1) شاه آبادی (داور) : باغ هایبهشتی جاوداه است و به گونه ای است که هر کسی هر چه بخواهد برایش موجود می شود و به گونه ای است که آنقدر مطلوب است که هیچ گاه کسی از بهشتیان خواستار تحول و تغییری در آن نمی شود.
وصف میوه ها و جوی های شیر و عسل آن در قرآن آمده است و همچنین حوریان بهشتی.
در روایات تفصیل بیشتری آمده است. همچنین عظمت و بزرگی آن و قصرهای آن برای انسان های مادی قابل صور نیست.
در روایت است که اگر لباسیک حوری را در میان آسمان و زمین قرار دهند از بوی خوش آن تمام اهل زمین می میرند.

1) شاه آبادی (داور) : یعنی اموال را در راه خدا دادن به ویژه در موارد سختی ها و دشواری ها. مانند کاری که انصار برای آمدن پیامبر و مهاجرین انجام دادند

1) شاه آبادی (داور) : مقصود از (( سیاحت )) - که در لغت به معناى سیر و گردش در زمین است - در اینجا آن معنائى که با سیاق ترتیب مناسب تر است سیر و رفت و آمد در جایگاههاى عبادت و مساجد است

1) شاه آبادی (داور) : این آیات در باره مطالب گوناگونى است که یک غرض واحدى ، همه را به هم مرتبط و به آن غرضى که آیات قبلى در مقام بیان آن بود مربوط مى سازد، زیرا این آیات در پیرامون جنگ و جهاد است . بعضى از آنها مؤ منین مجاهد را مدح نموده و وعده جمیل داده است . و بعضى از آنها از محبت و دوستى با مشرکین و طلب مغفرت جهت ایشان نهى مى کند. بعضى دیگر از آنها دلالت بر گذشت خداى تعالى از آن سه نفرى دارد که در جنگ تبوک تخلف ورزیدند، بعضى دیگر اهل مدینه و اطراف آن را ماءمور مى کند به اینکه با رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) هر جا که خواست براى قتال بیرون رود بیرون روند، و از آنجناب تخلف نکنند. بعضى دیگر مردم را دستور مى دهد که از هر طائفه عده اى بکار تفقه در دین و آموختن معارف آن پرداخته ، پس از مراجعت به سوى قوم خود در میان آنان به تبلیغ دین بپردازند. و بعضى از آنها حکم میکند به اینکه باید با کفار همجوار کارزار کنند.
در الدر المنثور است که ابن ابى حاتم و ابن مردویه از جابر بن عبد الله روایت کرده اند که گفت : آیه (( ان الله اشترى من المؤ منین انفسهم )) وقتى نازل شد که رسول خدا (صلى الله و علیه و آله ) در مسجد بود، و مردم در مسجد همه تکبیر گفتند، آنگاه مردى از انصار که دو طرف رداى خود را به شانه هاى خود انداخته بود نزدیک آمد و پرسید: یا رسول الله ! این آیه نازل شده ؟ فرمود: آرى .
انصارى گفت : معامله پر سودى است ، و ما هرگز این معامله را پس ‍ نمى دهیم و از خدا خواهش نمى کنیم که خریدارى خود را پس دهد.

و در کافى به سند خود از سماعه از امام صادق (علیه السلام ) روایت کرده که فرمود: عباد بصرى ، على بن الحسین (علیهم السلام ) را در راه مکه دید و عرض کرد: اى على بن الحسین ! چرا جهاد را که سخت است رها کردى و زیارت حج را که آسان است اختیار نمودى ؟ حضرت فرمود: اگر برخورد کنیم به کسانى که این صفات را داشته باشند البته جهاد کردن در معیت آنان از حج بهتر است .
مؤ لف : مقصود آن جناب (صلوات الله علیه ) صفاتى است که در آیه (( التائبون العابدون )) براى مؤ منین شمرده .
و از رسول خدا (صلى الله و علیه و آله ) نقل شده که فرمود: سیاحت امت من در مساجد است .

1) شاه آبادی (داور) : مومنین. ادامه آیه 111 است

1) شاه آبادی (داور) : ابوعامر پدر حنظله، شهید معروف غزوه احد، در دوران جاهلیت تمایلات شدیدی به آیین مسیح پیدا کرده و به مسلک راهبان در آمده بود. با ظهور اسلام و طلوع آن از افق مدینه، اقلیت‌های مذهبی در جامعه جایگاه خود را از دست دادند و ابوعامر که از این موضوع ناراحت شده بود، با منافقان اوس و خزرج همکاری صمیمانه‌ای را آغاز کرد.

