بـتـهـا مـطـالبى را از قول بتها نقل کرده و به دروغ به آنها مى بستند تا مردم را فریب دهـنـد و ایـن مـعـنى با آنچه در شاءن نزول و تفسیر آیه گفته شد سازگارتر است زیرا یهود هم در برابر بتها سجده کردند و هم در برابر بت پرستان تسلیم شدند. سپس در آیـه بـعـد، سرنوشت این گونه سازشکاران را بیان کرده مى فرماید: آنها کسانى هستند کـه خـدا آنـان را از رحـمـت خود دور ساخته و کسى که خدا او را از رحمت خویش دور کند، هیچ یـاورى بـراى او نـخـواهـى یـافـت (اولئک الذیـن لعـنـهم الله و من یلعن الله فلن تجد له نصیرا).
و هـمـانـطـور کـه ایـن آیـه مـى گـویـد، یـهود از سازشکاریهاى ننگین نتیجه اى نبردند و سـرانـجـام بـا نـاکـامـى گـرفـتـار شکست شدند و پیش بینى قرآن درباره آنها به حقیقت پـیـوسـت . آیـات فـوق گـرچـه دربـاره جـمـعـیـت خـاصـى نـازل شـده ولى مـسـلمـا اخـتـصـاصـى بـه آنها ندارد و تمام افراد سازشکار را که براى نیل به مقاصد پست ، شخصیت و حیثیت خود و حتى ایمان و اعتقاد خویش را قربانى مى کنند، شـامـل مـى شود، این گونه سازشکاران در دنیا و آخرت از رحمت خداوند دورند و غالبا با شـکـسـت مـواجـه مى شوند. جالب توجه اینکه روحیه ناپسند فوق در این قوم هنوز هم به شدت باقى است ، و مى بینیم براى رسیدن به اهداف خود، از هیچ گونه سازشکارى در تـحـت هـر شـرائطـى رویـگـردان نـیـسـتـنـد، و بـه هـمـیـن دلیل گرفتار شکستها در طول تاریخ گذشته و امروز خود شده اند.