در آیه مذکور مراد از مغضوب کسانی هستند که راه رو دارن اشتباه میرن و قوانین رو هم رعایت نمی کنند.مثلاً شما فرض کنید میخواهید با ماشین بروید مشهد.توی این راه افراد مختلفی هستند.یه گروهیش که بد ترین اونا هم هست مغضوب ها هستند.چون دارن راهو اشتباه میرن و وقتی یکی راه رو اشتباه بره قطعاً از مقصد دور میشه.حالا بماند که این مغضوب ها قوانین رانندی رو هم رعایت نمی کنند.
و امّا ضالّیّن ها، ضالّیّن ها کسانی هستند که توی این راه دارن به سمت مقصد میرن ولی قوانین رانندگی رو رعایت نمی کنند.مثلاً سرعت 180 تا میرن و کمربند نمی بندند و در این حال چون فکر میکنند که دارن درست میرن و حالا فرض هم که کمربند ببندند ولی باز سرعت زیاد خودشونو برن و با این حال انتظار دارن که پلیس ها در مقابلشون رکوع کنند که نمیشه....
و نکته آخر اینکه چرا مغضوب اول اومده و ضالّیّن دوم؟
برای مثلاً وقتی شما چند تا بدهی داری به افراد مختلف و یک خیری پیدا شده و میخواد کمک کنه که شما بدهی هاتون رو پرداخت کنید.حالا شما اولین بدهیتون رو کدوم بهش میگید؟ اونی که زیاد یا اونی که کمه رو اول میگید؟خب معلومه اونی زیاد تره و در اینجا هم اونی که بد تر هست اول آورده شده.یعنی خدا اول من از مغضوب ها نباشم.حالا اگه شد من از ضالّیّن ها هم نباشم.

خداوند یه رحمت داره و یک غضب.که فرموده شده غضب خدا دقیقاً پشت سر رحمت اوست.برای مثال اگر عدد 19 غضب خدا باشد، 20 رحمت اوست.(بلا تشبیه)
البته معانی برده شده برای آیه فوق صحیح نیست.چون این آیه رو اگر بخواهیم معنا کنیم برای کلمات معنای متقابلی که بتواند جای خالی کلمه عربی آن را در فارسی پر کند نداریم.وگرنه این آیه به خودی خود چه معنا ها و چه تفاسیری که دارد که بشر برای درک آن ها عاجز است.

[و قسم به روزی که وعده داده شده (روز قیامت، روز رستاخیز) ]
الیوم و موعود؛ یکی از نام های قیامت است و به نظر من دلیل این قسم و خطاب به اصحاب اخدود میتواند یک نوع یاد آوری روز قیامت باشد و اینکه تأکید بر آن خود یک نوع ترس به دل آنان می اندازد که بدانند خداوند با کسی شوخی ندارد و...