در این آیه مخاطب آیات عوض می شود و خداوند پس از اشاره یر هادی بودن قرآن برای متقین و معرفی آنان و معرفی افرادی که شامل هدایت قرآن نمی شوند (کفار و منافقین)، مردم را مخاطب قرار می دهد و به آنان می گود که برای اینکه به تقوا برسید و جزو گروه متقین باشید تا از هدایت بهره گیرید، خدا را بپرستید. چون پرستیدن و عبادت خدا راهی است به سوی با تقوا شدن. هم چنین در این آیه تنها به این مسأله اشاره نمی کند که خدا را بپرستید بلکه خدا را نیز معرفی می کند و می فرمایند که خدا نه تنها آفریننده شما، بلکه آفریننده پیشینیان شما نیز هست؛ پس شایسته این پرستش است.

ادامه آیه ی گذشته است و توضیح بیشتری برای مثال قبل است.
در این آیه داریم که اگر خدا می خواست آنان را از اول کور و کر می آفرید، که بر این نکته اشاره دارد که خداوند در حق آنان ظلم نکرده، بلکه آنان خود باعث شدند که کلام حق بر آنان اثر نکند.

مانند آیه 17، به مثال دیگری اشاره کرده است برای اشاره بر هدایت نشدن منافقان

در این آیه به دلیل هدایت ناپذیر بودن منافقین اشاره شده است. چون آنان کر و کور و لال هستند، هدایت نمی شوند.
نه می توانند نشانه های حق را بشنوند و نه ببینند، هم چنین قادر به بازگو کردن این نشانه ها نیستند و به همین دلیل هرگز به سوی حق بر نخواهند گشت.
با مقایسه این آیه و آیه ی 7 که دلیل هدایت ناپذیر بودن کافران مطرح شده، مشاهده می شود که خداوند به دلیل کفر کافران بر دل ها، گوش های آنان مهر و بر دیدگانشان پرده ای قرار داده است، آنان نیز کر وکورند و قادر به درک نعمت های الهی نیستند. منافقان خودشان کور و کر و لال هستند و اعمالشان این را سبب شده.

در ادامه آیه 16 که خداوند می فرمایند که آنان گمراهی را خریده اند وآن را انتخاب کرده اند, در این آیه این مفهوم را با مثالی توضیح می دهند و می فرمایند که نور هدایت برای آنان خاموش شده است و آنان درظلمات رهاشده اند و دیگر هدایت نخواهند شد (می توان این رابه آیه ی 3 مربوط دانست چون اینان از متقین نیستند پس هدایت ناپذیرندو قرآن نمی تواند آنان را هدایت کند)