کُشِطَت : برداشتن پوشش از چیزى؛قلع و کندن چیزی که سخت به چیز دیگر چسبیده؛ در اصطلاح به معانی برداشته شد، پرده کنار رفتتوضیح : ● کُشطت؛ پرده برداری از اسرار آسمان
1-کشطت از ماده کشط ( بر وزن کشف)، در اصل چنانکه راغب در مفردات مى‏گوید : به معنى کندن پوست حیوان است ،
«کَشْط» (مصدر «کشطت») در لغت به معناى برداشتن پوشش از چیزى است؛ همان گونه که پوست حیوان هنگام سلاّخى از آن برچیده گردد و همان گونه که سقف از جاى کنده مى شود (لسان العرب).
2- در مجمع البیان،کلمه "کشط" به معنای قلع و کندن چیزی است که سخت به چیز دیگر چسبیده ، و قهراً کندنش نیز به شدت انجام می‏ شود .
3- کشطت در اصطلاح به معانی برداشته شد، پرده کنار رفت؛ قلع شد و زایل شد، بکار رفته است.
4-گفته شده است "کشط" به معنای کندن‌ و جدا کردن‌ ‌از‌ شدت‌ چسبندگی‌ است. کشط شتر ‌یعنی‌ کندن‌ پوست‌ ‌آن‌.
5- به نظر اغلب مفسران، منظور از کشط آسمان درآیه شریفه 11 سوره مبارکه تکویر؛ پرده برداری از اسرار آن است.🌷

اَب : پدر

اُمّ : مادر

غَلب : انبوه ، در هم پیچیده ؛کثیر ؛ بزرگ ؛وسیع توضیح : غلب ( بر وزن قفل ) جمع اغلب و غلباء به معنى گردن کلفت است ، و در اصل از ماده غلبه گرفته شده است.🌷
بایستی توجه کرد برخلاف اشتباه رایج که غلب را "درختان انبوه" ترجمه می کنند در معنای غلب, درخت وجود ندارد. آنچه درخت را به ذهن متبادر می سازد؛ تصویری است که واژه قبل از آن یعنی "حدائق" (باغ ها) ایجاد کرده است. والله اعلم

شَقّا : شکافتنی بی نظیر. توضیح : 🍁 تاملی در ترجمه تاکیدهای قرآنی :
🔸یکی از پرکاربردترین تاکیدات قرآن؛ استفاده از "مفعول مطلق" در آخر جمله است.برای نمونه "
💐 کلاَّ إِذا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا (فجر/21)
💐 أنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا ( عبس/25)
💐 ثمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (عبس/26)
که در آنها "دکّا "؛ " صبّاً " و "شَقّاً " مفعول مطلقی است که برای تاکید بکار رفته است.
🌱این تاکیدها در ترجمه های رایج قرآن کریم؛ فقط با افزودن یک "یا" به آخر معنای هر فعل بصورت "تعجبی" معنی می شود.(برای مثال در نمونه های صدرالاشاره بصورت "کوبیدنی"؛ "ریختنی" و " شکافتنی" ترجمه شده اند که خالی از مفاهیم رسا می باشد)
🔺به نظر میرسد این نوع تاکید؛ علاوه بر اینکه نشان دهنده شگفتی حاصل از آثار افعال بکار رفته در اول جمله( برای مثال: دُکَّتِ؛ صَبَبْنَا و شَقَقْنَا) است بلکه بسته به معنای فعل؛ بیانگر "توصیف برترین و یا بدترین (سخت ترین) شکل ممکن از انجام افعال" مزبور است که مع الاسف در ترجمه های رایج قرآن کریم، مغفول مانده است.
🌱ترجمه های صحیح در مثالهای مزبور:
دکّا = سخت ترین کوبیدن
صبّاً = برترین بارش(ریختن)
شَقّاً = برترین شکافتن؛ شکافتنی بی نظیر.
والله اعلم🌷

تصدّی : گوش فرا دادن؛ متعرض شدن ؛ مقابله ؛ ایستادن؛ مانع شدن؛ جلوگیری؛ مبارزه؛ پرداختن؛ پیش آمدن؛ مباشرت؛مسؤلیت کاری را پذیرفتن؛ عهده‌دار کاری شدن و مبادرت به امری کردن.توضیح : ● #تصدی_یعنی چه؟
🔹تصَدَّی /tasaddi/ از ماده "صَدی" فعل مضارع است که در اصل " تَتَصَدَّیُ "بوده است.
🌱معانی ذکر شده برای "تصدّی" عبارت است از:
گوش فرا دادن؛ متعرض شدن ؛ مقابله ؛ ایستادن؛ مانع شدن؛ جلوگیری؛ مبارزه؛ پرداختن؛ پیش آمدن؛ مباشرت؛مسؤلیت کاری را پذیرفتن؛ عهده‌دار کاری شدن و مبادرت به امری کردن.
🌱مفهوم استنباطی از آن عبارت است از "روى آوردن به امری و اهتمام در آن و عهده دار شدن وظائف و مسئولیت مرتبط با آن" و در اصطلاح و کاربرد امروزی "پرداختن مسئولانه به کاری".
🔸"#متصدى؛ کسى است که با کشیدن سر و سینه خود به بالا، در صدد دیدن چیزى برآید (لسان العرب).
🌱 این تعبیر حاکى از معطوف داشتن تمام توجّه و عنایت، به امری است.
🔹آیه شریفه 6 سوره مبارکه عبس نشان می دهد فرد خشمگین از حضور ابن ام مکتوم در مجلس، تمام توجّه خود را معطوف فرد "مستغنی"(کسی که خود را از فراگیرى آموزه هاى آن مجلس بى نیاز مى دانست)؛ ساخته بود.
🌱نکوهش آیات اول سوره مبارکه عبس،نشان می دهد بذل توجّه کامل به ارشاد کسانى که نیازى به تعالیم الهى در خود احساس نمى کنند، ناپسند و مذموم است.

