فرمایش خداوند تسلیم محض بندگان برای او است چرا که در شرح پرستش برپا داشتن نماز را قید می کند واین یعنی درک حضور او در تمام مراحل زندگی است درغیر این صورت دستور به نماز خواندن می داد و از واژه تلاوت یا مثل آن استفاده می کرد برپا داشتن نماز ، یعنی رعایت حق الناس ، جایگاه غصبی نباشد و....رعایت مسائل اقتصادی نظیر رعایت برنامه خمس وزکات و... حجاب وخویشتن داری و....از این جهت فرمایش خداوندبرای یادکردن او برپاداشتن نماز است .والبته مقدمات نماز که کلید آن وضو است نیز برای خود برنامه بیدار باش دارد وبدون آن انسان به بیداری وتمرکز نخواهد رسید و زیبایی این نکته در این است که غیر مسلمانان هم سراغ تحقیق درباره وضو رفته اند وبه این نکته رسیده اند که در وجود انسان یک آدمک حسی وجود دارد واین آدمک دقیقا در همان مکان های وضو است که وضوی شیعیان سبب تمرکز ورفع کسالت و....می شود .نتیجه این که افرادی که با این شرایط با خدا زندگی می کنند نماز آنها محدود به سجاده و یک برنامه گفتاری و رفتاری خاص نیست. توضیح : باید نماز در تمام برنامه های زندگی ما ساری وجاری باشد.

طبق کلام خدا مهمترین هدف ازدواج رسیدن به آرامش هست . ازدواج سبب دوری از تکبر وخودخواهی های فردی وهمچنین کسب فضیلت های اخلاقی از یکدیگر وبه عبارتی کامل تر شدن زن ویا مرد می باشد.
در آیه ابتدا از واژه موده وسپس رحمت استفاده شده است. انسان در ابتدای زندگی خواه ناخواه اختلاف نظر دارد پس نیاز به دوستی شدید ودرک متقابل دارد و این دوستی شدید سبب می شود ایرادها نادیده گرفته شوند وبا گذشت هر دو طرف ، اختلاف نظرها بر طرف می شود البته اگر استقلال فکری حاکم باشد وابسته به حرف دیگران نباشند . در ادامه از رحمت ومهربانی صحبت شده که نشان می دهد زن ومرد در سنین پیری به مهربانی یک دیگر بیشتر نیاز دارند ودر آن زمان که بیماری وسختی های زندگی بیشتر هست باید با مهربانی و بیان خوشی های گذشته زندگی خود را شیرین تر کنند . توضیح : اگر خانواده ها متدین باشند ، با توجه به احکام دین روابط خانوادگی برقرار کنند و مراقب عواطف یکدیگر باشند به یقین جامعه ای سربلند خواهند داشت چرا که فرزندان از این خانواده ها ، عواطف واخلاق را به جامعه انتقال می دهند وعامل گسترش شادابی در جامعه خواهند بود....

ثانیه ها ،دقایق .شب و روز و شب .....می گذرند هفته و ماه و سال می شوند و برای مثل من سالی کهنه شده است ....اما برای اولی الباب یعنی صاحب مغز ، خردمند، دانشمند نشانه قانون مندی جهان آفرینش و نشانه قدرت خدواند جهان است. خردمند در تمام پدیده ها ی اطرافش دنبال دست پروردگارش هست اما من ددبال گذران عمر هستم وبه کیفیت آن نمی اندیشم .... توضیح : الهی که هر چه از عمر ما می گذرد بر دانش و بنده خدا بودن ما اضافه شود....

این آیه روش های تبلیغ را به ما یاد می دهد که:
1- با دانشی حرف بزنیم که جای هیچ ایرادی نباشد.دلیل قاطع داشته باشیم.مثل قوانین طبیعی
2- شیوه تربیتی نصیحت راانتخاب کنیم ،در این برنامه ابتدا بایدقلب مخاطب را آماده پذیرش موردخاص کنیم تا او با ما همراه شود
3-بعد از دو مرحله ای که گذشت وموفق نشدیم نوبت مناظره وجدال نیکو می رسد که در این مرحله گام به گام براساس اصول پرسش وپاسخ جلو می رویم تا مخاطب ِخود را، به حقیقت مطلب نزدیک کنیم.
در این صورت مبلغ موفق می شود به هدف عالی رسالت خود دست یابد که تقویت عقل با استفاده از منابع دقیق وکامل و...لازمه این گونه تبلیغ است. توضیح : در تبلیغ وهدایت هیچگاه نبایدخودسرانه عمل کنیم ویا صرفا با وعده ، وعید و...

