فرمود ما زمین را ذلول کردیم؛ ولی حواستان باید جمع باشد، نگویید من خودم کار کردم: ﴿کُلُوا مِنْ رِزْقِهِ﴾، وقتی که کنار سفره شدید «الحمد الله الذی رزقنا». نگویید من خودم کار کردم، نگویید زمین به من داده، نگویید باغ به من داده، نگویید باران به من داده. همه اینها را ما دادیم، «کلوا من رزق الله و الی الله نشور» است. این توحید را باید حفظ بکنید، برای اینکه همه کارها را ما کردیم، الآن هم همه کارها را ما می‌کنیم. من می‌خواهم شما عزیز باشید، کریم باشید.

فراز پایانی این شریفه ی کریمه می فرماید: انه بکل شیء بصیر ( همانا او بر هر چیز ی بیناست ) و این صراحتا دلالت بر این حکمت ظریف دارد که: "عالم محضر خداست" و او همه چیز را می بیند

خداوند سبحان حسن عمل را بر کثرت عمل رجحان داده است و کسی در آزمایش الهی سر بلندتر است که با حسن عمل در پیشگاه الهی حاضر شود نه با کثرت عمل