[ همه نکته ها ]
نکته های ابراهيم چراغي (226 مورد)
● سوره انبیاء آیه 98 - این گونه معبودها استثنا شدهاند،
سؤال: این آیه مىفرماید: هم بتپرستان و هم معبودهاى آنان، هیزم و آتشگیرهى دوزخ خواهند بود، آیا افرادى همچون حضرت عیسىعلیه السلام نیز که معبود قرار گرفتهاند، شامل این قاعده مىشوند و یا اینکه مستثنى هستند؟
پاسخ: این گونه معبودها استثنا شدهاند، زیرا اوّلاً، قرآن از آن معبودها به «وما تعبدون» تعبیر آورده که وجود کلمه «ما» در این عبارت، به موجودات غیر ذوىالعقول اشاره دارد،(86) ثانیاً، مخاطبین این آیه، بتپرستان مکّه بودند که بتهاى سنگى و چوبى و... را مىپرستیدند، ثالثاً در آیات بعدى همین سوره آمده است که: آن کسانى که (مثل حضرت عیسى) از طرف خداوند به آنان وعده نیکو داده شده، از دوزخ دور هستند.
--------------------------------------------------------------------------------
86) رسول خدا صلى الله علیه وآله در پاسخ به سؤال بالا فرمودند: رسم عرب این است که کلمه «ما» را براى بىعقلها بکار مىبرد و «ما تعبدون» بتهاى سنگ و چوبى هستند. بحار، ج 9، ص 282.
● سوره انبیاء آیه 100 - منظور از جمله «لا یسمعون»
معمولاً بیان صداها در زبان عرب بر وزن فعیل است، مثل: زفیر، شهیق، زئیر و هریر، و زفیر به صدایى گفته مىشود که با بازدم همراه است.
منظور از جمله «لا یسمعون» این نیست که اهل دوزخ هیچ صدایى نمىشنوند، بلکه مراد آنست که هر چه فریاد مىزنند پاسخ نجات بخشى دریافت نمىکنند، زیرا در قرآن آیاتى است که بر شنیدن اهل جهنّم دلالت مىکند، آنجا که از مأمور عذاب، مهلت مىخواهند و یا از خداوند، درخواست نجات مىکنند و یا زمانى که از آنان سؤال مىشود پاسخ مىدهند.
● سوره انبیاء آیه 105 - کلمهى «زبور» در لغت عرب به معناى هر نوع نوشته و کتاب است
کلمهى «زبور» در لغت عرب به معناى هر نوع نوشته و کتاب است. «و کل شىء فعلوه فىالزبر»(97) ولى به قرینهى آیه «و آتینا داود زبوراً»(98) به نظر مىرسد که مراد، کتاب اختصاصى حضرت داود علیه السلام باشد که در برگیرنده مجموعهى مناجاتها، نیایشها واندرزهاى آن حضرت است. این کتاب بعد از تورات نازل شده ومراد از «ذِکْر» در این آیه نیز همان تورات است، چنانکه در آیه 48 همین سوره هم گذشت که تورات، ذکر است. «و لقد آتینا موسى و هارون الفرقان و ضیاء و ذکراً للمتقین»
بعضى گفتهاند که منظور از «زبور» در این آیه، تمام کتب آسمانى و مراد از «ذکر»، قرآن مجید است و کلمهى «من بعد» نیز بمعناى «علاوه بر» مىآید، که در این صورت معناى آیه چنین مىشود: ما علاوه بر قرآن، در تمام کتب آسمانى نوشتیم که وارثان زمین هر آینه بندگان صالح من خواهند بود.
از امام صادقعلیه السلام دربارهى زبور و ذکر سؤال شد، حضرت فرمودند: ذکر در نزد خداوند است و زبور کتاب نازل شده بر داود است و همهى کتابهاى نازل شده در نزد اهل علم است و آنان ما (اهلبیت) هستیم.(99)
در پنج مورد از زبور «مزامیر» حضرت داود که امروزه جزء کتب عهد قدیم بشمار مىرود، شبیه این تعابیر آمده است که: مردان صالح، وارث زمین خواهند شد. (100)
در روایات متعدّد آمده است که آن بندگان صالحى که وارث زمین خواهند شد، یاران حضرت مهدى علیه السلام هستند.(101)
در بعضى روایات مىخوانیم که اهلبیت پیامبر اسلامعلیهم السلام وارثان زمین خواهند شد و افراد بد دوباره زنده خواهند شد.(102)
--------------------------------------------------------------------------------
97) قمر، 52.
98) نساء، 63 و اسراء، 55.
99) کافى، ج1، ص 225.
100) تفسیر نمونه.
101) تفسیر نورالثقلین.
102) تفسیر قمى، ج2، ص297.