« اقم الصلوه » بیانگر برپاکردن نماز است ونماز زمانی برپا می شود که تمام آنچه که سبب قبولی نماز می شود رعایت شود مثل پرداخت خمس .لباس و مکان .....غصبی نباشد تن ولباس پاک باشدو.....واین که جامعه مسلمانی مثل ایران در مشکلات اجتماعی و..گرفتار ایت بیانگر این است که ما نماز با شرایط را بر پا نمی کنیم و صرفا به حسب عادت نماز « می خوانیم » توضیح : خدایا مراقب مان باش تا خدایی شویم

انسانها وقتی در مسیر الهی قرار بگیرند وخالصانه تلاش کنند از حمایت خداوند بهره مند خواهند شد وخداوند در حذف موانع یار آنها خواهد بود.
مسیر الهی می تواند جهاد با دشمن بیرونی باشد ویا دشمن درونی.
می تواند حل مشکل مردم باشد.
درس خواندن برای رسیدن به جایگاهی که توان حل مشکلات فردی واجتماعی رادشته باشد...
مهم این است که به بایدهای خدا عمل کند واز نبایدهای او فاصله بگیرد توضیح : تلاش برای رسین به هدف عالی ، مورد توجه و عنایت خداوند هست.

طبق فرمایش خدا :
1- قیام برای هر امری باید برای رضایت خدا باشد ونه دلسوزی فرد ومنافع شخصی یا اجتماعی و...هرکاری چنانچه برای کسب رضایت خدا باشد دارای پاداش خواهد بود واز حمایت خدا نیز بهره مند خواهد شد.
2- نکته بعد در همین آیه تأکید دارد گاهی قیام فردی صورت می گیرد وگاهی نیز نیاز هست گروهی برای برطرف شدن مشکلی قیام کنند در هر دوصورت باید نیت « برای خدا» باشد توضیح : یاد مان باشد تمامی لحظه های زندگی خود را ، وقت عبادت وتمامی مکان ها را ،عبادتگاه خود بدانیم.

پیامبر فرمودند :پس از من امت من 73 فرقه خواهند وشد وتنها یک گروه رستگارند واین اعجاز کلام رسول هست در شرح این آیه.
پس از رسول خدا عدالت رفت وظلم آمد ،
دین محوری رفت وخود محوری آمد.
نه تنها دختر کشی زنده شد بلکه فرزند کشی رواج پیدا کرد.
نه تنها به یهودی شهروند اعتنا نشد بلکه به مسلمان با تقوی هم اعتنا نشد تا جایی که آنها از خدمات دولتی کنار رفتند.
نه تنها به بیعت غدیر احترام نگذاشتند بلکه پیمان شکنی کردند.
نه تنها با حاکم ظالم وارد نبرد نشدند بلکه غلام حلقه بگوش شدند.....عاشورا یکی از این واقعه ها شد...
نه تنها علوی وفاطمی نماندند بلکه جنگ با آنها را واجب می دیدند.......
......
اگر حب به پیامبر واهل بیت علیهم السلام واقعی بود رفتن ظاهری او مانع پیروی از تعالیم او نمی شد....
توضیح : وامروز من وتو باید مراقب باشیم :
محمدی هستیم یا همچون مردم عصر جاهلیت ، تمام منافع را برای خودمان می خواهیم......
روح پیامبر جاری در زمان ومکان هست پس باید از او مدد بگیریم تا ولایت معنوی آقا برما نازل شود.

شاید بتوان با تدبر در آیه 125 آل عمران مطابق با جامعه امروز این نکته بدست آورده شود
هر کدام از « ما » به جای این که مراقب « او » و « آنها » باشیم ، بهتر است در مر حله ی اول ،با شکیبایی تمام ،مراقبِ « تربیت من» باشیم تا نه تنها « من ها ی تربیت نشده » برای کشور حادثه آفرین نشوند ؛ بلکه در تمامی نهاد ها « من های »با تقوی و رعایت کننده ی حدود خدا فعالیت و بر کشور جان ها حکومت کنند در این زمان می توانیم مطمئن باشیم خداوند خودش ما را به بهترین شکل، با گران ترین سپاه و نیرو یاری خواهد کرد.
توضیح : اگر هرکسی در مرحله اول خود را تربیت کند ، بارفتار خود دیگران را به نیکی دعوت خواهد کرد .

ایمان، تنها با زبان و شعار نیست، بلکه همراه با آزمایش است. أَ حَسِبَ . . . هُمْ لا یُفْتَنُون.ادّعا کافی نیست، باید عملکرد را دید و قضاوت کرد
سعدیا گرچه سخندان و نصحیت گویی / زعمل کار برآید به سخندانی نیست
توضیح : انسان مومن تا وقتی که در شداود دنیا قرار نگرفته ، خود را بنده با ایمان خدا می داند وبه ایمان خود نمره کامل می دهد ، اما این شدائد هستند که به میزان ایمان، بندگی ، صبوری او و .... نمره می دهند