● سوره اعلی آیه 1 - پاداش تلاوت سوره ی اعلی
از پیامبر آورده اند که فرمود:
من قرأها اعطاه اللَّه عشر حسنات بعدد کل حرف انزل اللَّه على ابراهیم و موسى و محمد(ص)
هر کس سوره «اعلى » را بخواند، خدا به شمار هر حرفى که بر ابراهیم و موسى و محمد(ص) فرو فرستاده است، ده پاداش به او ارزانى خواهد داشت.
از امیرمؤمنان آورده اند که:
کان رسول اللَّه یحب هذه السّورة...
پیامبر گرامى این سوره را بسیار دوست مى داشت، و کسى که نخستین بار با واژه هاى آغازین آیه این سوره خدا را ستود، میکائیل بود.
و نیز در روایت آورده اند که: پیامبر و امیرمؤمنان و برخى از یاران به هنگام تلاوت نخستین آیه این سوره، این فرمان را به جان خریده و مى گفتند: «سبحان ربى الاعلى » و ذات بى همتاى او را ستایش مى نمودند.
و پاره اى آورده اند که: هر کس این سوره را تلاوت کرد باید با اقتداى به پیامبر همان گونه خدا را بستاید و بگوید: «سبحان ربى الأعلى»
از حضرت صادق آورده اند که فرمود:
من قرأ سبح اسم ربک الأعلى فى فریضة او نافلة قیل له یوم القیامة ادخل الجنة من اى ابواب الجنة شئت ان شاءاللَّه.
هر کس سوره «اعلى » را در نماز واجب و یا نافله اش بخواند، در روز رستاخیز به او ندا مى رسد که: از هر در بهشت که مى خواهى وارد شو.
یکى از یاران امیرمؤمنان در فضیلت این سوره آورده است که: من بیست شب به امامت على (ع) نماز خواندم، و آن حضرت در همه نمازها سوره «اعلى » را خواند. و آن گاه فرمود: لو یعلمون ما فیها لقرأها الرجّل کل یوم عشرین مرة، و انّ من قرأها فکانما قرأ صحف موسى و ابراهیم الذّى و فى .
اگر مردم مى دانستند که تلاوت این سوره چه پاداش پر شکوهى دارد، آن گاه است که هر کدام از شما روزى بیست مرتبه آن را تلاوت مى نمود. و بدانید که هر کس این سوره را تلاوت کند، بسان آن است که کتاب هاى موسى و ابراهیم را - که به عهد خود با خدا وفا کرد - خوانده است.
و نیز آورده اند که: با فرود آیه «فسبح باسم ربک العظیم»، پیامبر فرمود: این آیه را در رکوع نمازهاى خود بخوانید؛ و آن گاه که آیه مورد بحث فرود آمد، فرمود: این آیه را هم در سجده نمازهاى خود بخوانید.
قالب : روایی |
گوینده : فاطمه هندیانی |
منبع : تفسیر مجمع البیان |
موضوع اصلی : سوره اعلی |
|
امتیاز داوران : |
|
امتیاز کاربران : |
|
نظرات کاربران : |
نظری ثبت نشده است.
● سوره حمد آیه 1 - فضیلت بسم اللَّه
از هشتمین امام نور(ع) نقل کرده اند که فرمود: هرکس بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم را با ایمان و اخلاص به زبان آورد، از فاصله سیاهى چشم تا سفیدى آن، به اسم اعظم نزدیکتر مىشود.
و ابن عبّاس از پیامبر گرامى (ص) آورده است که فرمود:
«اذا قال المعلّم للصّبى: قل بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم، فقال الصّبى بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم، کتب اللَّه براءة للصّبى و براءة لأبویه و براءة للمعلّم.»
هنگامى که کودک به دستور آموزگار خود، بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم را بر زبان مى راند، خداوند براى او و پدر و مادر و آموزگارش، سند بیزارى و رهایى از آتش دوزخ را مىنویسد.
ابن مسعود در این مورد مى گوید: همه برآنند که خداوند آن ها را از شعله هاى سرکش آتش هاى نوزده گانه دوزخ رهایى بخشد؛ پس بسم اللَّه الرّحمن الرحیم را بسیار بخوانند که آن نیز نوزده حرف است و خداوند هر حرفى از آن را سپر یک شعله آتش دوزخ قرار مىدهد.
و از امام صادق (ع) آورده اند که فرمود: خداى این کج اندیشان را بکشد! چگونه خواندن بزرگترین آیات قرآن - یعنى بسم اللَّه - را بدعت پنداشتند؟
قالب : روایی |
گوینده : فاطمه هندیانی |
منبع : تفسیر مجمع البیان |
موضوع اصلی : سورهی حمد |
|
امتیاز داوران : |
|
امتیاز کاربران : |
|
نظرات کاربران : |
نظری ثبت نشده است.