به جمعی از آنها پیشنهاد کرد در دهکده قبا مسجدی در برابر مسجد مسلمانان بسازند و آنجا را پایگاهی برای توطئه علیه اسلام قرار دهند. منافقان پیش از حرکت پیامبر به سوی تبوک، اجازه‌ی ساخت این مسجد را از پیامبر خواسته بودند و پیامبر تصمیم نهایی را به پس از مراجعت از سفر موکول کرده بود.
ولی حزب نفاق در غیاب پیامبر مسجد را ساختند و در مسیر بازگشت پیامبر از تبوک به مدینه از او خواستند که با خواندن چند رکعت نماز آنجا را افتتاح کند.

پیامبر با وحی الهی از توطئه منافقین آگاه شد و دانست که مسجد ضرار به منظور ایجاد تفرقه میان مسلمانان ساخته شده است. بنابراین دستور داد مسجد ضرار را با خاک یکسان کنند و تیرهای چوبی‌اش را بسوزانند و به زباله‌دانی تبدیل کنند.
به این ترتیب پایگاه منافقان نابود شد و تنها حامی آنها، عبدالله بن ابّی، نیز دو ماه پس از جنگ تبوک درگذشت.

1) شاه آبادی (داور) : ابوعامر پدر حنظله، شهید معروف غزوه احد، در دوران جاهلیت تمایلات شدیدی به آیین مسیح پیدا کرده و به مسلک راهبان در آمده بود. با ظهور اسلام و طلوع آن از افق مدینه، اقلیت‌های مذهبی در جامعه جایگاه خود را از دست دادند و ابوعامر که از این موضوع ناراحت شده بود، با منافقان اوس و خزرج همکاری صمیمانه‌ای را آغاز کرد.

به جمعی از آنها پیشنهاد کرد در دهکده قبا مسجدی در برابر مسجد مسلمانان بسازند و آنجا را پایگاهی برای توطئه علیه اسلام قرار دهند. منافقان پیش از حرکت پیامبر به سوی تبوک، اجازه‌ی ساخت این مسجد را از پیامبر خواسته بودند و پیامبر تصمیم نهایی را به پس از مراجعت از سفر موکول کرده بود.
ولی حزب نفاق در غیاب پیامبر مسجد را ساختند و در مسیر بازگشت پیامبر از تبوک به مدینه از او خواستند که با خواندن چند رکعت نماز آنجا را افتتاح کند.

پیامبر با وحی الهی از توطئه منافقین آگاه شد و دانست که مسجد ضرار به منظور ایجاد تفرقه میان مسلمانان ساخته شده است. بنابراین دستور داد مسجد ضرار را با خاک یکسان کنند و تیرهای چوبی‌اش را بسوزانند و به زباله‌دانی تبدیل کنند.
به این ترتیب پایگاه منافقان نابود شد و تنها حامی آنها، عبدالله بن ابّی، نیز دو ماه پس از جنگ تبوک درگذشت.

1) شاه آبادی (داور) : کجا چنین آیه ای وجود دارد؟
2) ابراهیمی (داور) : در قرآن چنین آیه ای نداریم.
3) غفاریان : آیاتی که می گوید پیغمبر علمی به منافقین ندارد و جز وحی چیزی را نمی داند بر این ادعا دلالت می کند .

پاسخ 1- معنای آیه این است که بدون وحی و تعلیم پروردگار به منافقین علم ندارد .

1-1- معنای آیه ای که می گوید پیغمبر به منافقین علم ندارد این است که بدون وحی و تعلیم پروردگار نمی داند . چگونه طبق روایات , حذیفه به تعلیم پیغمبر به منافقین آن زمان عالم می شود ولی خود پیغمبر نمی داند ؟

2-1- این آیه را باید با آیات شریفه دیگر جمع و سپس معنا کرد .

خداوند در آیه ی 94 سوره ی توبه می فرماید : بگو به منافقین , خداوند ما را به اخبار شما آگاه فرمود

و در آیه ی 30 سوره ی محمد می فرماید : ولتعرفنهم فی لحن القول .

پس اگر از پیغمبر نفی علم شده , مراد نفی کردن علم ذاتی است .
ابراهیمی (داور) : استدلال شما صحیح است اما در قرآن چنین آیه ای نداریم.