1) ماجدی (داور) : در آیه یک مرگ و یک اماته و دو احیاء مورد بحث واقع شده‏
معلوم است که اماته بدون زندگى قبلى تصور و مصداق ندارد، باید کسى قبلا زنده باشد تا او را بمیرانند، بخلاف موت (در آیه) که بر هر چیزى که زندگى بخود نگرفته صدق مى‏کند، مثلا مى‏گوییم زمین مرده، یا سنگ مرده، یا امثال آن.
پس(وَ کُنْتُمْ أَمْواتاً) مى فرماید انسان موجودى است متحول، که در مسیر خود از نقطه نقص بسوى کمال مى‏رود، و دائما و تدریجا در تغیر و تحول است، و خلاصه راه تکامل را مرحله بمرحله طى مى‏کند، قبل از اینکه پا بعرصه دنیا بگذارد مرده بود، (چون جزو کره زمین بود)، آن گاه باحیاء خدا حیاة یافت، و سپس هم چنان با میراندن خدا و احیاء او تحول مى‏یافت.

پس کنتم امواتا به نظر به عالم ذر اشاره ای ندارد

1) عالمی (داور) : با سلام
خلقت آسمان ها در ایات متعددی بررسی شده است
از نظر قرآن در سوره دخان ابتدای اسمانها دود بود و خداوند اسمان را از آن دود آفرید سپس آن آسمان را هفت قرار داد
بحث مفصل و زیبای موضوعی قرآن در این موضوع را در کتاب شریف " معارف قرآن " اثر علامه مصباح یزدی دنبال کنید
2) حسنی پازکی : در قسمت تفسیر به نقل از تفسیر نمونه پاسخ آورده شده است. یا مستقیما به تفسیر نمونه جلد 1 صفحه 166 مراجعه شود که مفصلا در 4 صفحه بحث شده است.
و من الله التوفیق