کَلّا : چنین نیست؛ هرگز؛نه هرگز؛ نباید چنین کرد؛ به راستی؛ حقّا.

قبر : قبر /qabr/ در لغت به معنی "#گور" و جایی است که مرده را در آن دفن می‌کنند. در قدیم برای گور واژه «#نهفت» و واژه‌هایی چون #گورگاه و #گورجای هم به‌کار می ‌رفته‌است. 🌱واژه قبر؛ معرب «گور» است. "#قُبور جمع آن است. 🌱#آرامگاه، #تربت، #خاکجا، #ضریح، #لحد، #مثوی، #مدفن، #مرقد، #مزار؛ معادل های دیگر فارسی برای قبر هستند.توضیح : 🍁#قبر یعنی چه؟
🔹قبر در لغت:
🌱قبر /qabr/ در لغت به معنی "#گور" و جایی است که مرده را در آن دفن می‌کنند. در قدیم برای گور واژه «#نهفت» و واژه‌هایی چون #گورگاه و #گورجای هم به‌کار می ‌رفته‌است.
🌱واژه قبر؛ معرب «گور» است. "#قبور جمع آن است.
🌱#آرامگاه، #تربت، #خاکجا، #ضریح، #لحد، #مثوی، #مدفن، #مرقد، #مزار؛ معادل های دیگر فارسی برای قبر هستند.
معانی دیگری از جمله گودال , سخت , بم , خطرناک , بزرگ , مهم , موقر , سنگین , نقش کردن , تراشیدن , حفر , دفن و در گرو قرار دادن هم برای قبر بکار رفته است.
🌱#آرامگاه یا #مقبره : اگر از محل دفن افراد؛ با احترام یاد شود به آن "آرامگاه" یا "مَقبره" (جمع مقابر) می‌گویند.
🌱#مزار: اگر محل دفن؛ محل زیارت شود به آن "مزار" گفته می‌شود.
🌱#تربت و خاک: محل دفن افراد مقدس و مرشدان دینی را "تربت" و "خاک" می‌نامند.
🔹#قبر در اصطلاح :
🌱گور یا قَبر یا مدفن؛ حفره‌ای در زمین است که مردگان را در آن به خاک می‌ سپارند.
🌱#قبرستان؛ #گورستان و #آرامستان:
محلی که گورهای زیادی در آن در کنار هم کنده شود گورستان یا قبرستان نام دارد که شهرداری‌ ها با توجیه محترمانه کردن آن و از دهه ۸۰ خورشیدی اصطلاح آرامستان را به جای آن به‌ کار می‌برند.
🔺نکته:
بدون استناد ادبی؛ واژه گور به مرور زمان بیانگر یک نوع اسائه ادب و بی حرمتی به متوفی تلقی شده و به مرور در مکالمات رسمی جای خود را به واژه های محترمانه اصطلاحی، مانند قبر؛ مدفن؛ مزار و مرقد داده است. 🌷

