در قیامت تلاش برای انداختن گناه خود به گردن دیگری،ناکام خواهد بود. توضیح : با توجه به عبارت "ربنا هؤلاء أضلونا فاتهم عذابا ضعفا" فهمیده می شود که مستضعفین در مققام تبرعه خود هستندو اینکه خداوند می فرماید "لکل ضعف" ناکامی این تلاش فهمیده می شود.زیرا هم چنان که سر دمداری گناه است،پیروی کورکورانه هم گناه می باشد.

شناخت زشتی برخی گناهان،فقط از راه وحی و دین قابل شناسایی است،پس در شناخت گناهان نمی شود به عقل اکتفا کرد. توضیح : از سیاق آیات قبل و بعد از آن استفاده مى‏ شود که این آیه تمهید و زمینه چینى است براى نهیى که بعدا در جمله" وَ لا تَأْکُلُوا" مى‏ آید و لازمه آن این است که خوردن از گوشت حیوانى که اسم خدا بر آن برده نشده حرام و از مصادیق اثم باشد، تا این جمله مربوط به جمله" وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ" شود، پس این خوردن،" اثم ظاهر" یا" اثم باطن" هر دو مى‏ تواند باشد، ولى از تاکید بلیغى که در جمله" وَ إِنَّهُ لَفِسْقٌ" است به دست مى‏ آید که خوردن چنین گوشتى جزو گناهان باطنى است، و گر نه هیچ احتیاجى به چنین تاکید اکیدى نبود.
از این بیان معلوم شد که مراد از" گناه ظاهرى" آن گناهى است که شومى عاقبت و زشتى اثرش بر کسى پوشیده نیست، مانند شرک، آشوب گرى و ظلم، و مراد از" گناه باطنى" آن گناهى است که زشتیش همه کس فهم نیست، مانند خوردن میته، خون و گوشت خوک، این قسم از گناه با تعلیم خدایى شناخته مى‏ شود و عقل نیز گاهى آن را درک مى‏ کند.

ظلم و ستم، موجب نابودى ملت هاى ظالم و سرنگونی تمدن آنهاست. توضیح : "فقطع دابر القوم الذین ظلموا"
در آیه شریفه مى‏ شد به جاى «الذین ظلموا» از ضمیر استفاده شود، بنابراین، توصیف آن قوم هلاک شده به «کسانى که ظلم کرده‏ اند»، بیانگر سبب و زمینه نابودى و عذاب آنان مى‏ باشد.

تمسخر اذان، نماز و دیگر شعایر دینى، از گناهان بزرگ‏ است. توضیح : و إذا نادیتم إلى الصّلوة اتخذوها هزواً و لعباً
از اینکه تمسخر کنندگان نماز و اذان و یا دیگر شعایر دینى، باید طرد شوند و نباید با آنان روابط دوستى برقرار کرد، معلوم مى‏شود تمسخر نماز و اذان و دیگر شعایر، از گناهانى نیست که بتوان آن را نادیده گرفت.

سستى و نشاط نداشتن در نماز و مقدمات‏ آن، از صفات منافقان‏ است. توضیح : از عبارت "قاموا الی الصلاة" کسالت در مقدمات نماز نیز فهمیده می شود.

دشمن‏ شناسى در تضمین هدایت و مصونیت جامعه از انحراف‏،جایگاه ویژه ای دارد. توضیح : با عنایت به قسمتی از آیه قبل و این آیه: و یریدون ان تضلوا السبیل و اللّه اعلم باعدائکم‏.در حقیقت آیه در مقام بیان این مفهوم است که برخی قصد به انحراف کشاندن شما را دارند که شما آنها را به عنوان دشمن نمی شناسید.اگر دشمنانتان را خوب شناسایی نکنید گمراه خواهید شد.

پرداختهای مالی منت آلود ،در راه دین،فقیر شمردن خدا و بسیار نارواست. توضیح : این برداشت بر اساس روایتی از امام باقر (ع) است که فرمودند: عن الباقر (ع) فى قوله تعالى: «لقد سمع اللّه قول الذین قالوا» الآیة قال: هم یزعمون أنّ الإمام یحتاج منهم الى ما یحملون الیه؛ ( بحارالانوار، ج 24، ص 278، ح 4؛ نورالثقلین، ج 1، ص 416، ح 456.)
فرمود: اینان مى‏ پندارند که امام به آنان نسبت به چیزى‏هایى که به سوى او حمل مى‏کنند نیازمند است».
توضیح: مقصود این است که آنان فقر را به خدا نسبت نداده‏ اند بلکه آن را به خلفا و حجج الهى نسبت داده‏ اند، چنانکه گویى به خدا نسبت داده‏ اند».

مشورت،تصمیم و توکل بر خدا،سه گام اساسی برای رسیدن به اهداف است. توضیح : ْ از کریمه "وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ" مشورت ، از "فَإِذا عَزَمْتَ" ، تصمیم قطعی برای اقدام، و از "فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ" سپردن امور به خدا در هنگام اقدام، فهمیده می شود.

ایمان به همه انبیا و کتب آسمانى،علامت صداقت در ادعاى ایمان به خداست/ 84 آل عمران توضیح : قل ءامنّا باللَّه ... وما أوتى ... النبیّون من ربّهم‏
ضمیمه ساختن ایمان به انبیا و کتاب‏هاى آسمانى به جمله «آمنّاباللَّه»، در خطاب به اهل کتاب که خود مدعى ایمان به خدا بودند، تعریض به آنان است که اگر ایمان به خدا مى‏ داشتید، انبیا و کتاب‏هاى آسمانى را بدون استثنا مى‏ پذیرفتید.

زن و مرد یا با دلخوشی زندگی کنند و یا با دلخوشی از هم جدا شوند. توضیح : فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ .پیام ذکر شده از عبارت معروف ، که در امساک و تسریح ذکر شده قال برداشت است.