[ همه نکته ها ]
نکته های رضا ساعي شاهي (2 مورد)
● سوره نازعات آیه 1 - نکته ها
«نزع» به معناى جدا کردن با کندن و کشیدن است. «غرق» و «اغراق» به معناى شدت است. «نشط» به معناى گشودن گره است و نشاط یعنى آنکه عقدههاى روحى باز شوند. بر خلاف بعضى انسانها که نمازشان با کسالت و انفاقشان با کراهت است، فرشتگان الهى در انجام مأموریّتها با نشاط هستند. «ناشط» به کسى گویند که کارى را با رغبت انجام مىدهد. همچنین این کلمه، در مورد کسى که سطل آب را از چاه بیرون مىکشد، گفته مىشود، گویا فرشتگان جان مؤمنان را به آرامى بیرون مىکشند.
«نازعات» و «ناشطات» در واقع دو وصف براى طایفهاى از فرشتگان است و چون کلمه «طائفة» مؤنث است این صفات نیز مؤنث آمده است.
«سابحات» از «سبح» به معناى حرکت سریع در آب یا هواست. اشاره به اینکه فرشتگان در انجام مأموریّتهاى الهى سریع و چابک هستند.
به فرموده حضرت علىعلیه السلام، فرشتگان با آرامى و رفاقت جان مؤمنین را مىگیرند. «یقبضون ارواح المومنین یسلّونها سلاً رفیقا»
سوگند خداوند به فرشتگان، هم نشانه اهمیّت و جایگاه فرشتگان در نظام هستى است و هم اهمیّت امرى که برایش سوگند یاد شده است.
ممکن است پنج صفتى که در این آیات آمده، براى پنج گروه فرشته باشد و ممکن است براى یک گروه باشد، به این معنا که به محض صدور فرمان از جا کنده و با نشاط پیگیرى و با سرعت حرکت مىکنند و از یکدیگر سبقت مىگیرند تا فرمان را مدبّرانه انجام دهند.
● سوره انفطار آیه 1 - دور نمایى از مفاهیم سوره انفطار
دور نمایى از مفاهیم این سوره
محور بحث در این سوره، موضوع حساب رستاخیز و رویدادهاى تکاندهندهاى است که در پایان عمر جهان و در آستانه رستاخیز رخ خواهد گشود.
در آیات نوزدهگانه این سوره این مفاهیم به تابلو مىرود:
روزى که عمر جهان به پایان مىرسد،
روز رویارویى انسان با عملکرد ریز و درشت خویش،
بلاى غرور و غفلت و منشأ آن،
نگرش دیگر به آفرینش شگفتانگیز انسان،
تکذیب حساب و حسابرسى رستاخیز یا راز اصلى غفلت و غرور، فرشتگان نویسنده اعمال،
ثبت و ضبط عملکردها،
فرجام شکوهبار کمال طلبان و شایسته کرداران،
پایان شوم تاریکاندیشان و سیاهکاران،
اهمیت و عظمت روز رستاخیز،
افول و پایان همه قدرتهاى ظاهرى و پوشالى، و نکات ظریف و درسآموز دیگرى که خواهد آمد.
1 - آنگاه که آسمان شکافته شود،
2 - و آنگاه که ستارگان بپراکنند،
3 - و آنگاه که دریاها [را درهم نوردند و] روان سازند،
4 - و آنگاه که گورها زیر و رو شوند،
5 - [آرى، آن روز] هر کس آن چه را پیش فرستاده و [یا] باز پس نهاده است بداند.
6 - هان اى انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار ارجمندت مغرور ساخته است؟
7 - [در برابر] همان کسى که تو را آفرید و [اندام] تو را درست کرد و به تو نظام بخشید.
8 - [و] به هر صورتى که خواست تو را ترکیب داد.
9 - نه، چنین نیست [که شما به آفت غرور گرفتار باشید] بلکه روز پاداش و کیفر را نیز دروغ مىشمارید.
10 - و بىتردید نگهبانان بر شما گمارده شدهاند:
11 - [فرشتگان] بزرگوارى که نگارشگر [عملکرد شما] هستند،
12 - [و] آنچه انجام مىدهید مىدانند.
13 - به یقین نیکان در نعمتى ماندگارند،
14 - و بىتردید بدکاران در دوزخ خواهند بود.
15 - روز پاداش و کیفر به آتش آن مىسوزند.
16 - و هرگز از [عذاب] آن، دور نخواهند بود.
17 - و تو [اى انسان!] چه مىدانى که روز پاداش و کیفر چیست؟
18 - باز هم تو چه مىدانى روز پاداش و کیفر چیست؟
19 - روزى است که هیچ کس صاحب اختیار چیزى براى کسى نیست، و فرمان [و فرمانروایى] آن روز از آنِ خداس