنی انکار است ولی در معانی ذیل نیز آمده است :
- دگرگونی حال
- عذاب عظیم
- استوار ( حصن نکیر: قلعه استوار )
- شدید، صعب ( امر نکیر: کار صعب و دشوار )

عبارت " فکیف کان نکیر " چهار بار در قرآن استفاده شده است :
- وَأَصْحَابُ مَدْیَنَ وَکُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَیْتُ لِلْکَافِرِینَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ( الحج آیه شماره : 44 )
- وَکَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَیْنَاهُمْ فَکَذَّبُوا رُسُلِی فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ( سبأ آیه شماره : 45 )
- ثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ( فاطر آیه شماره : 26 )
- وَلَقَدْ کَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ( الملک آیه شماره : 18 )

تمور : جنبش و لرزش، تکانتوضیح :
- رفتن و آمدن
- ریختن پشم چهار پا ( حیوان بارکش )
- به چپ و راست رفتن موی و پشم

در دو جای قرآن مجید - به شرح ذیل - از کلمه تمور استفاده شده است:
- یَوْمَ تَمُورُ السَّماءُ مَوْراً ( سوره طور آیه شریفه 9 )
- أَ أَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّماءِ أَنْ یَخْسِفَ بِکُمُ الْأَرْضَ فَإِذا هِیَ تَمُورُ ( سوره مبارکه ملک آیه شریفه 16 )

حاصبا : حاصب: باد سخت که سنگ ریزه و خاک در بر دارد. بادی که سنگ ریزه پاشد. تندبادی که توده های شن و سنگریزه را با خود حرکت می دهد و از جایی به جای دگر می بردتوضیح : در چهار جای قرآن کریم ( آیات ذیل ) از کلمه " حاصبا " استفاده شده است :
ا فأمنتم ان یخسف بکم جانب البر او یرسل علیکم حاصبا ثم لاتجدوا لکم وکیلا. (قرآن 68/17)
فکلا اخذنا بذنبه فمنهم من ارسلنا علیه حاصباً و منهم من اخذته الصیحة و منهم من خسفنا به الارض و منهم من اغرقنا و ما کان اﷲ لیظلمهم و لکن کانوا انفسهم یظلمون . (قرآن 40/29)
انا ارسلنا علیهم حاصبا الا آل لوط نجینا هم بسحر. (قرآن 34/54)
ام امنتم من فی السماء ان یرسل علیکم حاصباً فستعلمون کیف نذیر. (قرآن 17/67)

ضلال : ضلال: گمراهی ، انحراف از حق

نذیر : نذیر: انذار کننده ، هشدار دهنده ، اخطار کننده ، ترساننده

نفور : « نُفُورٍ » : گریز ، فرار از حق و حقیقت

عتو : « عُتُوّ »: سرکشی ، طغیان . تکبّر

جهنم : توضیح : جَهَنَّم معروف ترین نام جایگاه مجازات مجرمان در قیامت است . دار مکافات در آخرت و وعده گاه کفار ، منافقان و ستمگران . کانون عذاب و قهر الهی

این کلمه 77 بار در آیات مختلف تکرار شده است.

واژه شناسان در باره ریشه واژه «جهنّم» اختلاف نظر دارند . برخى بر این باورند که این واژه ، عبرانى است و اصل آن ، «کِهِنّام» بوده و با تعریب ، «جهنّم» شده است .
برخى ، ریشه عبرانى آن را «جهینوم» یا «جحینوم» دانسته اند ، که محلّى در چهار کیلومترى قدس بوده و زباله هاى شهر و لاشه هاى حیوانات را در آن جا مى ریختند و مى سوزاندند .
برخى این کلمه را فارسى معرّب مى دانند . به تونل زیر حمّام که حرارت در آن مى دمند تا زمین حمّام را گرم کند نیز جهنّم مى گویند .
شاید به دلیل مشکوک بودن عربیت این واژه، ابن فارس ، آن را در مقاییس اللغة نیاورده. اما ابن منظور در وجه تسمیه آن مى گوید : الجهنام : القعر البعید ، و بئر جهنّم و جهنام ، بکسر الجیم و الهاء : بعیدة القعر ، و به سمّیت جهنّم لبعد قعرها . جهنام : عمق زیاد . چاه جَهْنَم و جِهْنام ، چاهى که ژرف باشد . جهنّم را به خاطر عمقش به این نام نامیده اند .