1) رمضانی (داور) : امام خمینی (ره) در تفسیر سوره حمد اینطور می‌فرمایند: «اسم، علامت است؛ اینکه بشر براى اشخاص و براى همه چیز یک اسمى گذاشته است، نامگذارى کرده است، براى این است که این علامت، یک شناسایى اسمى باشد، زید را آدم بفهمد کى هست. اسماى خدا هم علامتهاى ذات مقدس اوست؛ و آن قدرى که بشر مى‌تواند از ذات مقدّس حق تعالى اطّلاع ناقص پیدا کند از اسماى حق است. خود ذات مقدس حق تعالى یک موجودى است که دست انسان از او کوتاه است.
حتى دست خاتم النبیین که اعلم و اشرف بشر است، از آن مرتبه ذات کوتاه است. آن مرتبه ذات را کسى نمى‌شناسد غیر از خود ذات مقدس.
آن چیزى که بشر مى‌تواند به آن دسترسى پیدا کند اسماء اللَّه است، که این اسماء اللَّه هم مراتبى دارد، بعضى از مراتبش را ما هم مى‌توانیم بفهمیم، و بعضى از مراتبش را اولیاى خدا و پیغمبر اکرم (ص) و کسانى که معلَّم به تعلیم او هستند مى‌توانند ادراک کنند.
همه عالم اسم‌اللَّه‌اند؛ تمام عالم. چون اسم، نشانه است؛ همه‌ موجوداتى که در عالم هستند نشانه ذات مقدّس حق تعالى هستند. منتها نشانه بودنش را بعضیها مى‌توانند به عمقش برسند، که این چطور نشانه است؛ و بعضى هم به طور اجمال مى‌توانند بفهمند که نشانه است. آنکه به طور اجمال است این است که موجود خود به خود وجود پیدا نمى‌کند.»
برای دریافت توضیحات بیشتر به تفسیر مراجعه فرمایید.