در تفسیر قمى در معناى کلمه" لمزة" آمده که این کلمه به کسى اطلاق مى‏شود که با سر و گردن خود ژست مى‏گیرد، و چون فقیرى و یا سائلى را ببیند ناراحت مى‏شود. و در معناى جمله" الَّذِی جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ" آمده: یعنى مى‏شمارد و سر جایش مى‏گذارد «1».
و در همان تفسیر در ذیل آیه" الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ" آمده که بر دلها شعله مى‏زند، و ابو ذر غفارى (رضى اللَّه عنه) فرموده: به متکبرین دو چیز را بشارت دهید، یکى اینکه به سینه‏هایشان داغ بگذارند و دیگر اینکه پشتشان را بر زمین بکشند. و در ذیل آیه" إِنَّها عَلَیْهِمْ مُؤْصَدَةٌ" آمده که آتش دوزخ همه اهل دوزخ را فرا مى‏گیرد" فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ"، یعنى وقتى کنده و زنجیرها بر آنان استوار مى‏گردد به خدا سوگند که پوستشان را مى‏خورد «2».
و در مجمع البیان است که عیاشى به سند خود از محمد بن نعمان احول از حمران بن اعین از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمود: کفار و مشرکین در قیامت اهل توحید را که به خاطر گناهان در آتش شده‏اند سرزنش مى‏کنند، که امروز نمى‏بینیم که توحید شما دردى از شما دوا کرده باشد، چون مى‏بینیم خدا فرقى میان ما و شما نگذاشت، در این هنگام خداى تعالى براى اهل توحید غیرت به خرج مى‏دهد و به ملائکه دستور مى‏دهد اهل توحید را شفاعت کنید، آنان هر کس را که خدا خواسته باشد شفاعت مى‏کنند، سپس به انبیا دستور مى‏دهد شفاعت کنید، آنان هم هر کسى را که خدا خواسته باشد شفاعت مى‏کنند، سپس به مؤمنین دستور مى‏دهد شفاعت کنید، مؤمنین نیز هر کس را که خدا خواسته باشد شفاعت مى‏کنند، آن گاه خداى تعالى مى‏فرماید: من از همه اینان مهربانترم، به رحمت من از آتش خارج شوید، و همه چون مور و ملخ بیرون مى‏آیند.
آن گاه امام باقر (ع) فرمود: سپس عمد کشیده مى‏شود و راه نجات را برویشان مى‏بندد و به خدا سوگند که خلود از اینجا شروع مى‏شود «3».
__________________________________________________
(1 و 2) تفسیر قمى، ج 2، ص 441.
(3) مجمع البیان، ج 10، ص 538.

- احکام دین باید منسوب به خدا باشد، نه بر پایه ى گمان ، خیال ، قیاس و استحسان . قالوا... بزعمهم ... افتراءً علیه
2- مبارزه با خرافات ، یکى از وظایف اصلى پیامبران است . افتراء علیه سیجزیهم
3- تحریم حلال ها و تحلیل حرام ها، افترا بر خداست . هذه انعام و حرث حجر... افتراء
4- بدعت گذاران ، در انتظار کیفر قوانین موهوم خود باشند. سیجزیهم