حَقّ : حق در اصل به معنای "مطابقت و موافقت" است. مانند مطابقت درب با چهارچوب. (جفت و جور بودن) 🌱حق یعنی "مطابقت و وقوع شی در محل خویش در تمام مصادیق" 🔸حقّ در لغت به معانی درست؛ درستی؛ سزاوار؛ ملک؛ ثابت ؛ مستقر؛ ضدّ باطل ؛ صدق؛ دارای بقا و دوام؛عمل خالص و بی ریا؛ از نامهای قیامت و یکی از نامهای خداوند آمده است.توضیح : 🍁#حق یعنی چه؟
🔸حق یکی از پرکاربردترین کلمات قرآن است که به تعداد 296 بار و در 272 آیه مورد استفاده قرار گرفته است.
🔹از نظر راغب؛ حق در اصل به معنای "مطابقت و موافقت" است. مانند مطابقت درب با چهارچوب. (جفت و جور بودن)
🌱حق یعنی "مطابقت و وقوع شی در محل خویش در تمام مصادیق"
🔸حقّ در لغت به معانی درست؛ درستی؛ سزاوار؛ ملک؛ ثابت ؛ مستقر؛ ضدّ باطل ؛ صدق؛ دارای بقا و دوام؛عمل خالص و بی ریا؛ از نامهای قیامت و یکی از نامهای خداوند آمده است.
🔹از دیگر مفاهیم حق؛ "لازم و واجب و اداکردنی" می باشد.
بدین معنی که حق؛ آن چیزی است که در عهده کسی، برای دیگری، ثابت است و باید ادا کند.
🔸"حقّ" از نظر فقها و متکلمان؛ یعنی آنچه "لغت" در اصل برای آن وضع شده است و مجاز در مقابل آن قرار دارد(حقیقی؛ مجازی)
🔹معانی قرآنی "حق" از نظر راغب اصفهانی:
1- خداوند متعال؛ آفریدگار چیزی بر اساس حکمت:
💐فذلکم الله ربّکُم الحقّ یونس/32
2- افعال خداوند؛ آفریده ای خلق شده به مقتضای حکمت:
💐هوالذی جعل الشمس ضیاءً و القمر نور ... ما خلق الله ذلک الّا بالحق یونس/5
3- اعتقاد به چیزی موافق با واقع امر:
💐فهدی الله الذین آمنوا لما اختلفوا فیه من الحقّ بقره/213
4- فعل یا قول انجام شده در موقع خود بطور شایسته :
💐 کذلک حقَّت کلمة ربّک یونس/33
🌱آیه شریفه 💐 الحاقّه و ما الحاقّه حاقّه/1-2
اشاره به قیامت است زیرا جزای (کیفر و اجر) هرکس در آن روز تحقق می یابد و ثابت و لازم می گردد.
🌱حقیق : سزاوار، لایق ، شایسته
🌱احَقّ : سزاوارتر، اَولی 🌷

صُحُف : جمع صحیفه؛ صحیفه در لغت به معانی نامه، کتاب، لوح، ورقه، صفحه گسترده؛ مکتوب و به طور کلی هرگونه برگه نوشته شده‌ای اعم از کاغذ و پوست و غیره آمده است. 🌱 عرب هر چیزی را که در آن مطلبی نوشته شده باشد صحیفه می‏نامد . 🌱صحیفه و صحف در عربی امروز به معنای روزنامه هم استعمال دارد.توضیح : 🍁#صحف یعنی چه؟
🔹صحُف در لغت:
🌱صحُف جمع صحیفه است.صحیفه در لغت به معانی نامه، کتاب، لوح، ورقه، صفحه گسترده؛ مکتوب و به طور کلی هرگونه برگه نوشته شده‌ای اعم از کاغذ و پوست و غیره آمده است.
🌱 عرب هر چیزی را که در آن مطلبی نوشته شده باشد صحیفه می‏نامد .
🌱صحیفه و صحف در عربی امروز به معنای روزنامه هم استعمال دارد.
🔸صحُف در قرآن کریم:
🌱کلمه صُحُف، 8 بار در قرآن کریم به کار رفته است.
🌱صحُف یکی از اوصاف قرآن است.
🌱قرآن کریم همه کتابهای آسمانی را "صحف " خوانده و بطور مشخص از کتاب های حضرت موسی (ع) و حضرت ابراهیم(ع) به عنوان صُحُف نام برده شده است.(نجم/36 و اعلی/19)
🌱کاربرد صُحُف در قرآن بصورت صیغه جمع نبوده و همچنین کلمات "صحیفه" و "مُصحَف" در قرآن به کار نرفته است.
🌱در آیات 13 و 14 سوره مبارکه عبس سه وصف مکرمه، مرفوعه و مطهره براى "صحف " ذکر شده که همگى از اوصاف قرآن به شمار مى آیند.
🔺توصیف قرآن به «فى صحف»؛ با توجه به نزول سوره «عبس» در مکه؛ یا پیشگویى از نوشته شدن آن در آینده است و یا نشانگر آن است که قرآن، پیش از نزول ـ در صفحه هایى متعدد ـ مکتوب بوده است.
🌱در صورت دوّم، مراد این است که ملائکه قرآن را از لوح محفوظ برگرفته و به صورت نوشته هایى در صفحات متعدد، آن را به مراحل بعدى نازل مى کردند.
🔺گفته می شود صحف حضرت آدم(ع) 21 صحیفه؛ صحف حضرت ابراهیم(ع)ده صحیفه؛ صحف حضرت شیث(ع) -سومین فرزند آدم و حوا پس از هابیل و قابیل و جانشین حضرت آدم(ع) که نامش در کتاب پیدایش تورات ذکر شده است- 29 صحیفه و صحف حضرت موسی(ع) 10صحیفه بوده است . (الفهرست ابن الندیم ).
🔺"مُصحَف" نیز مجموعه اوراقی است که در یک جلد جای دهند.
🌱کلمه "مصحف" در قرآن کریم به کار نرفته و قرآن از معرفی خود را به نام مصحف خودداری نموده است.
🌱به قرآنی که در زمان عثمان گردآوری و به خط زید بن ثابت نوشته شده است "مصحف امام" گفته شده است.🌷