حرف‌های شما چه راز و پنهانی باشد، چه جهر و آشکار، باید دانست خدا نه تنها اسرار قلب را می‌داند، ظاهر شما را می‌داند، باطن شما را می‌داند، آن رازهای نهفته در سینه شما را هم او می‌داند.
او نه تنها علیم به صدور است، علیم به اسرار ذخیره شده در درون درون هم هست، «ذات الصّدور»؛ آن اسرار ذخیره شده در درون درون است.
ما یک صدر داریم، یک راز نهفته در صدر.
صدر مثل اینکه آدم یک ظرف را می‌داند، این خیلی مهم نیست؛ اما چه چیزی در آن ظرف است، آن را هم می‌داند. فرمود او نه تنها به «صدور» عالم است، علیم به «ما فی الصدور» هم هست.

در آیه ذیل تقسیم بندی ای در این خصوص ارائه شده است :
﴿وَ إِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفَی﴾،[ آیه 7 سوره طه ]
انسان سه نوع قول و افکار از یک منظر دارد:
- بخشی الآن در ذهنش است که حضور ذهن دارد که او هم می‌داند دیگران هم می‌دانند، این " جهر " است.
- یک راز درونی است که خود می‌داند و دیگران نمی‌دانند. این سر است. " یَعْلَمُ السِّرَّ ".
- یک چیزی هم هست که در درون درون انسان است. چیزهایی است که خود انسان فعلاً از آن غافل است؛ ولی خدا می‌داند. آن اخفی ست " وَ أَخْفَی "؛ یعنی درون درون را که بشکافی و روان کاوی کنی معلوم می‌شود ( مثلا معلوم می شود که برای دنیا دارد کار می‌کند گرچه خود فکر می کند کارش برای خداست )

پس چیزهایی را ذات أقدس الهی می‌داند که حتی ما بالفعل از او غافل هستیم؛ ولی وقتی درون‌کاوی بشود، به ما نشان بدهند، می‌گوییم همین است، لذا در این بخش فرمود: ﴿وَ أَسِرُّوا قَوْلَکُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ﴾ او ﴿عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ﴾، هر چه که در سینه شماست؛ چه سرّ باشد که شما خودتان می‌دانید، چه اخفای از سرّ باشد که فعلاً غفلت دارید، ما اگر درون‌کاوی بکنیم، درون‌شناسی بکنیم، روان‌کاوی بکنیم، از درونتان دربیاوریم، آن وقت می‌فهمید، همه را می داند

مهم ترین مطالب ارائه شده در سوره مبارکه ملک:

● مباحث خداشناسی و اوصاف و افعال الهی
● آفرینش آسمان و زمین
● مرگ و حیات، وسیله آزمایش الهی
● معاد و حشر و نشر

البته به شیوه دیگر تقسیم مطالب سوره مبارکه ملک به شکل ذیل نیز نافذ است:

◄ گفتار اول؛ آیه ۱-۵
دلایل فرمانروایی خدا بر جهان هستی



← دلیل اول؛ آیه ۱
وابستگی جهان به عنایت مستمر خدا



← دلیل دوم؛ آیه ۲
آفرینش حکیمانه مرگ و حیات انسان



← دلیل سوم؛ آیه ۳-۵
آفرینش هماهنگ و هدف‌دار نظام کیهانی

◄ گفتار دوم؛ آیه ۶-۱۴
تأثیر اعتقاد به ربوبیت خدا در سرنوشت انسان



← مطلب اول؛ آیه ۶-۱۱
کیفر منکران ربوبیت الهی و علت آن



← مطلب دوم؛ آیه ۱۲
پاداش معتقدان به ربوبیت الهی



← مطلب سوم؛ آیه ۱۳-۱۴
آگاهی خدا از عقاید انسان

◄ گفتار سوم؛ آیه ۱۵-۳۰
نشانه‌های تدبیر خدا در زندگی انسان



← نشانه اول؛ آیه ۱۵-۱۸
آماده‌کردن زمین برای بهره‌مندی انسان



← نشانه دوم؛ آیه ۱۹
پرواز پرندگان در آسمان



← نشانه سوم؛ آیه ۲۰-۲۲
یاری‌رسانی خدا به انسان‌ها



← نشانه چهارم؛ آیه ۲۳
قدرت شنوایی، بینایی و تعقل در انسان



← نشانه پنجم؛ آیه ۲۴-۲۷
محشورشدن انسان به سوی خدا



← نشانه ششم؛ آیه ۲۸-۲۹
رحمت خدا بر مؤمنان



← نشانه هفتم؛ آیه ۳۰
جاری نمودن آب روی زمین

سوره ملک دارای 7 نام به شرح ذیل است :
← ملک
← تبارک
← مانعه مانعه یعنی بازدارنده
← مناعه مناعه یعنی بسیار بازدارنده
در روایتی از ابن عباس آمده است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در شان سوره ملک فرمودند: «هی المانعة، هی المنجیة، تنجیه من عذاب القبر؛ سوره ملک (برای کسی که آن را تلاوت و به آن عمل کند) مانع عذاب قبر است و او را از آن عذاب نجات می‌دهد». با عنایت به مضمون روایت نبوی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم سوره ملک را مانعه و مناعه نیز نامیده‌اند.
← منجیه
منجیه به معنای نجات‌دهنده است. کسی که سوره ملک را تلاوت و به آن عمل کند؛ براساس روایت ابن عباس از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، از عذاب قبر و جهنم نجات می‌یابد.

← واقیه واقیه از ماده وقی به معنای نگهدارنده و بازدارنده است.
سوره ملک برای کسی که آن را تلاوت و به آن عمل کند بازدارنده از عذاب جهنم است؛ از این رو آن را «واقیه» نیز نامیده‌اند.
← مجادله
مجادله مصدر جادل نوعی مناظره است که برای اظهار و روشن ساختن مطلب حق و واداشتن خصم به پذیرش آن صورت می‌پذیرد. چون سوره ملک در قیامت و در پیشگاه خداوند به مجادله و دفاع از قاری و تلاوت کننده این سوره می‌پردازد «مجادله» نیز نام گرفته است.

البته در خصوص این همه آثار مترتب که در قرائت این سوره نقل شده است باید توجه داشت که:
هر عمل و هر کاری یک بعد ظاهری دارد که عبارت است از بعد ناسوتی و این سویی، و یک بعد باطنی دارد که عبارت از ملکوت آن عمل است.
پس این آثار سوره مبارکه را باید در بعد ملکوتی جست و نظاره کرد.

عوالم چهارگانه :

عالم ناسوت : ناسوت بمعنای طبیعت، عالم مادی است و برخی از لغت‌شناسان، اصل ناسوت را از ناس می‌دانند و عالم ناسوت، یعنی عالم ماده و حرکت وزمان و مکان، و به عبارت دیگر عالم طبیعت و محسوسات یا عالم دنیا.

عالم ملکوت : عالم ملکوت همان عالم مثال است که مرتبة ظهور حقایق مجرد و لطیف با آثار و عوارض مادى نظیر شکل و مقدار است. از این مرتبه به «خیال منفصل» تعبیر شده است.

عالم جبروت : مراد، همان عالم عقل و عالم معناست و فوق عالم ملکوت است. در اثبات عالم جبروت و عقل گفته شده که برخی فلاسفه معتقدند: از آنجا که عالم لاهوت و ذات الله وسیع و احد و دارای بساطت محض است ، نمی تواند مستقیما و بلاواسطه به وجود آورنده و مدبر و محیط بر عالم طبیعت و عالم ملکوت شود لذا قائل به «صادر اول» شده اند که بدون واسطه و مستقیماً، ذات اقدس خداوند به او توجه کرده است و مدعی شده اند که صادر اول، باید کاملترین و بسیط ترین ممکنات باشد که به سایر موجودات مادون خود، افاضة وجود کند، چنین موجودی باید جدای از ماده و زمان و مکان باشد. این چنین موجودی را به اصطلاح «عقل» می نامند

عالم لاهوت : لاهوت مشتق از الله و به معانی عالم غیب، عالم الهی، جهان مینوی.[۶] عالم لاهوت عالم خداوندی است که برهمه عوالم وجود مستولی است